Πάνος Σαββόπουλος: Οι νέοι και το ρεμπέτικο

Το συγκρότημα Πλήρη Ντάξει

Εισαγωγικά

Θα μπορούσε -έστω και με μετά τινός ...αφοριστικής διαθέσεως- να ισχυριστεί κάποιος ότι το μόνο παλιό ("περασμένο") είδος ελληνικού τραγουδιού το οποίο σήμερα οι νέοι μας "υιοθετούν" (παίζουν, τραγουδούν, διασκευάζουν -πάντα με σεβασμό-, αλλά και εμπνέονται απ' αυτό), είναι αναμφισβήτητα το ρεμπέτικο. 

Να προσθέσω ότι ως ...παρέκταση στο ρεμπέτικο, μπήκαν στα ενδιαφέροντα των νέων και παραδοσιακά τραγούδια. Δηλαδή μικρασιάτικα, αστικά λαϊκά και κάποια δημοτικά, τα οποία έτσι κι αλλιώς συμπεριλαμβάνονται στα "συστατικά" στοιχεία του ρεμπέτικου. Μάλιστα μερικές φορές, συμβαίνει η "πλάστιγγα" του ρεπερτορίου να γέρνει στη μεριά των παραδοσιακών! 

Φαίνεται, λοιπόν, ότι η αγνότητα (κυρίως) του ρεμπέτικου, έξω από την αναμφισβήτητη -και παγκοσμίως, ε;- ομορφιά του, συγκίνησε τη σημερινή νεολαία.
Επίσης, σημαντικό είναι να τονιστεί ότι οι δημιουργοί του ρεμπέτικου (κυρίως αυτοί της δεκαετίας του '30), έγραφαν τραγούδια εκφράζοντας πρωτίστως τα μεράκια τους και περιγράφοντας με αφάνταστη ειλικρίνεια τον τρόπο της ζωής τους, χωρίς βέβαια να γνωρίζουν ότι αυτά θα εκδοθούν σε δίσκους, κάτι το οποίο σίγουρα συγκινεί ένα νεαρό άτομο του σήμερα, του σήμερα που ισχύει ο κανόνας  του ότι ...όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται. (Πάντως, τον κανόνα αυτόν εφάρμοσαν και τότε οι Λαμπροπουλο-Μάτσηδες και έτσι εξέδωσαν τα αριστουργήματα των ...χασικλήδων. Μάλιστα στην ...τελική τους ευχαριστούμε που "κληρονομήσαμε" και απολαμβάνουμε τους δίσκους που εξέδωσαν αυτοί, κερδίζοντας και ξανά κερδίζοντας της Παναγίας παρθένας τα ...μάτια).

Στις ρεμπέτικες ...επάλξεις, λοιπόν, σήμερα οι νεολαίοι (εντάξει, κι ας το ξεκαθαρίσουμε από τώρα, εννοώ όσους νεολαίους έχουν άποψη για τη μουσική και δεν ...άγονται και φέρονται από τη στιγμιαία φτηνιάρικη και επιτηδευμένα ξεφτισμένη -σαν τα τρύπια μπλουτζίν- μουσική σκυλο-"επικαιρότητα"). Έτσι έμειναν εκτός του νεολαιίστικου νυμφώνος οι μεγάλοι μας Θεοδωράκης και Χατζιδάκις, αλλά και ό,τι άλλο προσθέσετε εσείς μετά, π.χ. οι "έντεχνοι" ('θεμά το γονιό τους, που θα 'λεγες κι εσύ Καραγκιόζη μου), οι οποίοι "έντεχνοι" θυμίζουν -ως εμπορικό ...εφεύρημα- τα αρχοντορεμπέτικα! (Ακολουθεί αρχοντορεμπέτικο-έντεχνη παρένθεση).

Τα "αρχοντορεμπέτικα" και τα "έντεχνα", ήταν (κυρίως) εμπορικής αλλά και κομπλεξικής  σύστασης επινοημένοι όροι. Τα "αρχοντορεμπέτικα" ήταν ρεμπέτικες ...κουνημένες "φωτογραφίες" των δημιουργών του ελαφρού τραγουδιού και τις επιθεώρησης (κάποιες φορές πολύ ταλαντούχων, π.χ. Μ. Σουγιούλ), όταν προς τα τέλη τη δεκαετίας του '40 ήταν σε αναδουλειά, τη στιγμή που οι ...χασικλήδες του ρεμπέτικου έσκιζαν στα πάλκα και στους δίσκους! 

Τα ονόμασαν έτσι για να ξεχωρίζουν από τα (αυθεντικά) ρεμπέτικα, ότι δήθεν αυτά τα έγραψαν ...άρχοντες (κι όχι χασικλήδες) και ότι δήθεν απευθύνονταν σε άρχοντες (κι όχι στον υπόκοσμο και ...τσι λαϊκοί αθρώποι) και προφανώς, του ...αρχοντορεμπέτικου "ευπρεπούς" αφεδρώνος αι εννέα ημέραι! 

Τα "έντεχνα", απ' την άλλη, ήταν (σε σύγκριση με τα ρεμπέτικα) νερόβραστες λαϊκές κατασκευές με ρεμπέτικους ρυθμούς,  και πολύ συχνά μελωδίες "δανεισμένες"  από το ρεμπέτικο θησαυρό (τον Σκαρβέλη, για παράδειγμα, τον κατέκλεψαν οι αδίστακτοι ...έντεχνοι) και με στιχάκια είτε επιτηδευμένα λαϊκά, είτε -το χειρότερο- ...ανεπιτήδευτα εμετικά λυρικά (και ...γαμώ τις φάσεις, τις λυρικές). Απευθύνονταν δε σε ...κουλτουριάρηδες και οπωσδήποτε σε άτομα (κυρίως) πασοκαριακής συστάσεως, αλλά και ...φλεγμονής.

Ο όρος "έντεχνα" τα ...διαφοροποιούσε από τα ρεμπετο-λαϊκά! (Δηλαδή ήταν έντεχνος ο "τέτοιος" και ο "αποτέτοιος" ευκαιριακός κουράδας κι απ' την άλλη ο Μάρκος, ο Ανέστος, ο Μπάτης, ο Γιουβάν Τσαούς, ο άγιος Παπάζογλου, ο Τσιτσάνης, ο Χιώτης και οι λοιποί..., ήταν άτεχνοι. Φτου Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου).  ...Τονιστέον, πάντως, ότι και τα δύο είδη μάς έδωσαν κάποια τραγούδια που άρεσαν και έγιναν επιτυχίες, αλλά τα οποία δεν είχαν διάρκεια και ...απεβίωσαν ομού μετά των δημιουργών των. Έτσι οι νέοι του σήμερα δεν ασχολούνται μαζί τους (δεν τα απαξιούν, θεωρώ, απλώς τα αγνοούν...), αγκαλιάζουν όμως κάποια "αρχοντο ...τέτοια'', ήγουν καμιά "ταμπακιέρα", κάνα "τελευταίο τραμ", κάνα "θα γυρίσει ο τροχός" (και θα γαμήσει κι ο φτωχός), ...καταλαβαίνετε!
Διαβάστε την συνέχεια στην σελίδα: Πάνος Σαββόπουλος