Γράφει ο: Σαββόπουλος Πάνος
Κυρίαρχη είναι η θέση της γυναίκας στα ρεμπέτικα τραγούδια, αφού τα περισσότερα μιλάνε για την ομορφιά της, τη χάρη της στο χορό, τα νάζια της, τα κόλπα της, τις φωτιές που ανάβει… Υπάρχουν όμως και κάποια ρεμπέτικα (άγνωστα στο ευρύ κοινό) τα οποία περιγράφουν μιάν άλλη γυναίκα, εντελώς διαφορετική, δηλαδή την «ελεύθερη ρεμπέτισσα της δεκαετίας του ’30», που δε θα τη συναντήσετε σε κανέναν άλλο χώρο, εκτός από τον ρεμπέτικο! Το σημείωμα ετούτο, είναι μία ελάχιστη προσπάθεια αποκατάστασής της από τα μύρια όσα άκουσε, από “καθωσπρέπει” βρομιάρηδες.
Η ρεμπέτισσα του ’30, ήταν πραγματικά ελεύθερη γυναίκα και η ελευθερία της δεν είχε ανάγκη από πλακάτ, ψηφίσματα, διατάξεις, νόμους, οργανώσεις κ.λ.π. Η ελευθερία της πήγαζε από τον χαρακτήρα της, την ανεξαρτησία της, τον ερωτισμό της, τη μαγκιά της, αλλά κυρίως από το ότι κατάφερνε να είναι αποδεκτή από τους άντρες του σιναφιού της. Καμιά σημασία δεν έχει τι έλεγαν οι θεοτρέμοντες νοικοκυραίοι με την ασχετοσύνη τους, αφού μπέρδευαν τις ρεμπέτισσες με τις πουτάνες!
Τα ρεμπέτικα, λοιπόν, δείχνουν κι εδώ μιάν αφάνταστη πρωτοπορία! Σε αντίθεση με τα ελαφρά τραγουδάκια που μιλούσαν για τη γυναίκα σαν ένα παιχνιδάκι-μπιμπελό στα χέρια του άντρα, τα ρεμπέτικα μίλησαν ανοιχτά για την αδικημένη ρεμπέτισσα του ’30 και την περιέγραψαν δίκαια, έντονα και πληρέστατα. Και το σημαντικό είναι ότι αυτά τα τραγούδια τα έγραψαν άνδρες! Εντόπισα τουλάχιστον 80 τέτοια “ρεπορτάζ”, διαφόρων συνθετών, τα οποία ηχογραφήθηκαν μέσα στη δεκαετία του ’30.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου