«Η ελληνική μουσική είναι οικουμενική» λένε οι Ιμάμ Μπαϊλντί στον Καναδά

Το ελληνικό συγκρότημα που πραγματικά έπανέφερε την μουσική της δεκαετίας του '30 και '40, (Βέμπτω, Αττικ κτλ.) έδωσε δύο συναυλίες στο φεστιβάλ τζάζ του Μόντρεαλ ξεσηκώνοντας χιλιάδες Καναδούς και Έλληνες στην κεντρική σκηνή της Μπέλ.

Ήχοι της Ανατολής, των Βαλκανίων, ήχοι πειραγμένοι με ηλεκτρικές νότες, έκαναν τους Ιμάμ Μπαϊλντί να ξεχωρίσουν απ' όλα τα έθνικ συγκροτήματα του φημισμένου διεθνούς φεστιβάλ της τζάζ, αφήνοντας τη σφραγίδα της πρώτης ελληνικής παρουσίας στο Μόντρεαλ της μουσικής.

Στο περιθώριο των συναυλιών τους, συναντηθήκαμε με τον Λύσανδρο Φαληρέα, συνιδρυτή του συγκροτήματος και τον Γιάννη Δίσκο, σαξοφωνίστα που καθηλώνει το κοινό με τον ελληνικό ήχο του κλαρίνου.

Οι δύο νεαροί εκφραστές μιας νέας άποψης για την ελληνική και τη βαλκάνια μουσική μίλησαν για το συγκρότημα Ιμάμ Μπαϊλντί και την προσπάθειά τους να παντρέψουν το παλιό με το καινούριο.

Ο Λύσανδρος αναφέρθηκε στον αδελφό του Ορφέα Φαληρέα, ο οποίος πρωτοξεκίνησε την ιδέα του ριμίξ ελληνικών ήχων με μοντέρνα ηλεκτρική μουσική. Επηρεασμένοι και οι δυο απο τον πατέρα τους Γρηγόρη Φαληρέα (με το παλιό δισκάδικο Pop Eleven στο Κολωνάκι) και τον θρυλικό μουσικό παραγωγό θείο τους Τάσο Φαληρέα, τα δυό παιδιά δεν έβλεπαν άλλο μέλλον απο εκείνο της μουσικής.

'Ετσι το 2000 ξεκίνησαν την ιστορία των Ιμάμ Μπαϊλντί για να βγάλουν με την ΕΜΙ τον πρώτο ττους σιντί το 2007. Εκτοτε ακολούθησαν δεκάδες συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό και δύο ακόμη σιντί. Το τελευταίο θα λανσαριστεί με τη μεγάλη συναυλία τους στο Θέατρο Βράχων.

«Μας αρέσει να δημιουργούμε απο τα παλιά ρεμπέτικα καινούριους ήχους. Απομονώνουμε το τραγούδι και ύστερα το κάνουμε ριμίξ με μικρές παρεμβάσεις. Μας συγκινεί η αυθεντική μουσική του ρεμπέτικου αλλά την βάζουμε σε ένα πιό μοντέρνο πλαίσο για να μπορέσουμε να την επικοινωνήσουμε με το νέο ευρύτερο κοινό»

Δεν είναι αντίστιξη αυτό; «Υπάρχει μια αντίστιξη, να συνδυάσεις το περιθώριο με το σύγχρονο ήχο. Αλλά αυτά τα τραγούδια μιλάνε για διαχρονικές έννοιες,μιλάνε για έρωτα, αγάπη, προδοσία, είναι σύγχρονα τραγούδια. Τα ίδια συμβαίνουν στους ανθρώπους πάντα».

Ποιά είναι η εμπειρία απο το φεστιβάλ τζάζ του Μόντρεαλ;

«Είναι τεράστιο, δεκάδες ελεύθερες σκηνές να απλώνονται στην καρδιά της πόλης. Νιώθεις μέρος της πόλης και του πάρτυ. Σμίγεις με τη μουσική και χάνεσαι όλες τις ώρες της μέρας. Εχουμε πάει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, αλλα΄αυτό είναι μαγικό.»

Πώς αισθάνονται που θα εκπροσωπηθεί η ελληνική μουσική για πρώτη φορά από το συγκρότημά τους σε μια τόσο μεγάλη διεθνή οργάνωση ;

«Αισθανόμαστε τιμή κι ευθύνη. Αλλά ξέρουμε ότι ο κόσμος θα μας δεχθεί γιατί η ελληνική μουσική είναι ενδιαφέρουσα για το οικουμενικό κοινό.'Εχει ήχους που ξεσηκώνουν και ανταριάζουν την ψυχή.»

Για τον καινούριο τους δίσκο: «Έχει τίτλο «Τρία» και για πρώτη φορά κάποια τραγούδια έχουν μουσική και στίχους δικούς μας. Το νέο σιντί περιέχει ριμίξ τραγουδιών της Μαίρης Λίντα, του Τσιτσάνη, ένα ορχηστρικό, δύο τραγούδια τηλεοπτικών τίτλων. Είναι μια ενδιαφέρουσα πρόταση»

Πότε θα κυκλοφορήσει; «Θα το λανσάρουμε με τη συναυλία στο θέατρο Βράχων στις 14 Ιουλίου, όπου θα τραγουδήσουν μαζί μας η διαχρονική Γλυκερία και ο Γιώργος Μαζωνάκης».

Ο Γιάννης Δίσκος, ο σαξοφωνίστας σιωπούσε δίπλα στον Λύσανδρο του δημόσιου λόγου και των τυμπάνων. Στο μυαλό του σχεδίαζε τους μαγικούς ήχους που θα εκτόξευε από το χρυσό σαξόφωνό του εκείνο το βράδυ στο Μόντρεαλ, ανακατεύοντας τους με τους λυπητερούς ήχους του κλαρίνου.

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ  www.protothema.gr