 |
| ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: Θανάσης Γιώγλου |
Το λαϊκό τραγούδι των τελευταίων 50 χρόνων μέσα από τις μνήμες και τις θέσεις του λαϊκού καλλιτέχνη με την υπογραφή του Κώστα Μπαλαχούτη
«Δημοτικό, Ρεμπέτικο, Σύγχρονο»
Ο Δημήτρης Κοντογιάννης υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της ιστορικής «Ρεμπέτικης Κομπανίας» (που συνέβαλλε ουσιαστικά στην αναβίωση του ρεμπέτικου) και μετρά ήδη πενήντα χρόνια «θητείας» στα λαϊκά πάλκα και τη δισκογραφία. Ερμηνευτής και μουσικός με πολλά «χιλιόμετρα» σε studio ηχογραφήσεων, λαϊκά πάλκα και πανηγύρια.
Τον Δημήτρη Κοντογιάννη τον ήξερα μόνο μέσα από τα τραγούδια του. Τον γνώρισα τον Ιούνιο του 2019, όταν, καλεσμένος του «Μετρονόμου» Θανάση Συλιβού, ήρθε στη παρουσίαση του πρώτου μου βιβλίου «Το πάθος και το λάθος – Κρυφές ιστορίες της ελληνικής δισκογραφίας» στο «Χαμάμ» και δεν δίστασε, λίγο πριν το φινάλε της εκδήλωσης, να σηκωθεί και, εκτός προγράμματος και χωρίς πρόβα, να παίξει κιθάρα και να τραγουδήσει δυο κλασικά «Καζαντζιδέικα» από τα χρόνια του ’50. Το «Ψιλοβρέχει» του Γιώργου Μητσάκη και το «Καθένας με τον πόνο του» του Θόδωρου Δερβενιώτη και του Χρήστου Κολοκοτρώνη.
Από τις εκδόσεις «Χαμάμ» κυκλοφόρησε στα τέλη του 2023 η βιογραφία του Δημήτρη Κοντογιάννη, όπως την έγραψε και την επιμελήθηκε ο φίλος, συνοδοιπόρος - και πολλά άλλα - Κώστας Μπαλαχούτης, βασισμένος στις αφηγήσεις του ξεχωριστού λαϊκού ερμηνευτή. Τίτλος του βιβλίου «Δημήτρης Κοντογιάννης – 50 Χρόνια Λαϊκό Τραγούδι» και υπότιτλος «Δημοτικό, Ρεμπέτικο, Σύγχρονο».
Για το βιβλίο έχει γράψει ήδη ο αείμνηστος και ξεχωριστός φίλος και συνεργάτης στο Ogdoo.gr Άγγελος Κουτσιούκης. Ωστόσο, διαβάζοντάς το, θέλησα να γράψω κι εγώ δυο λόγια, προσθέτοντας ένα μικρό λιθαράκι στην γνωστοποίηση της κυκλοφορίας του. Εξ ου και το «Μια ακόμη ματιά», στον τίτλο του άρθρου.
 |
Την έκδοση, που συνοδεύεται από σπάνιο φωτογραφικό και αρχειακό υλικό καθώς και από την αναλυτική δισκογραφία του Κοντογιάννη, προλογίζουν ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο συγγραφέας και ερευνητής Γιώργης Έξαρχος και ο Απόστολος Κεφαλάς, στενός φίλος του Δημήτρη Κοντογιάννη.
«Ο Δημήτρης Κοντογιάννης είναι ένας σύγχρονος
τροβαδούρος του λαϊκού μας τραγουδιού, ο οποίος διακρίνεται για την
δωρικότητα των ερμηνειών του, την πηγαία λαϊκότητα της φωνής του και της
παρουσίας του, αλλά και για το ήθος του».
Σταύρος Ξαρχάκος
«Ο
Δημήτρης Κοντογιάννης είναι ικανός ερμηνευτής, από τους καλύτερούς μας
και καλός μουσικός. Γνωρίζει πολύ καλά την ιστορία και τα μυστικά του
λαϊκού τραγουδιού, όπως και του δημοτικού και του ρεμπέτικου. Έχει
πλούσια και πλατιά γκάμα».
Χρήστος Νικολόπουλος
«Η
παραγωγή της δισκογραφίας με τον Δημήτρη ως εκτελεστή, έχει ένα πλήθος
από διαμάντια του τραγουδιστικού μας πλούτου. Πέρασε και βρίσκεται στους
σεμνούς κλασικούς ερμηνευτές, έξω από αυτό το εκπορνευμένο κι αδηφάγο
σύστημα των "δήθεν" και των "δημοσιοσχετίστικων" αναρριχήσεων και όχι
μόνο».
Γιώργης Έξαρχος
«Με όση αντικειμενικότητα
χωράει στην υποκειμενική μου κρίση, πιστεύω ότι ο Δημήτρης Κοντογιάννης,
είναι ο “Τελευταίος των Μοϊκανών” του λαϊκού πενταγράμμου».
Απόστολος Κεφαλάς
Αξίζει να σημειωθεί πως, εκτός από τη συμμετοχή του στη Ρεμπέτικη Κομπανία στα χρόνια του ’70, ο Δημήτρης Κοντογιάννης σημάδεψε με τις ερμηνείες του μια σειρά από δίσκους «σταθμούς» για το λαϊκό τραγούδι. Αναφέρω ενδεικτικά την «Εκδίκηση της γυφτιάς» και τα «Δήθεν» του Νίκου Ξυδάκη και του Μανώλη Ρασούλη, «Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, μα η αγάπη μένει» και «Παίξε Χρήστο επειγόντως» του Χρήστου Νικολόπουλου και του Μανώλη Ρασούλη, το «Κέντρο διερχομένων» του Νίκου Μαμαγκάκη και του Γιώργου Ιωάννου και αρκετούς άλλους…
Δεν μπορώ όμως, κλείνοντας αυτή τη μικρή αναφορά, να μην κάνω ιδιαίτερη μνεία στη συμμετοχή του Κοντογιάννη στα περίφημα «Τραγούδια της Χαρούλας» του Μάνου Λοΐζου και του Μανώλη Ρασούλη και σ’ εκείνο το refrain που σου «παίρνει την ψυχή»:
«Κάνε διάλειμμα Χαρούλα, πες μας τον καρσιλαμά
να γλυκάνεις τις καρδιές μας και τα βρίσκουμε μετά.
Κάνε διάλειμμα να σβήσει της καρδιάς μας η φωτιά,
ο χορός να μας μεθύσει και τα βρίσκουμε μετά…»
 |
| Source: www.ogdoo.gr |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου