7 Ιανουαρίου 1977 - «Το βαπόρι από την Περσία» πιάστηκε στην Κορινθία, η πραγματική ιστορία…

Στις 7 Ιανουαρίου 1977 οι εφημερίδες είχαν βρει την ιστορία που θα τους έδινε ένα θελκτικό πρωτοσέλιδο. Την επομένη κυκλοφόρησαν με τεράστιους τίτλους που συγκλόνισαν το αναγνωστικό κοινό και την ελληνική κοινωνία.

Στα Ίσθμια της Κορίνθου οι λιμενικές αρχές ελέγχουν ένα υπό κυπριακή σημαία καράβι με την ονομασία M/S (μότορ-σιπ) Γκλόρια, το οποίο είχε ξεκινήσει από το Λίβανο έχοντας δηλώσει ότι μεταφέρει κεντήματα.

(Το βαπόρι απ’τη Περσία
πιάστηκε στην Κορινθία)

Ο έλεγχος αποκαλύπτει ότι κάτω απ’τα κεντήματα υπήρχαν 11 τόνοι χασίς, εξαιρετικής μάλιστα ποιότητας, όπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ της εποχής.

Θεματική έκθεση για το "Ρεμπέτικο" στο Μουσείο Τσιτσάνη.

Από τις 20 Δεκεμβρίου 2024 έως τις 23 Φεβρουαρίου 2025 το Κέντρο Έρευνας – Μουσείο Τσιτσάνη φιλοξενεί την έκθεση «Ρεμπέτικο», σε επιμέλεια Χριστόφορου Μαρίνου. Την έκθεση διοργανώνει η ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΜΚΕ.

Η θεματική́ έκθεση «Ρεμπέτικο» είναι μια έκθεση για την αγάπη, τη φυγή, το «χαροποιό πένθος» και όλες τις έννοιες, τις μνήμες και τον συμβολισμό που συνοδεύουν αυτό το «μεγάλο νεοελληνικό́ πολιτιστικό́ γεγονός», όπως πολύ́ ωραία το έχει χαρακτηρίσει ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης. Το «Ρεμπέτικο» είναι μια έκθεση σύγχρονης τέχνης με πλατιά απήχηση που διαπερνά τα πολιτισμικά στεγανά. Μια έκθεση η οποία -όπως και το θέμα που εξετάζει- απευθύνεται σε όλους τους Έλληνες και στους απανταχού λάτρεις της παραδοσιακής μουσικής.

Αφιέρωμα στα τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη στο θέατρο Ολύμπια.

Μία ξεχωριστή μουσική βραδιά γεμάτη από τα διαχρονικά τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη έρχεται στο θέατρο Ολύμπια, με τους Κώστα Μακεδόνα και Φωτεινή Βελεσιώτου.

«Τίποτα δεν αγνόησα στα τραγούδια μου, η φαντασία μου φτερούγισε παντού. Μουσική και λόγια βγαλμένα από την καρδιά μου, παιγμένα από τα χέρια μου και μιλημένα από εμένα» Βασίλης Τσιτσάνης.

18 Ιανουαρίου, ημέρα που γεννήθηκε και έφυγε από τη ζωή ο Βασίλης Τσιτσάνης

γράφει ο Στέλιος Καραγιώργος

18 Ιανουαρίου, ημέρα που γεννήθηκε και έφυγε από τη ζωή ο Βασίλης Τσιτσάνης και με αφορμή αυτό το γεγονός παραθέτουμε αποσπάσματα από κείμενα που γράφτηκαν για τον Τσιτσάνη και έχουν την υπογραφή σπουδαίων ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης:

Χάρη σε αυτόν το Ελληνικό τραγούδι έγινε πλουσιότερο, φωτεινότερο, αγκάλιασε όλη την Ελληνική κοινωνία και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τους νεότερους δημιουργούς.

Χάρη σε αυτόν η πόλη των Τρικάλων έγινε γνωστή πέρα από τα όριά της και πέρα από τα όρια της Ελλάδος.

Έγραψε ο Βασίλης Τσιτσάνης για το ζεϊμπέκικο.

Το 1934 είδα αληθινούς ζεϊμπέκηδες που μπαρκάρανε στη Σμύρνη, στο πλοίο που με πήγαινε στην Κωνσταντινούπολη. Πήγαινα να δω τα μωσαϊκά στην Αγία Σοφία, που εκείνο τον καιρό είχε ξεσκεπάσει ο Αμερικανός βυζαντινολόγος Ουίτμορ.

 

Αυτοί οι ζεϊμπέκηδες ήταν ντυμένοι με τις παλιές στολές τους και έμοιαζαν πολύ μ’ αυτούς που είχε ζωγραφίσει ο Γύζης και ο Λύτρας. Ο ένας απ’ αυτούς, ως τριανταπέντε χρονών, μιλούσε καλά ελληνικά και μου έλεγε διάφορα πράγματα. Ιδίως μου μιλούσε για το πώς χόρευε ένας νεαρός που ήταν μαζί τους και όλο έλεγε ότι κανείς δεν τον φτάνει στο χορό.

Βασίλης Τσιτσάνης: Ο άνθρωπος που έκανε το ρεμπέτικο τέχνη, η παράνομη σχέση, όταν ήταν παντρεμένος και το «Ουζερί Τσιτσάνης»

Γράφει η: Σοφία Μαζοκοπάκη

---

Βασίλης Τσιτσάνης: Όλα όσα δεν γνωρίζατε

Ο σπουδαίος Έλληνας μουσικός Βασίλης Τσιτσάνης, ήταν εκείνος που έβγαλε το μπουζούκι από το σκοτάδι των τεκέδων και των χαμαιτυπείων. Τα τραγούδια του Τσιτσάνη έχουν μείνει αξέχαστα και παραμένουν ανεξίτηλα στην ιστορία μας.

Ο Τσιτσάνης τραγούδησε τους πόθους και τους καημούς του Έλληνα όσο λίγοι. Καταπράυνε τη φτωχολογιά και την εργατιά, μίλησε για την προσφυγιά και τον νόστο.

Ο Βαμβακάρης είχε άποψη για τον Τσιτσάνη και την είπε!

Με αφορμή την παραμονή του στα Τρίκαλα προπολεμικά ο Μάρκος γνώρισε την οικογένεια του Τσιτσάνη.

Ο Βαμβακάρης αναφέρει στην αυτοβιογραφία του: «Στα Τρίκαλα επήγα προπολεμικά και κάθισα κάπου είκοσι, είκοσι πέντε μέρες, κι εκεί έγραψα τους Ρεμπέτες. Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά εμένα μ' αγαπούνε.

Στο φρούριο το οποίο το είχαν κάνει κέντρο εκεί το έγραψα και το λανσάρισα. Αλλά δεν πήγα μία φορά στα Τρίκαλα προπολεμικά. Πήγα τρεις φορές, ένα μήνα, δεκαπέντε μέρες, είκοσι μέρες».

Στο σταυροδρόμι της ζωής.

Υπέροχο ρεμπέτικο του 1946 ή του 1947 που φέρει την υπογραφή στη μουσική και στους στίχους της σπουδαίας και ως ερμηνεύτριας -αρχόντισσα του πάλκου ήταν ένα από τα προσωνύμιά της- Ιωάννας Γεωργακοπούλου. Το τραγούδησε σε πρώτη εκτέλεση μαζί με τον Στελλάκη Περπινιάδη.

Πολλοί ερευνητές του ρεμπέτικου ισχυρίζονται πως αρκετά από τα τραγούδια που της αποδίδονται τα έγραφαν άλλοι συνθέτες (κυρίως ο Βασίλης Τσιτσάνης) και τα παραχωρούσαν στη Γεωργακοπούλου. Για το συγκεκριμένο λέγεται ότι το έγραψε ο Τσιτσάνης στην Κατοχή και της το χάρισε. 

Δώρα Σελλά / www.efsyn.gr

---

 

Η Ορχήστρα Βασίλης Τσιτσάνης και η Μάρθα Φριντζήλα στον Σταυρό του Νότου.🎤 🎵 🎶

 Η Ορχήστρα Βασίλης Τσιτσάνης και η Μάρθα Φριντζήλα μας προσκαλούν στην κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου για περιορισμένες εμφανίσεις για να απολαύσουμε τα τραγούδια του κορυφαίου δημιουργού που όλοι έχουμε αγαπήσει!

Η Ορχήστρα Βασίλης Τσιτσάνης, με την καθοδήγηση του Μανώλη Πάππου, δεξιοτέχνη του μπουζουκιού και ουσιαστικού γνώστη του έργου του μεγάλου δημιουργού, μαζί με εξαίρετους μουσικούς και ερμηνευτές, παρουσιάζει τα τραγούδια του σημαντικότερου δημιουργού της ελληνικής λαϊκής μουσικής, τα οποία διατηρούν αμείωτη τη δύναμη και την απήχησή τους και εξακολουθούν να μας συναρπάζουν.

Μάρκος Βαμβακάρης & Βασίλης Τσιτσάνης. (Live Documentary 1963)

source pic: YouTube

Έγχρωμο απόσπασμα βελγικού ντοκιμαντέρ για την ελληνική μουσική, που δείχνει τους θρυλικούς πρωτοπόρους του μπουζουκιού, Μάρκο Βαμβακάρη και Βασίλη Τσιτσάνη.  

Ο Βαμβακάρης παίζει το τραγούδι "Αντιλαλούν οι φυλακές" και ο Τσιτσάνης το τραγούδι "Συννεφιασμένη Κυριακή".  

Και οι δύο αυτοσχεδιάζουν στην αρχή.  

O θυελλώδης, έρωτας του Βασίλη Τσιτσάνη για τη Μαρίκα Νίνου

Αυτή είναι η ιστορία ενός μεγάλου και σχετικά άγνωστου, φλογισμένου ερωτικού ειδυλλίου, που σημάδεψε τον κόσμο της ελληνικής μουσικής την δεκαετία του 1950. Ο κρυφός έρωτας του Βασίλη Τσιτσάνη με την «αγαπημένη του» Μαρίκα Νίνου, ενώ και οι δύο ήταν παντρεμένοι και με παιδιά, κατέληξε σε μία παθιασμένη σχέση που κράτησε σχεδόν τέσσερα χρόνια, για να τελειώσει με ένα από τα πιο αναγνωρίσα κομμάτι της ελληνικής δισκογραφίας.

 Το «Τι σήμερα, τι αύριο, τι ώρα» ήταν ο τρόπος του μεγάλου συνθέτη να πει στην ερωτευμένη Νίνου πως ο δεσμός τους είχε έρθει η ώρα να τελειώσει. Πώς ξεκίνησε όμως αυτή η θρυλική ιστορίας μίας μεγάλη αγάπης;

Η ιστορία του Σακαφλιά που τραγούδησε ο Βασίλης Τσιτσάνης

«Στα Τρίκαλα στα δυο στενά, σκοτώσανε τον Σακαφλιά». Το τραγούδι αυτό αποτελεί ένα από τα κλασσικά τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη, το οποίο ηχογραφήθηκε το 1939 από την «His Master Voice» Ελλάδος .
Στην ηχογράφηση συμμετέχουν ο Τσιτσάνης και ο Στράτος Παγιουμτζής και φυσικά γράφτηκε για έναν εγκληματία που δολοφονήθηκε στις φυλακές Τρικάλων.
Ουσιαστικά ο συνθέτης ακολουθεί τη λαϊκή παράδοση, που πολλές φορές δημιουργούσε δημοτικά τραγούδια με πρωταγωνιστές ήρωες της υπαίθρου ή κακοποιά στοιχεία.
Μέσα από το τραγούδι του Τσιτσάνη, ο Σακαφλιάς έγινε πασίγνωστος σε όλη την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα δημιουργήθηκε ένας θρύλος γύρω από τη ζωή και τις περιπέτειές του.
Ο διαβόητος κακοποιός Γιώργος Σακαφλιάς καταγόταν από την Αθήνα και έμενε στο Θησείο. Το πραγματικό του όνομα ήταν Χαρίλαος Χαραλάμπους και το «Σακαφλιάς» ήταν το παρατσούκλι του. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες ήταν ωραίος άντρας και ξεχωριστό κουτσαβάκι της εποχής.

Το «Προπολεμικό Ρεμπέτικο» στο Μουσείο Τσιτσάνη

Η οργανοποιία Αναστάσιος – Luthieros music instruments, ο Οργανισμός Πολιτισμού Seikilo, οι εκδόσεις Iwrite και ο συγγραφέας Ευάγγελος Πετρινιώτης παρουσιάζουν το νέο του βιβλίο με τίτλο «Προπολεμικό Ρεμπέτικο – Μ. Βαμβακάρης, Α. Δελιάς, Γ. Μπάτης».

Η παρουσίαση θα γίνει το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου στο Μουσείο Τσιτσάνη, στις 19:30.

Για το βιβλίο, εκτός από τον συγγραφέα, θα μιλήσει η μουσικολόγος Δέσποινα Ψαθά.
Θα ακολουθήσει μικρή συναυλία.

Βασίλης Τσιτσάνης. 100 χρόνια απο την γέννησή του..(Βίντεο)

Βασίλης Τσιτσάνης, ο μεγαλύτερος Έλληνας δημιουργός του λαϊκού τραγουδιού.

Γεννήθηκε στα Τρίκαλα από γονείς Ηπειρώτες. Τσαρουχάς ο πατέρας του, είχε ένα μαντολίνο με το οποίο έπαιζε σχεδόν αποκλειστικά κλέφτικα τραγούδια της πατρίδας του. Αυτά ήταν τα πρώτα ακούσματα του μικρού Βασίλη μαζί με τις βυζαντινές ψαλμωδίες που άκουγε στην εκκλησία. Στα 11 χρόνια του χάνει τον πατέρα του και μόνον τότε πέφτει στα χέρια του το μαντολίνο – το οποίο στο μεταξύ έχει μετατραπεί από κάποιον ντόπιο οργανοποιό σε μπουζούκι.

Στα γυμνασιακά του χρόνια στα Τρίκαλα μαθαίνει παράλληλα βιολί, συμμετέχοντας με αυτό σε τοπικές εκδηλώσεις. Το μπουζούκι όμως, αν και χωρίς κοινωνική καταξίωση στη μικρή τοπική κοινωνία, τραβάει περισσότερο το ενδιαφέρον του. Τα πρώτα του τραγούδια τα γράφει σε ηλικία 15 χρονών. Στα τέλη του 1936 φεύγει από τα Τρίκαλα για την Αθήνα με σκοπό να σπουδάσει νομικά.

"Θέλω να είναι Κυριακή". Το τραγούδι που έγραψε ο Τσιτσάνης για την απώλεια της Μαρίκας Νίνου. Πώς μελοποίησε τις τελευταίες λέξεις της..

Το τραγούδι «Θέλω να είναι Κυριακή» είναι γραμμένο από τον Βασίλη Τσιτσάνη για τη Μαρίκα Νίνου, τη γυναίκα που έγινε θρύλος στο λαϊκό τραγούδι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, στην οκταετία 1948- 1956.

Η συνεργασία άλλωστε Τσιτσάνη- Νίνου έμεινε ιστορική. Η Μαρίκα Νίνου υπέφερε από καρκίνο τα τελευταία χρόνια της ζωής της. Η ασθένεια άρχισε να την ταλαιπωρεί από τον χειμώνα του 1953. Ο Τσιτσάνης της συμπαραστάθηκε και την πήγε στον γιατρό, ο οποίος της συνέστησε να νοσηλευτεί στην Αμερική. Η Νίνου τότε ζήτησε από τον Τσιτσάνη να κάνουν περιοδεία στην Αμερική και συγχρόνως να κάνει τη θεραπεία της, αλλά εκείνος αρνήθηκε.

Η άγνωστη ποιήτρια του σανατορίου της Θεσσαλονίκης που ενέπνευσε τον Τσιτσάνη να γράψει το «Ακρογιαλιές Δειλινά». Έζησε τον μεγάλο έρωτα ενώ μετρούσε αντίστροφα την ζωή...

 
«Μπορεί να το έχουν πλανέψει ακρογιαλιές δειλινά». Όλοι έχουν σιγοτραγουδήσει το τραγούδι του Βασίλη Τσιτσάνη. Πίσω όμως από αυτούς τους στίχους κρύβεται η άγνωστη ιστορία της ποιήτριας Ανθούλας Σταθοπούλου – Βαφοπούλου, που έζησε ως φυματική στο σανατόριο – γκέτο του Ασβεστοχωρίου Θεσσαλονίκης. Την ιστορία της προβάλλει η «Μηχανή του Χρόνου» στο ντοκιμαντέρ για τα Σανατόρια της Ελλάδας.

 Η νεαρή ποιήτρια έφυγε νωρίς από την ζωή καθώς νόσησε και στα 23 της εισήχθη στο σανατόριο της Θεσσαλονίκης. Έτσι το έργο της δεν έγινε ευρύτερα γνωστό. Στη μεταθανάτια συγκεντρωτική έκδοση έργων της του 1936, δημοσιεύτηκε σε ενότητα με τον τίτλο «Νέα ποιήματα (1932-1935)», το ποίημα «Μπορεί…»....

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ: www.mixanitouxronou.gr ...

Ο Δημήτρης Μητσοτάκης ανακαλύπτει τον «Άγνωστο Τσιτσάνη»

Ο ιδιοφυής τραγουδοποιός που αναμόρφωσε το ρεμπέτικο τραγούδι, το έβγαλε από τους τεκέδες και τα καταγώγια, διεύρυνε τη θεματολογία του και έφτιαξε τραγούδια που ένωσαν για πρώτη φορά μεταπολεμικά τους διχασμένους Έλληνες.

Διονυσία Μαρίνου

---

Βασίλης Τσιτσάνης είναι, για πολλούς, ο μεγαλύτερος Έλληνας λαϊκός συνθέτης. Ο ιδιοφυής τραγουδοποιός που αναμόρφωσε το ρεμπέτικο τραγούδι, το έβγαλε από τους τεκέδες και τα καταγώγια, διεύρυνε τη θεματολογία του και έφτιαξε τραγούδια που ένωσαν για πρώτη φορά μεταπολεμικά τους διχασμένους Έλληνες.
 Έγραψε πάνω από 500 τραγούδια, από τα οποία περίπου 100 προπολεμικά και είναι ο συνθέτης με τις περισσότερες επιτυχίες από κάθε άλλο συνθέτη. Τα τραγούδια του ακούγονται ανελλιπώς, κάθε βράδυ, σε μουσικές σκηνές, αίθουσες συναυλιών, ταβέρνες, σε προγράμματα ρεμπέτικης, λαϊκής, έντεχνης αλλά και σύγχρονης μουσικής.
Τραγούδια που έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα στο πολιτιστικό μας DNA, κομμάτια όπως «Αρχόντισσα», «Σαν απόκληρος γυρίζω», «Αχάριστη», «Συννεφιασμένη Κυριακή», «Μπαξέ Τσιφλίκι», «Κάνε λιγάκι υπομονή» και πολλά άλλα των οποίων ο αριθμός είναι εξαιρετικά μεγάλος.

       Διαβάστε την συνέχεια στο: www.tanea.gr ...      

Ο «παράνομος» έρωτας του Βασίλη Τσιτσάνη με τη Μαρίκα Νίνου.

Τα τραγούδια που τους σημάδεψαν και το δύσκολο τέλος...

Ο Βασίλης Τσιτσάνης και η Μαρίκα Νίνου ήταν ένα θρυλικό δίδυμο που έγραψε ιστορία στο ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι. Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι υπήρξαν ζευγάρι και στη ζωή. Ο θυελλώδης έρωτάς τους στάθηκε αφορμή να γραφτούν πολλά σουξέ…

Οι δρόμοι τους συναντήθηκαν πρώτη φορά το 1949. Ο Βασίλης Τσιτσάνης τραγουδά μαζί με τη Σωτηρία Μπέλλου στου «Τζίμη του Χονδρού» στην Αχαρνών. Η Νίνου τραγουδούσε στο κέντρο «Φλόριδα» της λεωφόρου Αλεξάνδρας στο πλευρό του Στελλάκη Περιπινιάδη. Σύμφωνα με σχετικό βίντεο που επιμελήθηκε για την εκπομπή Ελένη η Κάλλια Καστάνη, ένα βράδυ ο Τσιτσάνης πηγαίνει στο κέντρο που τραγουδούσε η Νίνου για την ακούσει διότι πολλά του είχαν μεταφέρει για εκείνο το «ανερχόμενο αστέρι του ρεμπέτικου». Λίγο καιρό αργότερα έγιναν ντουέτο και σε ελάχιστο χρόνο σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Όπου παίζουν γίνεται το αδιαχώρητο.

Ο θυελλώδης και «παράνομος» έρωτας του Τσιτσάνη με τη Νίνου..

 

Οι μεγάλοι έρωτες και τα ανεξέλεγκτα πάθη, δεν αναγνωρίζουν τις ανθρώπινες νόρμες. Δεν μπαίνουν σε καλούπια. Είναι από τις φορές που η καρδιά εξεγείρεται, πυρπολεί σκέψεις και συναισθήματα και αγνοεί λογική και μυαλό.

Τέτοιοι έρωτες είναι συνήθως οι «παράνομοι» έρωτες, αυτοί που έχουν ημερομηνία λήξης, που είναι αδιέξοδοι, οι ιστορίες των οποίων, στην ολότητά τους, είναι ανείπωτες. Ο μεγάλος ρεμπέτης Βασίλης Τσιτσάνης και η σπουδαία Μαρίκα Νίνου, έζησαν έναν τέτοιο έρωτα. Έναν από αυτούς που έχουν ημερομηνία λήξης.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, μάλιστα, το τέλος αυτού του έρωτα ήταν η αφορμή αλλά και η αιτία για να γραφτεί ένα από τα ωραιότερα ρεμπέτικα τραγούδια. Το «τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα» δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο τρόπος του Τσιτσάνη να πει στη Νίνου πως πρέπει να μπει τέλος στην τετράχρονη σχέση τους.

Η αρχή μιας θυελλώδους σχέσης υπό τους ήχους του ρεμπέτικου

         Διαβάστε Περισσότερα στο: cityportal.gr ...        

Βασίλης Τσιτσάνης...18 Ιανουαρίου 1915 - 18 Ιανουαρίου 1984

www.sansimera.gr

Συνθέτης, στιχουργός, δεξιοτέχνης του μπουζουκιού και τραγουδιστής· από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ρεμπέτικου και γενικά της ελληνικής λαϊκής μουσικής του 20ου αιώνα.

Ο Βασίλης Τσιτσάνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας στις 18 Ιανουαρίου 1915. Οι γονείς του ήταν Ηπειρώτες κι εκτός από τον Βασίλη είχαν άλλα τέσσερα παιδιά, τρία αγόρια κι ένα κορίτσι. Αργότερα, οι φίλοι του οι ρεμπέτες του κόλλησαν το παρατσούκλι «Ο Βλάχος», επειδή ήταν ο μόνος  ρεμπέτης με στεριανή προέλευση.

Ο πατέρας του, τσαρουχάς στο επάγγελμα, είχε ένα μαντολίνο, με το οποίο έπαιζε κλέφτικα τραγούδια. Αυτά ήταν τα πρώτα ακούσματα του μικρού Βασίλη, μαζί με τις βυζαντινές ψαλμωδίες που άκουγε στην εκκλησία.