Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

Γεράσιμος Κλουβάτος..

http://users.sch.gr/gpantakis/wp-content/uploads/2012/12/kloub1.jpg
Κατάγεται από τη Νάξο και γεννήθηκε στην Αθήνα, στο Μεταξουργείο, το 1914. Με το λαϊκό τραγούδι ασχολείται από το 1932, όταν άρχισε να παίζει μπουζούκι και να γράφει.

Ο Κλουβάτος είναι άριστος μουσικός και δεξιοτέχνης μπουζουξής. Σ’ όλη την ζωή του στάθηκε συνεπής λαϊκός δημιουργός και γνήσιος εκπρόσωπος της ανόθευτης λαϊκής μουσικής.

«… Οι πιο ωραιότεροι άνθρωποι, οι πιο αισθηματικοί, οι πιο ανθρώπινοι ήσαν οι παλιοί και δεν θα ξαναγεννηθούν τέτοιοι
http://users.sch.gr/gpantakis/wp-content/uploads/2012/12/kloub5.jpg
Κάποτε ο Κλουβάτος αναγκάστηκε να «σκολάσει» τον Καζαντζίδη. Αυτός πήγε και ήπιε και γύρισε να ζητήσει συγνώμη. Μάρτυρας ο Ρούκουνας. Ο Κλουβάτος πάντοτε ήταν μεγαλόψυχος και τον συγχώρησε. Στην αναμνηστική φωτογραφία, κείνης της στιγμής, ο μικρός τότε Καζαντζίδης, αγκαλιάζει τον Κλουβάτο.

Συνθέσεις του:
Αγάπη, ζήλεια, πόνος
Άναψε το τσιγάρο
Άνθρωπε γλέντα τη ζωή
Απανθρωπιά
Απόψε έχεις σουξέ
Αριστοκράτισσα
Άσε με στον πόνο μου
Ατσιγάνες με πανέρια
Ατσιγάνες μες στη στράτα
Αχ, πως κατάντησα
Βάλε μπρος σοφέρ τ΄ αμάξι
  Βύθισεμου το μαχαίρι
Γειά σου Αγγέλω του παπά
Γιουλαλάμ
Γύρισε ξανά, γύρισε ξανά
Δεν αξίζουν τα παλάτια
Δύο πονεμένες ψυχές
Δώστου νάνι νάνι
Είναι κόλαση τα ξένα
Είσαι κορίτσι ανήλικο
Είσαι της νύχτας η γυναίκα
Έλα αγάπη μου στα λογικά σου
Έλα μαζί μου
Έξω φτώχεια (1)
Έσβησα, έσβησα
Έφυγες και σ΄ έχασα
Η αγάπη δεν πουλιέται με το χρήμα
Η ζωή σου είναι η ζωή μου
Η μέλισσα και η γυναίκα
Ήταν σφάλμα μου βαρύ
Η ώρα πέρασε
Θέλω να ζω μποέμικα
Κάθε σπίτι κι ένας πόνος
Καίγομαι, καίγομαι
Κάνω τον αδιάφορο
Κέννεντυ
Κράτα το χέρι μου σφιχτά
Μας χώρισαν οι θάλασσες (Ακούστε το στο YouTube)
Με έκαψες με κατέστρεψες
Με ιδρώτα βγαίνει το ψωμί
Μες στη φυλακή γιά σένα
Μονάχα ένας θάνατος
Μοίρα μου μ΄ έχεις μισήσει
Μπανάνα
Όλα εδώ πληρώνονται (1)
Όταν μιά μάνα αναστενάζει
Ότι κάνω της αξίζει
Ο υπόδικος
Πάει το φιλότιμο
Παιδεύομαι ο δυστυχής
Παραπονιάρικο
Πασουμάκια κεντημένα
Πες μου τι σου ζήλεψα
Πέφτει σιγανή βροχούλα
Ποιός ξέρεις που να πήγες
Πόνεσα μες στην καρδιά
Πόσα σπιτάκια έκλεισες
Ποτέ την μάνα μην πικράνεις
Που καταντάει ο άνθρωπος
Πυροφάνι
Σαν σε δουν να κάνεις μπαμ
Σάπιο σανίδι πάτησα
Σε ποιόν να πω τον πόνο μου (1)
Σήκω να χορέψεις λίγο
Σιγά, σιγά
Το ανήλικο
Το πικραμένο βλέμμα
Το ποτήρι είν΄ ο γιατρός
Το τραγουδάκι
Το χαμένο παιδί
Χίλιοι καημοί σαν στεναγμοί
Φταίει το φουστάνι (Το Φουστάνι)
Χριστέ και Παναγιά μου

Next page