ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΣΑΡΙΠΑΝΙΔΗΣ "ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΧΡΟΝΟ"

  Video by: lekes1978
Παίζουν οι :
Σαριπανίδης Ναπολέων (μπουζούκι)
Σιώπης Χρήστος (κιθάρα)

μουσική : Ναπολέων Σαριπανίδης

η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Πολύφωνική στο Χαλάνδρι
Αθήνα Ιούνιος 2013

Σωτηρία Μπελλου- Αγωνίστρια του λαικού τραγουδιού

Δύο μονάχα λέξεις είναι αυτές που μπορούν να γραφούν για την ελληνίδα τραγουδίστρια και αγωνίστρια του ΕΛΑΣ Σωτηρία Μπέλλου: Αγωνίστρια του λαϊκού τραγουδιού. Ο χαρακτηρισμός μας αυτός δεν αποτελεί υπερβολή ούτε προϊόν συναισθηματικής φόρτισης.

Η Σωτηρία Μπέλλου γεννήθηκε από εύπορη οικογένεια της Χαλκίδας το 1921. Η οικογένεια της, αρβανίτες στην καταγωγή, επιθύμησαν να της δώσουν από μικρή μια καθώς πρέπει ανατροφή όπως άρμοζε στα κορίτσια της εποχής. Η Σωτηρία από μικρή είχε «ξερό κεφάλι» και δεν αποδέχονταν τον ρόλο που προορίζονταν για εκείνη χωρίς εκείνη. Από μικρή εξελίσσεται σε ένα επαναστατικό αντισυμβατικό παιδί. Διαβάζει όλες τις εφημερίδες που φέρνει ο πατέρας της σπίτι, ψέλνει στην εκκλησία του θείου της στο Σχηματάρι και παίζει με τα αγόρια στις αλάνες. Παιδί ακόμα θα ζητήσει από τον πατέρα της να την πάει σινεμά να δει την «Προσφυγοπούλα» με την Βέμπο, στην οποία η Σωτηρία ήθελε από μικρή να μοιάσει.

Δυστυχώς ο αντισυμβατισμός της Σωτηρίας θα την φέρει σε ρήξη με την οικογένειά της στην κρίσιμη ηλικία της εφηβείας. Η Σωτηρία θα γνωριστεί με έναν πολύ μεγαλύτερο άνδρα στο μαγαζί του πατέρα της, τον Βαγγέλη Τριμούρα. Παρά τις οικογενειακές ενστάσεις, η άπειρη ακόμα Σωτηρία, θα τον παντρευτεί στα 17 της. Ο γάμος της δεν θα γνωρίσει ευτυχία. Ο άνδρας της μέθυσος και άπιστος την χτυπά συχνά, όμως η Σωτηρία δεν δέχεται τέτοια μεταχείριση και σε έναν τους καβγά του καίει το πρόσωπο με βιτριόλι. Για την πράξη της αυτή θα καταδικαστεί σε τρία χρόνια φυλακής στις φυλακές Αβέρωφ. Η αποφυλάκισή της την φέρνει αντιμέτωπη με το γεγονός του στιγματισμού της και έτσι η Σωτηρία φεύγει για την Αθήνα σε ένα τραίνο γεμάτο φαντάρους το 1940…

Δημήτριος Καλλίνικος (Αραπάκης)

 Διαπρεπής τραγουδιστής της δημοτικής, της παραδοσιακής και της λαϊκής μουσικής, γεννημένος στην Σμύρνη το 1891 (κατά τον Ηλία Βολιότη Καπετανάκη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1890 και πέθανε το 1955/56). Το πραγματικό του όνομα ήταν Δημήτριος Καλλίνικος, αλλά πήρε το όνομα του παππού του, που τον μεγάλωσε.

Αδελφός του Βαγγέλη Παπάζογλου. Έπαιζε επίσης έξοχο σαντούρι κι έτσι μπορούσε τόσο να αυτοσυνοδεύεται όσο και να συνθέτει. Προπολεμικά τραγούδησε και στο Αγρίνιο (βλ. "Φουσκομπούκας"), επίσης στην Αθήνα μεταξύ άλλων κέντρων και στου "Κωσταντάρα" (οδός Δώρου). Συνεργάστηκε στενά με τον "Σαλονικιό" (Δ. Σέμση) στο μικρασιάτικο τραγούδι. Εκτελούσε τους αμανέδες σαν να ήταν η φωνή του βιολί... Αλλά και στο ρεμπέτικο ήταν άφθαστος. Ώς το 1962 (;) εργάστηκε σε όλα τα Κέντρα δημοτικής μουσικής γύρω από την Ομόνοια.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ..

Αγάθωνας Ιακωβίδης | "Το μπουζούκι έγινε για να παίξει ρεμπέτικα. Όχι οτιδήποτε χαζοπόπ”.

Καλεσμένος στην εκπομπή του Alpha “ Π.Ε.Δ.Ε.Σ” ο Αγάθωνας Ιακωβίδης ,μίλησε ανοιχτά για την εμπειρία του στην Eurovision, για τη δημοσιότητα που απέκτησε πολύ ξαφνικά αλλά και για το ρεμπέτικο τραγούδι που εκπροσωπεί.

Σχετικά με τη συμμετοχή του στη Eurovision ανέφερε ότι ναι μεν είναι ένα πανηγύρι αλλά με την καλή έννοια. Επίσης τόνισε ότι θα πήγαινε ξανά αλλά με άλλη χώρα… Είπε συγκεκριμένα : “Στην Ελλάδα κατακρίνονται πράγματα που δεν τα γνωρίζουμε. Στην Ευρώπη το παίρνουν πολύ σοβαρά αυτό τον διαγωνισμό. Δε θα κάτσω να σας πω ότι είναι το σοβαρότερο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου. Ένα πανηγύρι ήταν και ένα πανηγύρι παραμένει αλλά με την καλή έννοια. Όχι εμποροπανήγυρης. Πέρασα πολύ καλά και θα πήγαινα ξανά με άλλη χώρα. Να πάρουμε και κάνα φράγκο ρε παιδιά”.

Για την όλη προβολή και δημοσιότητα που εισέπραξε όλο αυτό το διάστημα σχολίασε: “ Δεν είχαμε καμιά ιδιαίτερη προβολή. Την κακή πλευρά μας βγάζανε περισσότερο. Κοιτούσανε να βγάλουν καυγάδες, να κάνουν κουτσομπολιά. Εγώ απλά έπαιζα το παιχνίδι τους τότε. Θέλανε έναν Αγάθωνα να τα πει έξω από τα δόντια και το έκανα”.

Τέλος σε ό,τι αφορά τη μουσική που εκπροσωπεί και τις ενδεχόμενες συνεργασίεςξεκαθάρισε ότι σε συνεργασίες είναι πάντα ανοιχτός, το μόνο που προσέχει κυρίως είναι η επιλογή των τραγουδιών και ιδιαίτερα του στίχου. Αποφεύγει τον στίχο που προσβάλλει. Ανέφερε χαρακτηριστικά: “Συνεργασίες θα κάνω και ιδιαίτερα με νέα παιδιά, όταν χρειάζεται και όταν δεν με προσβάλει το τραγούδι. Εμένα πολλές φορές με ενοχλεί ο στίχος. Δεν θα μπορούσα να πω τραγούδια με στίχο που με προσβάλει”. Δεν δηλώνει ρεμπέτης καθώς θεωρεί πως δεν υπάρχουν ρεμπέτες σήμερα. Απλώς εκπροσωπεί τη ρεμπέτικη μουσική και δήλωσε : “ Εγώ δεν γεννήθηκα ρεμπέτης, ούτε έγινα ρεμπέτης, ούτε είμαι ρεμπέτης. Δεν υπάρχουν ρεμπέτες σήμερα. Εγώ είμαι ένας μουσικός που παίζω ρεμπέτικα, γιατί αυτά μoυ αρέσουν. Το μπουζούκι έγινε για να παίξει ρεμπέτικα. Όχι οτιδήποτε χαζοπόπ”.

Πηγή: tralala.gr