Τραγουδοποιός του ρεμπέτικου και δεξιοτέχνης στο ούτι. Γνώρισε επιτυχία στα χρόνια του μεσοπολέμου.
Ο Γρηγόρης Ασίκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1890 από τον Μυτηληνιό Βίκτωρα και την Πολίτισσα Μαριάνθη.Τελείωσε το Ελληνικό σχολείο έμαθε πολύ καλά την Τουρκική γλώσσα και ασχολήθηκε επαγγελματικά με την κατασκευή μπρούτζινων μεταλλικών κρεβατιών υψηλής καλλιτεχνικής αξίας.
Σε ηλικία 15 χρόνων μαθητεύει σε ένα φημισμένο Αρμένη ουτίστα, μαθαίνει τα μυστικά και τις τεχνικές του δύσκολου αυτού οργάνου και ασχολείται ερασιτεχνικά με το ούτι μέχρι το 1922, χρονιά της μεγαλύτερης Εθνικής καταστροφής.
Παντρεύεται το 1916 με την Πολίτισσα Ειρήνη Σωτηριάδου και αποκτούν τέσσερα παιδιά, τα δύο, τον Θανάση και την Αναστασία στην Πόλη, και τα άλλα δύο, τον Νίκο και τον Μανώλη στο Βύρωνα όπου μετά την καταστροφή έχει εγκατασταθεί η οικογένεια.
Στην Ελλάδα ο Γρηγόρης Ασίκης εξασκεί το επάγγελμα που ξέρει αλλά μόνο για έξι μήνες, συχνάζει όμως στο μουσικό καφενείο «Η Μικρά Ασία» στην οδό Αθηνάς 33 και έδρα του σωματείου των μουσικών «Η αλληλοβοήθεια» που ιδρύθηκε μετά το 1922.
Γνωρίζεται με τους Μικρασιάτες
συναδέλφους του μουσικούς που βλέποντας το ταλέντο και τις γνώσεις του
στο ούτι αλλά και τις εκπληκτικές φωνητικές του δυνατότητες τον παίρνουν
μαζί τους στις διάφορες κομπανίες που δημιουργήθηκαν τα χρόνια εκείνα
για να εξυπηρετήσουν κυρίως εκδηλώσεις χαράς (γάμοι, πανηγύρια, κλπ)
Το 1923 αρχίζει να εργάζεται στα μουσικά στέκια της εποχής στα περίφημα καφέ αμάν με ορχήστρες Μικρασιατών μουσικών και τραγουδιστών. Μεταξύ 1925 – 1930 ηχογραφεί ως τραγουδιστής και οργανοπαίκτης μια σειρά ρεμπέτικα της περιόδου της ανώνυμης δημιουργίας και ορισμένους αμανέδες στην Αγγλική Columbia και τη Γερμανική Polydor. Το 1930 δισκογραφεί τα πρώτα δικά του τραγούδια που τα τραγουδά ο ίδιος καθώς και μερικά του Κώστα Σκαρβέλη και του Αντώνη Διαμαντίδη ή Νταλγκά.
Πολλά δικά του τραγούδια του περνούν στη δισκογραφία με όλες τις γνωστές φωνές του ρεμπέτικου: Κώστας Νούρος, Ρόζα Εσκενάζυ, Ρίτα Αμπατζή, Στελλάκης Περπινιάδης, Μαρίκα Πολίτισσα, Κώστας Ρούκουνας, Κώστας Τσανάκος, Μαρίκα Καναροπούλου, είναι μερικοί από τους συνεργάτες του. Γύρω στο 1937-38, με την επικράτηση της Πειραιώτικης κομπανίας με μπουζούκια, έγραψε μερικά τραγούδια με μπουζούκια, χρησιμοποιώντας τις γνώριμες φωνές του Μάρκου Βαμβακάρη, του Γιάννη Παπαϊωάννου, του Απόστολου Χατζηχρήστου και άλλων.
Έπαιξε και τραγούδησε στα χρόνια του μεσοπολέμου στα περισσότερα γνωστά πάλκα με τον Γιάννη Δραγάτση, τη Μαρίκα Πολίτισσα, τον Κώστα Ρούκουνα, τον Κώστα Τζόβενου και άλλους.
Ο Γρηγόρης Ασίκης ήταν ένας πολύ τίμιος άνθρωπος, και γι’ αυτό το σωματείο των μουσικών τον είχε στη θέση του ταμία για πάνω από 20 χρόνια. Οι δισκογραφικές εταιρίες της εποχής τον απέκλεισαν επειδή ήταν αριστερός αλλά και συνδικαλιστής, και η δισκογραφική δουλειά του τελειώνει σε αυτό το σημείο, άρχισε να πουλάει τραγούδια σε άλλους ρεμπέτες της εποχής που δεν μπορούσαν να αναφέρουν το όνομα του στις εταιρίες και φυσικά πέρναγαν τα τραγούδια σαν δικά τους.
Πέθανε στις 7 Οκτωβρίου 1966 σε ηλικία 77 ετών, στο ίδιο σπίτι στον Βύρωνα που έκτισε όταν ήρθε στην Ελλάδα μετά την μικρασιατική καταστροφή, φτωχός… όπως πάντα.
Δισκογραφία
Επιμέλεια-προσαρμογή: Σοφία Παφτούνου
Το 1923 αρχίζει να εργάζεται στα μουσικά στέκια της εποχής στα περίφημα καφέ αμάν με ορχήστρες Μικρασιατών μουσικών και τραγουδιστών. Μεταξύ 1925 – 1930 ηχογραφεί ως τραγουδιστής και οργανοπαίκτης μια σειρά ρεμπέτικα της περιόδου της ανώνυμης δημιουργίας και ορισμένους αμανέδες στην Αγγλική Columbia και τη Γερμανική Polydor. Το 1930 δισκογραφεί τα πρώτα δικά του τραγούδια που τα τραγουδά ο ίδιος καθώς και μερικά του Κώστα Σκαρβέλη και του Αντώνη Διαμαντίδη ή Νταλγκά.
Πολλά δικά του τραγούδια του περνούν στη δισκογραφία με όλες τις γνωστές φωνές του ρεμπέτικου: Κώστας Νούρος, Ρόζα Εσκενάζυ, Ρίτα Αμπατζή, Στελλάκης Περπινιάδης, Μαρίκα Πολίτισσα, Κώστας Ρούκουνας, Κώστας Τσανάκος, Μαρίκα Καναροπούλου, είναι μερικοί από τους συνεργάτες του. Γύρω στο 1937-38, με την επικράτηση της Πειραιώτικης κομπανίας με μπουζούκια, έγραψε μερικά τραγούδια με μπουζούκια, χρησιμοποιώντας τις γνώριμες φωνές του Μάρκου Βαμβακάρη, του Γιάννη Παπαϊωάννου, του Απόστολου Χατζηχρήστου και άλλων.
Έπαιξε και τραγούδησε στα χρόνια του μεσοπολέμου στα περισσότερα γνωστά πάλκα με τον Γιάννη Δραγάτση, τη Μαρίκα Πολίτισσα, τον Κώστα Ρούκουνα, τον Κώστα Τζόβενου και άλλους.
Ο Γρηγόρης Ασίκης ήταν ένας πολύ τίμιος άνθρωπος, και γι’ αυτό το σωματείο των μουσικών τον είχε στη θέση του ταμία για πάνω από 20 χρόνια. Οι δισκογραφικές εταιρίες της εποχής τον απέκλεισαν επειδή ήταν αριστερός αλλά και συνδικαλιστής, και η δισκογραφική δουλειά του τελειώνει σε αυτό το σημείο, άρχισε να πουλάει τραγούδια σε άλλους ρεμπέτες της εποχής που δεν μπορούσαν να αναφέρουν το όνομα του στις εταιρίες και φυσικά πέρναγαν τα τραγούδια σαν δικά τους.
Πέθανε στις 7 Οκτωβρίου 1966 σε ηλικία 77 ετών, στο ίδιο σπίτι στον Βύρωνα που έκτισε όταν ήρθε στην Ελλάδα μετά την μικρασιατική καταστροφή, φτωχός… όπως πάντα.
Δισκογραφία
Πηγές:www.asikis.com
Επιμέλεια-προσαρμογή: Σοφία Παφτούνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου