Ο Πέτρος Ζουναράκης σε μία απροσδόκητη φωνογράφηση : δεν ενδείκνυται για σεμνότυφους. Ηχογραφήθηκε το 1910. Ερμηνεύει ο Πέτρος Ζουναράκης. Δίσκος American 3071.
ΠΑΠΑΔΕΣ, 1910, ΠΕΤΡΟΣ ΖΟΥΝΑΡΑΚΗΣ
Δυο παπάδες καυλωμένοι εκαθόνταν μια φορά
και κοπέλα χαϊδεμένη την ηγάμανε την καημένη
κι έμεινε μισοαπεθαμένη
από τις πολλές ψωλιές
από τις πολλές ψωλιές
πήγε κάποτε, ο τράγος, και της σκάει ένα φιλί
το ποδάρι τής σηκώνει και γλυκά μιλάει, τόνε χώνει
ε, με τούτο ’δώ, παπά
και της λέει ο κερατάς
δέκα χέρια τής εδίνει, ο πατέρας, το ρυθμό
και δια τους ψωλοπαπάδες έτσι χύνουν οι κερατάδες
γανουμιάδες, πασάδες
αλλά πάντα το Χριστό
ένα μουνί παινεύτηκε ανατολή και δύση
που δεν εβρέθη μια ψωλή να το ευχαριστήσει
να το ευχαριστήσει
ο πούτσος μου σαν τ’ άκουσε, πολύ του κακοφάνη
κάνει τ’ αρχίδια του φτερά και τρέχει και το φτάνει
και τρέχει και το φτάνει
έννοια σου, παλιομούναρε, και θα σε πολεμήσω
εγώ ’χω …. θα σε ευχαριστήσω
θα σε ευχαριστήσω
τώρα τα ξημερώματα, μ’ αρέσουν τα παιχνίδια
να σου χαϊδεύω το μουνί, να μου ’ξυνες τ’ αρχίδια
βρε, να μου ’ξυνες τ’ αρχίδια
βρε, να μου ’ξυνες τ’ αρχίδια
ΤΣΟΥΜ ΤΡΑ ΛΑ ΡΑ, 1910, ΠΕΤΡΟΣ ΖΟΥΝΑΡΑΚΗΣ
Τραγούδι πλήρες σεξουαλικών υπονοουμένων. Φωνογραφήθηκε το 1910.
Ερμηνεύει ο Πέτρος Ζουναράκης. Δίσκος American 3070. Την ίδια χρονιά και
στο συνεχόμενο δίσκο American 3071, ο Ζουναράκης φωνογράφησε το
τραγούδι ΠΑΠΑΔΕΣ, με απροκάλυπτο στίχο·
-Η μπαμπεσιάρα!
Μία κόρη αθάνατος, ωραία
εις τον κήπο εκείτ’ απλωμένη
την εκοίταξα στο τσουμ τριάλα ράρα ρέρο της
και με κοίταξε στο τσουμ τριάλα ράλα ρο
τήνε παίρνω, την πάγω στα χόρτα
της σηκώνω τα δυο της ποδαρέλια
και της βάζω το τσουμ τριάλα ράλα ρέρο μου
στο δικό της στο τσουμ τριάλα ράλα ρο
δεν περάσαν ακόμα τρεις μέρες
είχα πάνω μου … σαν βδέλες
είχε σάπιο το τσουμ τριάλα ράρα ρέρο της
και μου σάπισε το τσουμ τριάλα ράρα ρο
στο γιατρό μου αμέσως πηγαίνω
και τα πράγματα με δάκρυα τού λέγω
είχε σάπιο το τσουμ τριάλα ράρα ρέρο της
και μου σάπισε το τσουμ τριάλα λάλα ρο
κι ο γιατρός μου στο χέρι την αρπάζει
επικλίσματα και σκόνες μού βάζει
είχε σάπιο το τσουμ τριάλα ράρα ρέρο της
και σου σάπισε το τσουμ τριάλα ράλα ρα
Μία κόρη αθάνατος, ωραία
εις τον κήπο εκείτ’ απλωμένη
την εκοίταξα στο τσουμ τριάλα ράρα ρέρο της
και με κοίταξε στο τσουμ τριάλα ράλα ρο
τήνε παίρνω, την πάγω στα χόρτα
της σηκώνω τα δυο της ποδαρέλια
και της βάζω το τσουμ τριάλα ράλα ρέρο μου
στο δικό της στο τσουμ τριάλα ράλα ρο
δεν περάσαν ακόμα τρεις μέρες
είχα πάνω μου … σαν βδέλες
είχε σάπιο το τσουμ τριάλα ράρα ρέρο της
και μου σάπισε το τσουμ τριάλα ράρα ρο
στο γιατρό μου αμέσως πηγαίνω
και τα πράγματα με δάκρυα τού λέγω
είχε σάπιο το τσουμ τριάλα ράρα ρέρο της
και μου σάπισε το τσουμ τριάλα λάλα ρο
κι ο γιατρός μου στο χέρι την αρπάζει
επικλίσματα και σκόνες μού βάζει
είχε σάπιο το τσουμ τριάλα ράρα ρέρο της
και σου σάπισε το τσουμ τριάλα ράλα ρα
Ποτέ δεν αποφάσισα, εγω να σε προσβάλω,
ανάμεσα στα σκέλια σου τον ψώλο
μου να βάλω.
Επιτέλους τ'αρχίδια μου.
Παρντόν βρε παιδιά, με συγχωρείτε
ΧΙΩΤΙΚΟΣ ΜΑΝΕΣ, 1911, ΓΙΑΓΚΟΣ ΨΑΜΑΘΙΑΝΟΣ
Αχ ας ήμουνα τι να μουνα
αμάν αμάν αμάν
αχ γύρος του φουστανιού σου
να εσκυπτα να έβλεπα αμάν αμάν
αχ την τρύπα του μουνιού σου
έξω φτώχεια , γεια σας κοπέλες
γεια σας πουτάνες
γεια σου Γιάγκο
γεια σου Βασίλη Τούμπαση
