Σαν σήμερα 21 Μαρτίου 1920 γεννήθηκε ο Μανώλης Χιώτης..

Ο Μανώλης Χιώτης ήταν ένας από τους σημαντικότερους μουσικοσυνθέτες του Λαϊκού τραγουδιού και σπουδαίος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού. 

Έφερε επανάσταση στην ελληνική μουσική, και στο λαϊκό τραγούδι γενικότερα επινοώντας την τετράχορδη παραλλαγή του μπουζουκιού, αλλά και δημιουργώντας το πρώτο "κοσμικό κέντρο".

Δημήτρης Γκόγκος, ένας σπουδαίος ρεμπέτης. Έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα, στις 18 Νοεμβρίου του 1985.

Ο σπουδαίος ρεμπέτης Δημήτρης Γκόγκος, γνωστός και ως «Μπαγιαντέρας» έφυγε από τη ζωή στις 18 Νοεμβρίου του 1985.

Ο Μήτσος (ή μπαρμπα-Μήτσος αργότερα) Γκόγκος χάρισε στο ελληνικό πεντάγραμμο μια σειρά από τα ωραιότερα κανταδόρικα ρεμπέτικα, μοναδικά τραγούδια που έμελλε να είναι διαχρονικά και να μη βγουν ποτέ από το στόμα του Έλληνα.

Οι ευαίσθητοι και ρομαντικοί στίχοι του ύμνησαν προπολεμικά τον έρωτα όσο λίγοι, αν και όταν θα ερχόταν ο Β’ Παγκόσμιος και η Κατοχή, ο αριστερός Μπαγιαντέρας θα μετατρεπόταν σε πολιτικοποιημένο καλλιτέχνη που θα υμνούσε τον αντιστασιακό αγώνα κατά του βάρβαρου κατακτητή!

Στράτος Παγιουμτζής 1904 – 16/11/1971

Στις 16 Νοεμβρίου 1971 «έσβησε» πάνω στο πάλκο, σε ηλικία 67 ετών

Εμβληματικός τραγουδιστής της κλασσικής εποχής του ρεμπέτικου. Είπαν χαρακτηριστικά γι' αυτόν ότι «στο λαιμό του είχε φωλιές από αηδόνια».

Γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας το 1904. Ήλθε στην Ελλάδα πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή και εγκαταστάθηκε στον Πειραιά. Από παιδί μπήκε στο μεροκάματο, αλλά το μεγάλο πάθος του ήταν το τραγούδι.

Γρήγορα γνωρίστηκε με την πειραιώτικη παρέα του ρεμπέτικου.

Ανέστης Δελιάς (Δέλιος) - 1912-1944

Ο Ανέστης Δελιάς (Δέλιος το πραγματικό του επίθετο), ίσως η πλέον τραγική φιγούρα στο χώρο του ρεμπέτικου τραγουδιού, γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1912 και πέθανε ηρωϊνομανής στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1944. 

 

Καταγόταν από μουσική οικογένεια. Ο παππούς του Σιδερής Δέλιος έπαιζε βιολί, ο πατέρας του Παναής (με παρατσούκλι Μαύρη Γάτα) σαντούρι και ο θείος του Μιχάλης, βιολί. 

Γιάννης Παπαϊωάννου, 3 Αυγούστου 1972...(vid)

Σαν Σήμερα, στις 3 Αυγούστου του 1972 τα ξημερώματα ο Γιάννης Παπαϊωάννου, είχε άδοξο τέλος σε τροχαίο δυστύχημα στη λεωφόρο Βασιλέως Γεωργίου, στο Πέραμα.

Ο Γιάννης Παπαϊωάννου αποτελεί μια πολυδιάστατη μουσική προσωπικότητα στον χώρο του αστικού λαϊκού τραγουδιού με συνεισφορά σε επίπεδο συνθέτη-στιχουργού και τραγουδιστή-οργανοπαίχτη.

Αποτελεί μέρος της νεότερης μουσικής γενιάς του λαϊκού όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Απόστολος Χατζηχρήστος. Γεννήθηκε στην Κίο της ελληνικής Προποντίδος από τον Παναγιώτη Παπαϊωάννου, από την νότια Αττάλεια, και τη Χρυσή Βονομπάρτη, από την Κίο.

Γιώργος Μπάτης 1885 – 10 Μαρτίου 1967

Γεννήθηκε το 1885 στα Παλαιά Λουτρά Μεθάνων - Πέθανε στις 10 Μαρτίου 1967

Από τους σημαντικότερους ρεμπέτες της προπολεμικής εποχής, γνωστός και ως Γιώργος Αμπάτης. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Τσωρός. 

Γεννήθηκε το 1885 στα Παλαιά Λουτρά Μεθάνων και σε ηλικία 8 ετών μετακόμισε στον Πειραιά. Στρατεύτηκε το 1908 και υπηρέτησε έως το 1920! Έμαθε μπαγλαμά στις στρατιωτικές φυλακές, όπου τον έκλειναν τακτικά γιατί λιποτακτούσε. Από το 1915 έπαιζε μπαγλαμά και τραγουδούσε στους τεκέδες και τα ταβερνάκια του Πειραιά.

Το 1925 άνοιξε το πρώτο του χοροδιδασκαλείο «Κάρμεν» στη Δραπετσώνα και το 1931 ένα καφενείο - τεκέ, το «Ζώρζ Μπατέ», στα Λεμονάδικα του Καραϊσκάκη (Ακτή Τζελέπη), όπου σύχναζαν όλοι οι μάγκες της εποχής. Έξι χρόνια αργότερα, του το έκλεισαν και αναγκάστηκε να κάνει άλλο στο Γιουσουρούμ του Πειραιά, όπου συνέχισε να διδάσκει το μπουζούκι.

Μπάμπης Τσετίνης (15/2/1941 — 29/9/2007)

Πέθανε σαν σήμερα, στις 29 Σεπτεμβρίου του 2007 /pic: youtube.com

Ο Μπάμπης Τσετίνης (Δράμα, 15 Φεβρουαρίου 1941 — 29 Σεπτεμβρίου 2007) ήταν λαϊκός τραγουδιστής από τη Μακεδονία και θεωρείται σαν ένας από τους γνησιότερους και αντιπροσωπευτικότερους εκπροσώπους του.

 

Γεννήθηκε στη Δράμα και έζησε στη Θεσσαλονίκη μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '60. Την ίδια περίοδο ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο.

Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη δισκογραφία με το τραγούδι «Το κορίτσι μου χορεύει» του Βασίλη Καραπατάκη σε στίχους Χρήστου Κολοκοτρώνη. Τα επόμενα χρόνια γνώρισε την επιτυχία με τραγούδια όπως «Ίσως», «Μπορεί», «Αμφιβολία», «Κι ενώ το ήξερα» των Δερβενιώτη και Βίρβου, «Στο παλιό το μονοπάτι» του Βαρτάνη, «Με ποιο δικαίωμα» των Βασιλειάδη-Πυθαγόρα, «Να χαρείς τα μάτια σου, καλέ», «Η φτωχολογιά θα ζήσει».

Παύλος Μπερμπερίδης: Ο Αγρινιώτης τραγουδοποιός!

Ο τραγουδοποιός Παύλος Μπερμπερίδης γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1987, σε ένα περιβάλλον, όπου η λαϊκή μουσική κυριαρχούσε. Από τα πρώτα του ακούσματα ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης, o Διονυσίου, η Μπέλλου, ο Νίκος Παπάζογλου κ.α.). Στα εφτά του χρόνια ήρθε σε πρώτη επαφή με το μπουζούκι και αμέσως γοητεύτηκε.

Από εκείνη τη στιγμή, δεν σταμάτησε η ενασχόλησή του με το όργανο και η προσπάθεια κατάρτισης γύρω από αυτό με σημαντικότερο δάσκαλο τον Θεόδωρο Κατσαρή. Επίσης, έχοντας την ανάγκη να μάθει όλο και περισσότερα πράγματα για το μπουζούκι, συνέχισε τα μαθήματα του στην Αθήνα κοντά σε σπουδαίους και καταξιωμένους σολίστες. Παράλληλα του δημιουργήθηκε η ανάγκη να συνθέτει τα πρώτα του τραγούδια και να τα τραγουδάει ο ίδιος, έτσι η μελέτη του έγινε πολυδιάστατη και πιο ολοκληρωμένη.

Γιώργος Αμπάτης.....Πέθανε σάν σήμερα στις 10 Μαρτίου 1967

Γιώργος Μπάτης (1890 – 1967)

Από τους σημαντικότερους ρεμπέτες της προπολεμικής εποχής, γνωστός και ως Γιώργος Αμπάτης. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γιώργος Τσωρός. Γεννήθηκε το 1885 στα Παλαιά Λουτρά Μεθάνων και σε ηλικία 8 ετών μετακόμισε στον Πειραιά. Στρατεύτηκε το 1908 και υπηρέτησε έως το 1920! Έμαθε μπαγλαμά στις στρατιωτικές φυλακές, όπου τον έκλειναν τακτικά γιατί λιποτακτούσε. Από το 1915 έπαιζε μπαγλαμά και τραγουδούσε στους τεκέδες και τα ταβερνάκια του Πειραιά.

Το 1925 άνοιξε το πρώτο του χοροδιδασκαλείο «Κάρμεν» στη Δραπετσώνα και το 1931 ένα καφενείο - τεκέ, το «Ζώρζ Μπατέ», στα Λεμονάδικα του Καραϊσκάκη (Ακτή Τζελέπη), όπου σύχναζαν όλοι οι μάγκες της εποχής. 

 

Κώστας Ρούκουνας - Το ..."Σαμιωτάκι"...!" (Γράφει ο ο Μπάμπης Μώκος)

"Αυτό το αχ δεν είν'φωτιά να πιώ νερό να σβήσει,
μον'είναι πόνος στην καρδιά και θα με τυρανίσει...!".

Σε ηγεμονικό καθεστώς και στην παρακμή της Οθωμανικής αυτοκρατορία,ς γεννιέται το 1904 στην Αγία Κατερίνα μέσα σε ένα ...λαχανόκηπο στο Νέο Καρλόβασι Σάμου, ο Κώστας Ρούκουνας. Είναι η εποχή που η Σάμος έχει τεράστια ανάπτυξη σε βιομηχανία και εμπόριο στο Βαθύ με τις καπνοβιομηχανίες και στο Καρλόβασι με τα βυρσοδεψεία.

Η γειτνίαση με την Σμύρνη και τα απέναντι Μικρασιατικά παράλια εμπορική, αλλά και πολιτιστική (διασκέδαση, μουσικές, σχήματα, αυτοσχέδιοι μουσικοί κομπανίες κ.λ.π.).

«ΣΟΦΙΑ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ !...». (Ευαίσθητη κι’…ατίθαση!). Γράφει ο Μπάμπης Κ.Μώκος

photo: www.ogdoo.gr

«Κρυφά για σένα θα πονώ και φανερά θα λιώνω.

Τον όρκο και τον πόνο μου δεν λέω σε κανένα,

κρυφά μ’αρέσει να πονώ, αφού πονώ για σένα!».-

Ήθελε να γίνει δασκάλα γι’αυτό και πήρε το πτυχίο του παιδαγωγικού από το Αριστοτέλειο. Γεννήθηκε στις Βρυξέλλες και 6 χρόνων εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας Πόντιος. Η μάνα Ροδίτισσα. Βούιζε όλο το σπίτι απ’τη φωνή του Καζαντζίδη. Πρώτα ακούσματα τα λαϊκά. Γκρέυ, Λύδια, Πόλυ Πάνου, Περπινιάδης, Γαβαλας κ.λ.π.

Στις παρέες τραγούδι-τραγούδι, έτσι για διασκέδαση. Κυρίως λαϊκά αλλά και ποντιακά λόγω καταγωγής του πατέρα της αλλά και της γιαγιάς της. Ένα βράδυ την άκουσε ο Κυριάκος Καλαιντζίδης, ο πρωτομάστορας του «Εν Χορδαίς». Την πήρε μαζί του σε μια εκδήλωση-παράσταση  στον ιστορικό «Μύλο».

Γρηγόρης Ασίκης. ''Έφυγε'' σαν σήμερα στις 7 Οκτωβρίου 1967.

photo: youtube

Τραγουδοποιός του ρεμπέτικου και δεξιοτέχνης στο ούτι. Γνώρισε επιτυχία στα χρόνια του μεσοπολέμου.

 

Ο Γρηγόρης Ασίκης γεννήθηκε το 1890 στην Κωνσταντινούπολη. Ήταν το τρίτο παιδί του Βίκτωρα Ασίκη από τη Λέσβο και της Μαριάνθης Ασίκη από το Κοντοσκάλι της Κωνσταντινούπολης. Στα 15 του άρχισε να παίζει ούτι και να ξεχωρίζει για τη φωνή του. Τελείωσε το Ελληνικό σχολείο, έμαθε πολύ καλά την Τουρκική γλώσσα και ασχολήθηκε επαγγελματικά με την κατασκευή μπρούτζινων μεταλλικών κρεβατιών.

Επαγγελματική καριέρα στο τραγούδι ξεκίνησε στα τέλη του 1922, όταν μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή βρέθηκε στην Αθήνα με τη σύζυγό του Ειρήνη Σωτηριάδου και τα δύο παιδιά τους Θανάση και Βίκτωρα.

Σπύρος Ζαγοραίος (23 Ιουνίου 1928 - 20 Οκτωβρίου 2014)

Σπουδαίος λαϊκός ερμηνευτής, στιχουργός και συνθέτης.

Ο Σπύρος Ζαγοραίος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 23 Ιουνίου 1928 και μεγάλωσε στον Άγιο Αρτέμιο (Γούβα) του Παγκρατίου. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, που σημάδεψαν ανεξίτηλα τη ζωή του. Στη διάρκεια της κατοχής έχασε το ένα του χέρι, καθώς περιεργαζόταν μία χειροβομβίδα που βρήκε στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης.

Γράμματα δεν έμαθε, αλλά η καλή φωνή του τον οδήγησε κατευθείαν στο λαϊκό τραγούδι. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1952 από την Αθήνα και μετά ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 άρχισε να τον συνοδεύει στο τραγούδι η σύζυγός του Ζωή και μαζί δημιούργησαν ένα από τα δημοφιλέστερα ντουέτα του λαϊκού τραγουδιού.

Γιώργος Μπάτης (1890 – 10 Μαρτίου 1967)

Ο Γιώργος Μπάτης (πραγματικό του όνομα: Γιώργος Τσώρος, γνωστός και ως Γιώργος Αμπάτης· Μέθανα, 1885 – 10 Μαρτίου 1967) ήταν ένας από τους πρώτους και επιδραστικότερους μουσικούς του ρεμπέτικου καθώς επίσης και γνωστός μάγκας του Πειραιά.

Είχε μεγάλη αγάπη για τη μουσική και είχε σημαντική συλλογή μουσικών οργάνων (μπουζουκιών, μπαγλαμάδων, κ.ά.). 

Το 1925 άνοιξε το πρώτο του χοροδιδασκαλείο «Κάρμεν» στη Δραπετσώνα και το 1931 ένα καφενείο - τεκέ, το «Ζώρζ Μπατέ» όπου σύχναζαν όλοι οι μάγκες της εποχής. Έξι χρόνια αργότερα, του το έκλεισαν και αναγκάστηκε να κάνει άλλο στο Γιουσουρούμ του Πειραιά, όπου συνέχισε να διδάσκει το μπουζούκι.

Στέλλα Χασκίλ (Στέλλα Ιεχασκέλ) Σαν σήμερα 27/2/1954 έφυγε απο την ζωή!

Το πατρικό της επίθετο είναι Γαέγου. Ο πατέρας της, Χαΐμ Γαέγος, από τα λίγα που έχουν γίνει γνωστά γι' αυτόν, μέσα από αφηγήσεις συγγενικών προσώπων, είναι ότι είχε μεγάλη διαφορά ηλικίας από την σύζυγό του και μητέρα της Στέλλας Χασκίλ, καθώς άγνωστη παραμένει και η ακριβής ημερομηνία γέννησής του.

Πιθανολογείται μόνο ότι βρίσκεται μεταξύ 1870–1875. Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, πολύ ευκατάστατος, απ' ότι φαίνεται λόγω του επαγγέλματός του, εμπόριο σιδήρου. Από τις κόρες του δεν έλειπε τίποτα, φρόντιζε για την προίκα τους όντας ακόμα όλες σε πολύ μικρή ηλικία. 

Δυστυχώς, όμως, με την εισβολή των Γερμανών στη Θεσσαλονίκη, όλα έγιναν στάχτη και ο ίδιος πέθανε γύρω στο 1941 – 42.

Οι ρεμπέτισσες του… ντουνιά!

Ένα μικρό αφιέρωμα στις γυναίκες που άφησαν εποχή στο ρεμπέτικο και παραδοσιακό τραγούδι....

 

Από τη Ρόζα Εσκενάζυ ως τη Μαριώ η χρονική απόσταση μεγάλη. Όμως το ρεμπέτικο δεν θα ήταν ίδιο αν δεν υπήρχαν κι οι γυναίκες, που «στόλισαν» με την παρουσία τους το πάλκο, το ομόρφυναν κι άφησαν σημαντική κληρονομιά για το λαϊκό τραγούδι. 

Είτε λόγω νοοτροπίας καθώς ήταν πιο απελευθερωμένες είτε λόγω ανάγκης  οι γυναίκες της Μικράς Ασίας πρωταγωνίστησαν τα πρώτα χρόνια του ρεμπέτικου και καθόρισαν τη σφραγίδα του αλλά κι αργότερα.

Ανεξάρτητα από την τύχη που είχε η καθεμιά και πως συντελέστηκαν όλα αυτά, ήταν γυναίκες που έκαναν σε γενικές γραμμές αυτό που ήθελαν σε μια εποχή, που δε συγχωρούσε τη γυναικεία χειραφέτηση. Ας δούμε μερικές από τις κυριότερες εκπροσώπους του ρεμπέτικου:

Σωτηρία Μπέλλου: Σαν σήμερα γεννιέται η «τελευταία ρεμπέτισσα»

Η Σωτηρία Μπέλλου, εμβληματική φιγούρα του ελληνικού λαϊκού ρεμπέτικου τραγουδιού, γεννήθηκε σαν σήμερα στις 22 Αυγούστου του 1921.

Σαν σήμερα, στις 22 Αυγούστου, πριν από σχεδόν ένα αιώνα, γεννήθηκε η Σωτηρία Μπέλλου, ίσως η μεγαλύτερη ερμηνεύτρια του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού και για πολλούς η τελευταία αληθινή ρεμπέτισσα.

Έζησε μία ζωή γεμάτη συγκινήσεις και έντονες στιγμές. Ως αυθεντική ρεμπέτισσα που ήταν, βίωσε από πρώτο χέρι πολλά από τα περιστατικά που τραγουδούσε στα διάσημα ρεμπέτικα τραγούδια της εποχής, τα οποία φυσικά της είχαν εμπιστευτεί οι μεγαλύτεροι συνθέτες του ελληνικού πενταγράμμου.

Μπάμπης Γκολές (1947 - 2015) (Βιογραφία)

Ο Μπάμπης Γκολές (1947 - 11 Ιανουαρίου 2015) ήταν Έλληνας τραγουδιστής του ρεμπέτικου-λαϊκού τραγουδιού.

Γεννήθηκε το 1947 στην συνοικία Ταμπάχανα της Πάτρας.
Ήταν αυτοδίδακτος μουσικός και ξεκίνησε να παίζει κιθάρα και ούτι από την ηλικία των 8 ετών, ενώ από την ηλικία των 12 και μπουζούκι. Είχε βαθιά γνώση του ρεπερτορίου των δίσκων των 78 στροφών και επανέφερε πολλά ξεχασμένα τραγούδια από ένα ευρύτερο φάσμα που περιείχε εκτός από τα διάφορα είδη του ρεμπέτικου, την καντάδα και το δημοτικό τραγούδι, που είχαν ηχογραφηθεί σε λιγοστούς τέτοιους δίσκους και είχαν χαθεί με το πέρασμα των χρόνων.

Γιώργος Ζαμπέτας: 28 χρόνια χωρίς τον δεξιοτέχνη στο μπουζούκι

Σαν σήμερα πριν από 28 χρόνια, στις 10 Μαρτίου 1992, έφυγε από τη ζωή ο βάρδος του λαϊκού τραγουδιού και δεξιοτέχνης στο μπουζούκι Γιώργος Ζαμπέτας.
Ο Γιώργος Ζαμπέτας γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1925 στην Αθήνα. Τα πρώτα μαθήματα στο μπουζούκι τα πήρε από τον κουρέα πατέρα του και από το 1950 άρχισε να εργάζεται επαγγελματικά σε λαϊκά κέντρα. Στη δισκογραφία μπήκε το 1953.

Το 1959 ο Μάνος Χατζιδάκις τον έκανε «σολίστ» στις συνθέσεις του. Τα επόμενα χρόνια, ο Γιώργος Ζαμπέτας «κέντησε» με τις πενιές του τις εισαγωγές και τα τραγούδια των Θεοδωράκη, Ξαρχάκο, Πλέσσα, Μαρκόπουλο, Μαρκέα, Καπνίση και πολλών άλλων συνθετών.

Διαβάστε την συνέχεια εδώ: www.newsbeast.gr ...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΩΡΟΣ Ή ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΤΗΣ - ΑΜΠΑΤΗΣ (Βιογραφία)

Έφυγε σαν σήμερα, 10 Μαρτίου του 1967

Ο μεγάλος ρεμπέτης του Πειραιά Γιώργος Τσωρός, γνωστός ως Γιώργος Μπάτης ή Αμπάτης ήταν από τους πρώτους μάγκες και ρεμπέτες του Πειραιά που έπαψε νάχει εδώ και πολλά χρόνια.

Γιατί, πώς να το κάνουμε, στον Πειραιά « ανδρώθηκε» το μπουζούκι, στον Πειραιά βγήκαν οι πρώτοι  «μπουζουξήδες», και δημιουργήθηκε το πρώτο λαϊκό συγκρότημα. Στον Πειραιά γεννήθηκαν οι πρώτοι αριστοκράτες μάγκες, ο Γιώργος Αμπάτης ή Μπάτης, ο Μήτσος Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας ο Στέλιος Κερομύτης και άλλοι που δίδαξαν το μπουζούκι και το λαϊκό ή «αλανιάρικο» τραγούδι.

Ο Γιώργος Αμπάτης ή Μπάτης, ψευδώνυμο του Γιώργου Τσωρού,  γεννήθηκε στα Μέθενα - στη Μούσκα - το 1886.