 |
| Η Νένα Μεντή επιστρέφει από τις 30 Οκτωβρίου στο θέατρο «Χώρα», για να ξαναζωντανέψει τη συγκινητική ιστορία της μεγάλης «στιχουργού και ποιήτριας» του ελληνικού τραγουδιού, Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. |
Μια ιστορία με μοναδικά τραγούδια, που γράφτηκαν με ψυχή από μια
γυναίκα που έζησε με πάθος τη ζωή, μια ιστορία που συνδέεται με τις
μεγάλες και ιστορικές στιγμές της πολιτικής και κοινωνικής εξέλιξης στην
Ελλάδα.
Αποσπάσματα από την παράσταση (BINTEO)
Αποσπάσματα από την παράσταση (BINTEO)
Όλοι έχουν τραγουδήσει τα τραγούδια όπως: Είμαι αητός χωρίς φτερά,
Όνειρο απατηλό, Η φαντασία, Ηλιοβασιλέματα, Όλα είναι ένα ψέμα, Πήρα
απ΄τη νιότη χρώματα, Πετραδάκι πετραδάκι, Μαλάμω, Τι έχει και κλαίει το
παιδί, Περασμένες μου αγάπες, αλλά δεν οι περισσότεροι δε γνώριζαν ότι
ήταν δικά της, δεν ήξεραν μέχρι τώρα την ιστορία που έκρυβαν αυτά τα
τραγούδια. Λαϊκή ποίηση αυθεντική. Απόσταγμα ζωής και σκέψης.
Η ίδια έχει πεί για το τραγούδι « Δύο δρόμους έχει η ζωή» Μέσα σ’ αυτό το τραγούδι ένιωσα, για πρώτη φορά, την οδύνη σαν χάνεις μια αγαπημένη ύπαρξη κι ύστερα μένεις μόνη. Σ’ αυτούς τους στίχους έχω κλεισμένη όλη μου τη ζωή ή μάλλον τη ζωή της ζωής μου: Την κόρη μου, τη Μαίρη Λαϊδου.… Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε. Η ανάγκη δεν μου επέτρεψε να κρατήσω για μένα αυτούς τους στίχους ή καλύτερα τους κράτησα ώσπου ο Καζαντζίδης τους αγόρασε. Φτηνά! Πολύ φτηνά! Βλέπεις το δάκρυ δεν πληρώνεται.
Είναι και ο Καζαντζίδης από τους καλλιτέχνες που ξεχωρίζω. Ξεχωρίζω τη φωνή του και τη θεωρώ αναντικατάστατη. Αμφιβάλλω όμως αν το ίδιο ωραία η φωνή αυτή μίλησε ποτέ στη συνείδησή του. Πολλοί μου φέρθηκαν άσχημα, άξεστα. Τους προσπερνώ όμως γιατί υπήρξαν άλλοι που στάθηκαν στοργικά στο πλάι μου»
Το βιβλίο της Ρέας Μανέλη «Η γιαγιά μου η Ευτυχία», με τη δύναμη και την αμεσότητα της προσωπικής μαρτυρίας προσέφερε το υλικό της θεατρικής αφήγησης. Μιας αφήγησης αποσπασματικής και ακροβατικής, ανάλογης της προσωπικότητας που βιογραφείται.
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου (Νένα Μεντή) μονολογεί συνομιλώντας με τα επτά πρόσωπα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή της και το έργο της σαν στιχουργού: τη Μαρίκα Κοτοπούλη, το Γιώργο τον άντρα της, τη Μαίρη την κόρη της, τον Τσιτσάνη, το Χιώτη, τη Ρέα την εγγονή της και τη Μαριόγκα τη μητέρα της.
Μέσα από την πολυτάραχη ζωή της Παπαγιαννοπούλου ξεδιπλώνεται όλη η νεότερη ιστορία της Ελλάδας, αλλά και η σύγχρονη ιστορία του λαϊκού τραγουδιού. Η ιστορία της Ευτυχίας συναντά την εθνική τραγωδία μιας χαμένης πατρίδας, της Μικράς Ασίας, περνά από την εποχή των μπουλουκιών και της Αθηναϊκής επιθεώρησης για να φτάσει ως τα καταγώγια του ρεμπέτικου και την άνθιση του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού.
Η παράσταση αναπαριστά στιγμιότυπα, σχέσεις και καταστάσεις σαν ένα αφηγηματικό παζλ, που σκοπό έχει να αναδείξει τη βιωματική λαϊκή ποίηση και την πολυδιάστατη μοναδική προσωπικότητα, της πρωτοπόρας για την εποχή της, δημιουργού.
Ταυτότητα παράστασης
Κείμενο - σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας, σκηνικά - κοστούμια: Αναστασία Αρσένη, φωτισμοί: Ανδρέας Μπέλης, επιλογή τραγουδιών: Ελεάνα Βραχάλη, μουσική επένδυση: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, φωτογραφίες: Γιώργος Καβαλλιεράκης. Ερμηνεία: Νένα Μεντή.
Θέατρο Χώρα: Αμοργού 20 - Κυψέλη, τηλ.: 210 8673945. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή και Σάββατο: 21.00, Κυριακή: 19.00. Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα). Προπώληση εισιτηρίων: ταμείο θεάτρου, ηλεκτρονικά: viva.gr.
Η ίδια έχει πεί για το τραγούδι « Δύο δρόμους έχει η ζωή» Μέσα σ’ αυτό το τραγούδι ένιωσα, για πρώτη φορά, την οδύνη σαν χάνεις μια αγαπημένη ύπαρξη κι ύστερα μένεις μόνη. Σ’ αυτούς τους στίχους έχω κλεισμένη όλη μου τη ζωή ή μάλλον τη ζωή της ζωής μου: Την κόρη μου, τη Μαίρη Λαϊδου.… Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε. Η ανάγκη δεν μου επέτρεψε να κρατήσω για μένα αυτούς τους στίχους ή καλύτερα τους κράτησα ώσπου ο Καζαντζίδης τους αγόρασε. Φτηνά! Πολύ φτηνά! Βλέπεις το δάκρυ δεν πληρώνεται.
Είναι και ο Καζαντζίδης από τους καλλιτέχνες που ξεχωρίζω. Ξεχωρίζω τη φωνή του και τη θεωρώ αναντικατάστατη. Αμφιβάλλω όμως αν το ίδιο ωραία η φωνή αυτή μίλησε ποτέ στη συνείδησή του. Πολλοί μου φέρθηκαν άσχημα, άξεστα. Τους προσπερνώ όμως γιατί υπήρξαν άλλοι που στάθηκαν στοργικά στο πλάι μου»
Το βιβλίο της Ρέας Μανέλη «Η γιαγιά μου η Ευτυχία», με τη δύναμη και την αμεσότητα της προσωπικής μαρτυρίας προσέφερε το υλικό της θεατρικής αφήγησης. Μιας αφήγησης αποσπασματικής και ακροβατικής, ανάλογης της προσωπικότητας που βιογραφείται.
Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου (Νένα Μεντή) μονολογεί συνομιλώντας με τα επτά πρόσωπα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή της και το έργο της σαν στιχουργού: τη Μαρίκα Κοτοπούλη, το Γιώργο τον άντρα της, τη Μαίρη την κόρη της, τον Τσιτσάνη, το Χιώτη, τη Ρέα την εγγονή της και τη Μαριόγκα τη μητέρα της.
Μέσα από την πολυτάραχη ζωή της Παπαγιαννοπούλου ξεδιπλώνεται όλη η νεότερη ιστορία της Ελλάδας, αλλά και η σύγχρονη ιστορία του λαϊκού τραγουδιού. Η ιστορία της Ευτυχίας συναντά την εθνική τραγωδία μιας χαμένης πατρίδας, της Μικράς Ασίας, περνά από την εποχή των μπουλουκιών και της Αθηναϊκής επιθεώρησης για να φτάσει ως τα καταγώγια του ρεμπέτικου και την άνθιση του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού.
Η παράσταση αναπαριστά στιγμιότυπα, σχέσεις και καταστάσεις σαν ένα αφηγηματικό παζλ, που σκοπό έχει να αναδείξει τη βιωματική λαϊκή ποίηση και την πολυδιάστατη μοναδική προσωπικότητα, της πρωτοπόρας για την εποχή της, δημιουργού.
Ταυτότητα παράστασης
Κείμενο - σκηνοθεσία: Πέτρος Ζούλιας, σκηνικά - κοστούμια: Αναστασία Αρσένη, φωτισμοί: Ανδρέας Μπέλης, επιλογή τραγουδιών: Ελεάνα Βραχάλη, μουσική επένδυση: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, φωτογραφίες: Γιώργος Καβαλλιεράκης. Ερμηνεία: Νένα Μεντή.
Θέατρο Χώρα: Αμοργού 20 - Κυψέλη, τηλ.: 210 8673945. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή και Σάββατο: 21.00, Κυριακή: 19.00. Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα). Προπώληση εισιτηρίων: ταμείο θεάτρου, ηλεκτρονικά: viva.gr.
