Ήρθε στην Αθήνα το 1943 για να σπουδάσει στη Γεωπονική, αλλά τον κέρδισε το λαϊκό τραγούδι. Σύμφωνα με τον Τάσο Σχορέλη, το πρώτο «μαγαζί» που εργάστηκε ήταν το «Υποβρύχιο» (οδός Δεληγιώργη 47) και εκεί έγραψε το πρώτο του τραγούδι, τη «Σεβιλιάνα», που δισκογραφήθηκε το 1945.
Στην Κατοχή επίσης, σύμφωνα με τον Γ. Μανισαλή, εργαζόταν και στους «Φοίνικες», τα μετέπειτα «Μπουζούκια» (γωνία Σόλωνος και Μαυρομιχάλη). Το 1961 έπαιζε με την ορχήστρα του στην «Κομπαρσίτα».
Το 1963 τραγουδούσε με τον Πρ. Τσαουσάκη σε Κέντρο της οδού Βουλιαγμένης. Το 1968 έπαιζε με την ορχήστρα του στο «Χάραμα» της Καισαριανής, κ.λπ. Ώς το τέλος του μετείχε σε λαϊκά Συγκροτήματα και συνέθετε τραγούδια (αρκετά σε στίχους Σ. Τσιλιβερδή).
Οι LP δίσκοι που περιέχουν τραγούδια του: "Κι όμως ζει" (1975), "Το 13 το κελλί" (1975), "Επιτυχίες" (1983), «Οι μεγαλύτερες επιτυχίες» (1987), "Ψεύτρα Κοινωνία" (1994), «Αφιέρωμα 4» (1995). Επίσης ακούγεται ως τραγουδιστής στον δίσκο "Αυτοί που έφυγαν" (1973).
Τα γνωστότερα των τραγουδιών του: "Καημός" (1951), "Το στοιχειωμένο σπίτι" (1954;), "Σκαλί-σκαλί κατέβηκα" (1954;), «Αφού με πρόδωσες», «Ποτέ δεν είναι αργά», «Στο 13 το κελί», «Πεταλούδα», «Αν μ’ αγαπάς θα σε λατρεύω», «Αρρώστησα μανούλα μου», "Θεσσαλονίκη μου μεγάλη" (1963), «Ηλιοβασίλεμα σωστό», «Για μένα μην κλάψεις», «Πέτα τη μάσκα», «Λάθος πίστεψα σε σένα», «Κελί βαρύ και σκοτεινό», «Ο θεός έπλασε τη γυναίκα», «Στους γονείς μου στέλνω γράμμα», «Την πόρτα μη μου κλείνεις», «Το κλάμα», «Ο επισκέπτης», «Έλα, έλα», «Δεν υπάρχει αμφιβολία», «Ξημέρωσε», «Αυτό που μού ’κανες», «Η αγάπη δεν είναι ντροπή», «Η βέρα σου στο χέρι μου», «Άντε στο καλό κυρά μου», «Τσιφτετέλι οριεντάλ» (ορχηστρικό), «Σεβιλιάνες», κ.λπ.
Έφυγε από τη ζωή στις 18 / 12 / 1972
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου