Τα ρεμπέτικα της βιοπάλης

Αναδημοσίευση από peiraiotika.gr
Μια από τις κύριες διαφορές του ρεμπέτικου από το σύγχρονο «λαϊκό» τραγούδι είναι και η πηγή της έμπνευσης του δημιουργού. 
Το ρεμπέτικο αντλεί τη θεματολογία του σε μεγάλο βαθμό από την καθημερινότητα, «φωτογραφίζοντας» το κοινωνικό περιβάλλον των δημιουργών του. Η ηθογραφική αυτή διάστασή του το καθιστά θαυμάσια πηγή σκιαγράφησης της κοινωνικής πραγματικότητας στη χώρα μας την περίοδο που αυτό ακμάζει, δηλαδή κατά το δεύτερο τέταρτο του εικοστού αιώνα.

Ο ρεμπέτης δημιουργός περιγράφει πρώτα απ’ όλα αυτό που ζει κάθε μέρα στους χώρους που κινείται.
Ήρωες λοιπόν των τραγουδιών γίνονται οι άνθρωποι που τον τριγυρίζουν και ένας πρώτος άξονας περιγραφής είναι η επαγγελματική τους δραστηριότητα.
Ο χασάπης, ο μανάβης, ο λούστρος, ο τσαγκάρης, ο αμαξάς, ο κουρέας, ο ψαράς, ο ταβερνιάρης, ο καστανάς και οι λοιποί μεροκαματιάρηδες αποκτούν τη θέση τους στο πάνθεον της λαϊκής τέχνης και αποκτούν τραγούδια αφιερωμένα στα επαγγέλματά τους και πολλές φορές επωνύμως και στους ίδιους. Ένα τέτοιο τραγούδι γράφει ο Γρηγόρης Ασίκης το 1932, όπου περιγράφει με ύφος σκωπτικό και κεφάτο μερικά από τα επαγγέλματα του κυριαρχούν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Ο ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ
(Σύνθεση-Ερμηνεία: Γρ. Ασίκης)

Τραυματίας με εγκαύματα ο Μανώλης Λιδάκης

 Πηγή www.thetoc.gr
Το αυτοκίνητο του τραγουδιστή πήρε φωτιά και ο Μανώλης Λιδάκης τραυματίστηκε όταν προσπάθησε να βγάλει από το φλεγόμενο αυτοκίνητο τον αγαπημένο του σκύλο.
Ο Μανώλης Λιδάκης κατευθυνόταν με το αυτοκίνητό του προς την Κυπαρισσία, όταν στο ύψος της Τσακώνας διαπίστωσε ότι από τη μηχανή του ΙΧ άρχισαν να βγαίνουν καπνοί.
Άμεσα ο τραγουδιστής προσπάθησε να ακινητοποιήσει το όχημά του αλλά τα φρένα δεν έπιαναν και έτσι για να το ακινητοποιήσει το έριξε στις μπάρες.
Βγαίνοντας από το ΙΧ διαπίστωσε ότι ο σκύλος του – ένα μπόξερ- φοβισμένο, είχε μείνει στο πίσω κάθισμα. Χωρίς δεύτερη σκέψη ο Μανώλης Λιδάκης μπήκε και πάλι προκειμένου να σώσει το αγαπημένο του τετράποδο.
Έπαθε εγκαύματα στο δεξί του χέρι, στο πόδι και στο πρόσωπο, αλλά ήταν το λιγότερο που τον ένοιαζε, καθώς ήταν χαρούμενος που κατάφερε να σώσει το σκύλο του.
«Είναι εξαιρετικοί άνθρωποι και επιστήμονες, η ανθρωπιά που βρήκα στο Κέντρο Υγείας Μεγαλόπολης είναι κάτι σπάνιο και συγκινητικό», είπε ο Μανώλης Λιδάκης για τους γιατρούς οι οποίοι τον φρόντισαν.
Το αυτοκίνητο του Μανώλη Λιδάκη καταστράφηκε ολοσχερώς, ενώ στο σημείο του ατυχήματος χρειάστηκε να διακοπεί η κυκλοφορία για περίπου μισή ώρα
ΠΗΓΗ: eleftheriaonline.gr

Η ζωή σαν παραμύθι της Σωτηρίας Μπέλλου - Σαν σήμερα έφυγε η μεγάλη ρεμπέτισσα

"Συννεφιασμένη Κυριακή", "σαν απόκληρος γυρίζω", "δε λες κουβέντα"...τραγούδια σφραγίδα όπως και η φωνή της μεγάλης ρεμπέτισσας. Η Σωτηρία Μπέλλου έζησε μια ζωή σαν παραμύθι, γεμάτη δόξα αλλά και κακουχίες. To ημερολόγιο έγραφε 27 Αυγούστου 1997 όταν έφυγε...

  Έχουν περάσει 17 χρόνια από τότε που "ο μάγκας με φουστάνια" πέρασε στην αιωνιότητα. Η φωνή της ωστόσο δε σίγησε και δεν πρόκειται να σιγήσει ποτέ. Τα τραγούδια της που ύμνησαν τον έρωτα, τον πόνο, τη μοναξιά, την απόρριψη, την περιθωριοποίηση... μας συντροφεύουν είτε στα γλέντια μας, είτε στις άλλες, τις πολύ προσωπικές, μοναχικές μας στιγμές.

Rebetika Greek Music Documentary..Τα μπλούζ της Ελλάδας..

 

Ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ για τo Ρεμπέτικο και την ιστορία  του. Αν αγαπάτε τα Ρεμπέτικα, τότε θα λατρέψετε αυτό το ντοκιμαντέρ από το BBC. 

 

Παρουσιάζει ο Anthony Quinn 

 

Πηγή βίντεο  Worldwide Greeks and Greek Boston

Σπάνιο τραγούδι..Σταμπούλ Ουσάκ Μανέ - Ρόζα Εσκενάζυ

 

Αμάν αμάν γιαιντες. Όποιος μ,ακούει που τραγουδώ Αμάν αμάν λέει χαρά πως έχω μαιντες αμάν αμάν αμάν. Μα 'γω 'χω στην καρδούλα μου ωχ αμάν αμάν πόνους καημούς και τρέφω αμάν αμάν. 

 

Video by  kotsos32

Τα σπίτια είναι χαμηλά σαν έρημοι στρατώνες... [video]

Φωτογραφία από anemourion.blogspot.com

ΠΗΓΗ: sansimera.gr
Σωτηρία Μπέλλου
Κορυφαία τραγουδίστρια του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού. Γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1921 στο χωριό Χάλια της Χαλκίδας. Ήταν μέλος εύπορης οικογένειας και η μεγαλύτερη από τα τέσσερα αδέλφια της. Είχε το όνομα του αγαπημένου της παππού, Σωτήρη Παπασωτηρίου, που ήταν παπάς στο Σχηματάρι. Στο πλευρό του, «ζυμώθηκε» από μικρή με τους εκκλησιαστικούς ήχους και τη βυζαντινή μουσική.

Τραγουδίστρια αποφάσισε να γίνει όταν είδε στον κινηματογράφο την ταινία «Η Προσφυγοπούλα» με τη Σοφία Βέμπο. Οι γονείς της, όμως, είχαν αντιρρήσεις κι έτσι σε ηλικία 17 ετών αποφάσισε να κατεβεί μόνη στην Αθήνα.
Εκεί παντρεύτηκε τον Βαγγέλη Τριμούρα, ελεγκτή στα λεωφορεία, με τον οποίο είχε γνωριστεί όσο ήταν ακόμη στη Χαλκίδα. Ο γάμος τους κράτησε μόνο έξι μήνες και η Σωτηρία βρέθηκε στις φυλακές «Αβέρωφ», όταν στον τελευταίο τους καβγά του έριξε βιτριόλι στο πρόσωπο. Στο Εφετείο η ποινή της μειώθηκε από 3,5 χρόνια σε 6 μήνες και αφέθηκε ελεύθερη.

Ξέρετε τους Gadjo Dilo; Η ελληνική gypsy jazz σε απογείωση

Ακούστε πρώτα αυτό το τραγούδι

Πηγή ανάρτησης: www.lifo.gr

Οι Gadjo Dilo είναι ένα συγκρότημα, που ακούγοντάς το ανοίγει η καρδιά σου.

Ακούς τις πενιές του Τσιτσάνη και του Χιώτη που γνωρίζεις καλά μαζί με τη gypsy swing κιθάρα του Django Reinhardt.

Μέσα στο πολύχρωμο σύμπαν της μουσικής τα τραγούδια και οι ήχοι συνδέονται, φωτίζονται από μια νέα μελωδία.

Ένα καινούργιο παιχνίδι γεννιέται. Έχει ήχο και εικόνα.

Τους συναντήσαμε και μας εξήγησαν ακριβώς από που προέρχεται όλο αυτό το κέφι 

Θα συστηθείτε;

Μπάτσοι και ρεμπέτικο τραγούδι

Το βρήκαμε εδώ ksipnistere.blogspot.gr
Μέχρι τώρα από τα ρεμπέτικα άσματα (χαρακτηριστικό αυτό εδώ) είχαμε σχηματίσει μια άποψη για την αντίληψη που είχαν οι παλιοί ρεμπέτες για τις κρατικές δυνάμεις καταστολής της εποχής τους.
Αξιοσημείωτος όμως είναι  και ο
τρόπος με τον οποίον στέκεται απέναντι στο ρεμπέτικο τραγούδι, και στους ρεμπέτες φυσικά, η μπασκηναρία της δεκαετίας του ’50. Στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του συντρόφου Γ. Αλεξάτου «Το τραγούδι των ηττημένων. Κοινωνικές αντιθέσεις και λαϊκό τραγούδι στην μεταπολεμική Ελλάδα»,  βρίσκουμε το κύριο άρθρο που έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό  «Αστυνομική  Επιθεώρηση» το 1954.

Εχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Το παραθέτουμε:

«Κατά την περίοδον των τελευταίων τούτων ετών, ο Ελληνικός Λαός έπειτα από τας τόσας δοκιμασίας και συμφοράς αι οποίαι τον έπληξαν, ήρχισε, δυστυχώς, να αποβάλη πολλάς των κληρονομικών του αρετών, των αρετών εκείνων, που χάρις εις αυτάς διετηρησε άσπιλον την εθνικήν του υπόστασιν, την θρησκείαν και τη\ γλώσσαν του επί τόσας χιλιετηρίδας.

Εννοούμεν την εκ μέρους μεγάλου αριθμού νέων μας, προτίμησιν προς την μουσικήν, την άλλως ρεμπέτικην καλουμένην, η οποία αποδίδεται από τα ξενικής προελεύσεως “μπουζούκια”, ως και την προτίμησιν των επίσης προς τους αυτής προελεύσεως και ποιότητος χορούς.

Κώστας Σκαρβέλης ή Παστουρμάς



Πηγή videosmusicview.blogspot.gr
Κωνσταντινούπολη 1880 - Αθήνα 8.4.1942)

Από πολύ μικρός ασχολήθηκε με τη μουσική. Μετά την ενηλικίωσή του, για να αποφύγει την κατάταξή του στον τουρκικό στρατό, φυγαδεύτηκε και εγκαταστάθηκε με άλλους συγγενείς του στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Τουλάχιστον για μια εικοσαετία δεν υπάρχουν στοιχεία για το πού ήταν και με τι ασχολήθηκε. Βέβαιο είναι ότι δεν επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη, ούτε σε άλλο μέρος της Τουρκίας. Στην Αθήνα πρέπει να εγκαταστάθηκε μεταξύ 1915 και 1920, επομένως δεν ανήκει στους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής. Η κύρια εργασία του στην Αθήνα πριν από το 1922 ήταν ειδικός τεχνίτης στην κατασκευή υποδημάτων πολυτελείας.

Με την εγκατάσταση των Μικρασιατών στην Ελλάδα, ο Κώστας Σκαρβέλης ξαναβρήκε γνωστά πρόσωπα από τον χώρο των μουσικών και άρχισε αμέσως την επαγγελματική του καριέρα ως μουσικός. Από το 1923 ανέβηκε στο πάλκο ως κιθαρίστας και έπαιξε σε όλα τα γνωστά στέκια που δημιουργήθηκαν από τους Μικρασιάτες μουσικούς στην Αθήνα του Μεσοπολέμου: στον «Πουρούζη» στη Λ. Αλεξάνδρας, στου «Πικίνου» στο Θησείο, στο «Αραράτ» στην Λ. Αλεξάνδρας, στο «Απταιό» στο Φάληρο κ.α. Μαζί του ήταν, μεταξύ άλλων, ο Κώστας Τζοβένος, ο Μήτσος Αραπάκης, ο Κώστας Καρίπης, ο Αντώνης Νταλγκάς, ο Γιώργος Λαζαρίδης (ή Σπανός), ο Κώστας Ρούκουνας, ο Στελλάκης Περπινιάδης κ.ά.

Βίκυ Μοσχολιού – Η μοναδική φωνή της «έσβησε» πριν από εννέα χρόνια

Η Βίκυ Μοσχολιού ήταν ένας μύθος της ελληνικής μουσικής σκηνής. Ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος, με μια ανεπανάληπτη φωνή – διαμάντι, από εκείνες που δύσκολα μπορούν να αντικατασταθούν. 

Και τη Βίκυ δεν μπόρεσε να την αντικαταστήσει καμία. Τη βραχνάδα της φωνή της, δεν την συναντήσαμε σε καμία. Επίσης, δεν συναντήσαμε πουθενά την αυθεντική μαγκιά της! Είχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που την έκαναν star.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

Ρεμπέτικο και έρως - Τα ωραιότερα ερωτικά τραγούδια (Βίντεο)

Ανάρτηση από videosmusicview.blogspot.gr

Έρωτας και έρως, ο Έντονη συναισθηματική έλξη στην οποία συνυπάρχει και πόθος για σαρκική επαφή. Το συναίσθημα το οποίο δημιουργείται σε κάποιον, όταν το σεξουαλικό του ενδιαφέρον επικεντρωθεί σε ορισμένο πρόσωπο, και εκδηλώνεται με ποικίλους τρόπους: Mεγάλος / παράφορος / σφοδρός / τρελός / φλογερός / κεραυνοβόλος ~. Επιπόλαιος ~. Aμοιβαίος ~. Γάμος από έρωτα. Φυσικός ~ ή σαρκικός ~,η σεξουαλική πράξη• συνουσία. Πλατωνικός ~ ή αγνός ~, από τον οποίο λείπει το σεξουαλικό στοιχείο. Ύμνος / τραγούδι στον έρωτα. Aφροδίτη, η θεά του έρωτα. || Έρωτας, ονομασία του σχετικού θεού της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας: Ο φτερωτός Έρωτας. Παραστάσεις / λατρεία του Έρωτα. Ο Aπρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε. Tον χτύπησαν τα βέλη του Έρωτα, ερωτεύτηκε.

Ο ΕΡΩΤΑΣ γεννήθηκε στην Ελλάδα και μόνο στα ελληνικά λεξικά συναντάται η λέξη έρως. Οι υπόλοιποι λαοί μπορούν να… προσεγγίζουν τον φτερωτό θεό μόνο με την έννοια της αγάπης (love, amor, amore…) . Όμως άλλο η αγάπη και άλλο ο έρως. Ο θεός Έρωτας ήταν από τους σημαντικότερους θεούς της αρχαιότητας, μία από τις τρεις θεότητες που δημιούργησαν τον κόσμο, σύμφωνα με τη «Θεογονία» του Ησιόδου, που περιγράφει την καταγωγή των θεών. «Εν αρχή ην το Χάος» κατά τον Ησίοδο. Τρία στοιχεία συνυπάρχουν, το Χάος, η Γαία και ο Έρωτας. Ο Έρωτας δεν γεννά αλλά ενθαρρύνει και διευκολύνει τη γέννηση και τη δημιουργία. Από το Χάος γεννήθηκαν το Έρεβος και η Νύχτα, ενώ τα παιδιά τους ήταν ο Αιθέρας και η Ημέρα.
«Έρως ανίκατε μάχαν…». Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στον θεό Έρωτα από τους αρχαίους τραγικούς. Ο Ευριπίδης διαχωρίζει τον έρωτα σε θετική και αρνητική δύναμη, καθώς μπορεί να οδηγήσει τόσο στην Αρετή όσο και στην Αθλιότητα