 |
| Συνέντευξη στον Αντώνη Γεωργίου |
Τον μονόλογο έγραψε η Νάνση Τουμπακάρη και είναι βασισμένος στις αφηγήσεις του ίδιου του συνθέτη έτσι όπως καταγράφηκαν στο βιβλίο «Μάρκος Βαμβακάρης, Αυτοβιογραφία» που επιμελήθηκε η Αγγελική Βέλλου-Κάϊλ. Από τα τρία χρόνια που παίζεται το έργο ο κύριος Παπαγεωργίου κρατάει «την αγάπη που κρύβει μέσα του το κοινό για τον Μάρκο ειδικά και για το ρεμπέτικο γενικότερα» και αναφέρει ότι η προσπάθειά του όλα αυτά τα χρόνια ήταν να καταφέρει να «να γίνουμε μια παρέα με το κοινό, να τους καλέσω σπίτι μου και να τα πούμε.» Αυτό πέτυχε πέρα ως πέρα, με αποτέλεσμα να λένε πολλοί ότι περισσότερο «είδαν τον Βαμβακάρη και λιγότερο τον Παπαγεωργίου» και αυτό για τον ίδιο «είναι η μεγαλύτερη επιτυχία της παράστασης»
Μιλήσαμε με τον κύριο Παπαγεωργίου και για το Θέατρο Στοά «το μοναδικό θέατρο που λειτουργεί ανελλιπώς επί 49 συνεχείς χειμώνες και καλοκαίρια κάτω από την ίδια διεύθυνση» και κρατήθηκε από «το πείσμα του» και την «αγάπη των ανθρώπων που δούλεψαν και δουλεύουν εκεί μέσα». Ένα θέατρο που στήριξε έμπρακτα την ελληνική θεατρική γραφή και δικαίως τονίζει ότι «αν δεν υπήρχε ο Κουν και στη συνέχεια η ΣΤΟΑ, σήμερα δεν θα παιζόντουσαν ελληνικά έργα και θα ήμασταν ακόμη στις φαρσοκωμωδίες. Και, το κυριότερο, δεν θα υπήρχε ο σεβασμός που υπάρχει από το Κοινό στο ελληνικό έργο.»
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Λένε πολλοί ότι περισσότερο είδαν τον Βαμβακάρη και λιγότερο τον Παπαγεωργίου
Η αληθινή δημιουργία δεν καταλαβαίνει από καλή καταγωγή και καλές συστάσεις
Γιατί επιλέξατε αυτό το έργο, να παρουσιάσετε δηλαδή τη ζωή του Μάρκου Βαμβακάρη;
Με συγκινούν ιδιαίτερα οι ζωές των λαϊκών ανθρώπων, εκείνων που γίνανε μύθοι στον τομέα τους, περνώντας μέσα από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Ειδικά όταν αυτοί είναι άνθρωποι του ‘περιθωρίου’, όπως αρέσκονται να λένε αυτοί που θέλουν να τους υποτιμήσουν, λες και οι άνθρωποι του περιθωρίου δεν μπορούν να δημιουργήσουν και να γίνουν πρότυπα. Ανεβάζοντας τις ιστορίες της ζωής τους, απενοχοποιείς ταυτόχρονα αυτό με το οποίο η ‘’καλή κοινωνία’’ τους έχει παραγκωνίσει, παρ’ όλο βέβαια που έχει αποδεχτεί το έργο τους. Η καλύτερη απάντηση σ’ αυτή την καλή κοινωνία, είναι να προβάλλονται εκείνοι οι άνθρωποι που γίνανε μύθοι και αποτελούν τα πρότυπά της, όχι γιατί η ζωή τους υπήρξε αντίθετη με τα πιστεύω τους, αλλά επειδή η αληθινή δημιουργία δεν καταλαβαίνει από καλή καταγωγή και καλές συστάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου