Το θρυλικό κέντρο διασκέδασης που έμεινε στην ιστορία χάρη στο τραγούδι της Μαριώς βρισκόταν στην οδό Μακεδονομάχων, στην περιοχή του ΒΑΟ στις Συκιές. Λειτουργούσε κάποτε ως περίφημος «Πράσινος Μύλος», ένα κέντρο που γνώρισε μεγάλες δόξες τη δεκαετία του ’60.
Ιδιοκτήτης του ήταν ο Παύλος Βουλγαράκης, ο οποίος, έχοντας υπηρετήσει στο Πυροβολικό, θέλησε να δώσει στο μαγαζί του στρατιωτική «πινελιά». Έτσι, πάνω από την πράσινη πινακίδα με την επιγραφή «Εξοχικόν – Ο Πράσινος Μύλος» ζωγράφισε δυο χιαστί όλμους, σύμβολο του Όπλου.
Η αυλή του Βουλγαράκη, περιφραγμένη και γεμάτη δέντρα και κληματαριές, ήταν πραγματική όαση δροσιάς. Τα καλοκαίρια, τα στρογγυλά τραπέζια και οι ψάθινες καρέκλες του γέμιζαν ασφυκτικά από κόσμο που προτιμούσε τη δροσιά των Συκεών από τα καραβάκια για την Αγία Τριάδα.
 |
Απόκομμα εφημερίδας του 1948, που αναφέρει ότι ο Μάρκος Βαμβακάρης ήταν στη σκηνή του «Πράσινου Μύλου» στη λεωφόρο Θηβών στην Αθήνα. |
Λένε πως κάποτε στον Πράσινο Μύλο έπαιξε και ο Μάρκος Βαμβακάρης. Αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις, η φήμη παραμένει. Ίσως όμως να πρόκειται για μπέρδεμα με τον Πράσινο Μύλο της Αθήνας, στη λεωφόρο Θηβών, όπου πράγματι εμφανιζόταν ο Μάρκος Βαμβακάρης το 1948 μαζί με τον αδελφό του Αργύρη.
Αν παρ’ όλα αυτά όντως έπαιξε στις Συκιές, είναι σίγουρο πως δεν θα έλειψαν κομμάτια όπως η Φραγκοσυριανή, η Κλωστηρού, η Ζιγκουάλα και τα Ματόκλαδά σου λάμπουν, ίσως και το 1912, αφιερωμένο στη Θεσσαλονίκη: «Ωραία την επέρασα, μες στη Θεσσαλονίκη... εμένα μ’ αγαπήσανε όλοι με την καρδιά τους».
 |
Το σημείο που βρισκόταν το ιστορικό μαγαζί |
Το τραγούδι όμως που χάρισε πανελλήνια φήμη στον Πράσινο Μύλο ήταν εκείνο της Μαριώς, γραμμένο από τον λαϊκό τραγουδιστή και συνθέτη Μπάμπη Μαρκάκη, ή Μάρκο Μπαλτόπουλο, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα. Ο Μαρκάκης, Θεσσαλονικιός από τα Μετέωρα, γνώριζε από πρώτο χέρι τι συνέβαινε εκεί μέσα: ρακές, τυροκαφτερές, μπουζούκια και, φυσικά, μπαρμπούτι.
Στο τραγούδι του περιγράφει με χιούμορ τις απώλειες του στα ζάρια:
«Μες στον Πράσινο τον Μύλο / μου τα παίρναν ταχτικά / μα τους έχω πάρει πίσω / από μια καλή ζαριά»
Και συνεχίζει με αυτοσαρκασμό:
«Μου τα παίρναν και γυρνούσα / με τα πόδια απ’ τις Συκιές / και δεν είχα να γουστάρω / στα μπουζούκια δυο πενιές.»
Έτσι, μέσα από το τραγούδι, ο Πράσινος Μύλος πέρασε οριστικά στην ιστορία της λαϊκής Θεσσαλονίκης, ως ένα μέρος που συνδύαζε δροσιά, διασκέδαση, μουσική, αλλά και λίγο… τζόγο.
Σήμερα, το κτίριο που φιλοξενούσε τον Πράσινο Μύλο δεν υπάρχει, και η περιοχή έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές.
Source: www.newsbomb.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου