Σπύρος Δημητρόπουλος: «Κάτι τόσο αληθινό έχει πολλά να προσφέρει σήμερα»

Της ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

panagopoulou@pelop.gr

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα ένα λεύκωμα περιγράφει με απόλυτη ιστορική ακρίβεια τη λαϊκή μας μουσική, και ιδιαίτερα του ρεμπέτικου, μέχρι τις ημέρες μας. Ο λόγος για το δίγλωσσο λεύκωμα «Η ιστορία του ρεμπέτικου» (The History of Rebetiko - A Digital Anthology) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «24 γράμματα».

 

Δημιουργός του, ο Σπύρος Δημητρόπουλος ο οποίος γεννήθηκε στην Πάτρα και σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Αγίου Ανδρέα της Πάτρας. Μετά το τέλος των σπουδών του μετανάστευσε στις Ηνωμένες πολιτείες Αμερικής όπου και άρχισε ένα δεύτερο μάστερ ως περιβαλλοντολόγος μηχανικός στο Πανεπιστήμιο FΑU το οποίο και ποτέ δεν τελείωσε. Η αγάπη του για την τέχνη τον ώθησε στην απόκτηση μάστερ στα οπτικά και ειδικά εφέ από το πανεπιστήμιο DMAC (Lynn University).

Έχει διατελέσει καλλιτεχνικός διευθυντής στούντιο παραγωγής στην Αμερική και για κάποιο χρονικό διάστημα στην Ελλάδα.

Πηγή: www.pelop.gr

 

Εργάζεται για πολλά χρόνια ως τεχνικός διευθυντής εταιρείας προγραμμάτων έρευνας και τεχνολογίας σε συνεργασία με το υπουργείο Άμυνας της Αμερικής, DARPA (οργανισμό έρευνας προηγμένων έργων άμυνας), NASA, τον αμερικανικό στρατό, οργανισμούς υγείας, πανεπιστήμια και νοσοκομεία. Ζει μεταξύ δυο Πολιτειών, εκείνη της Τζόρτζια και της Φλόριντα.

Σήμερα, ο Σπύρος Δημητρόπουλος μιλά στην «ΠτΔ» για το πώς ξεκίνησε η αγάπη του για το ρεμπέτικο, τα ξεχωριστά στοιχεία που βλέπουμε στο λεύκωμα, τον σκοπό του, τη θέση του ρεμπέτικου στο σήμερα και πολλά άλλα.

Πώς γεννήθηκε η αγάπη για το ρεμπέτικο;

Σε ηλικία 12 χρόνων μετά από πολλά παρακάλια ο πατέρας μου μού αγόρασε ένα φτηνό μπουζούκι για εκείνο το καλοκαίρι. Αργότερα έκανα κάποια μαθήματα μουσικής υπό την καθοδήγηση του γνωστού μουσικού και πατρινού παλαιού ρεμπέτη κ. Γιώργου Μαντέλη (φίλο των Γιώργου Λαύκα, Βασίλη Τσιτσάνη, Μανώλη Χιώτη).

Ο κύριος Γιώργος μέσα από τα ρεμπέτικα τραγούδια που μου έδειξε, και τις αμέτρητες ιστορίες που μου διηγήθηκε, με συνέστησε στο μαγικό κόσμο του ρεμπέτικου. Ηταν εκείνος που με παρότρυνε να μην σταματήσω να παίζω μουσική και να γράφω ερασιτεχνικά τραγούδια μιας και θαύμαζε όπως έλεγε, τις ερασιτεχνικές μουσικές δημιουργίες μου.

Παρατηρώντας κανείς τις εικονογραφήσεις, βλέπει κάποια props, κάποια στοιχεία δίπλα σε κάθε χαρακτήρα ως ένα πρωτότυπο βιογραφικό. Μιλήστε μας λίγο για αυτό.

Όπως πολύ σωστά παρατηρήσατε τόσο το φόντο όσο και τα επιμέρους στοιχεία που πλαισιώνουν τον χαρακτήρα, είναι ένα σύντομο «οπτικό βιογραφικό» της ζωής και του έργου του πρωταγωνιστή.

Σε ορισμένους χαρακτήρες ακόμα και τα χρώματα που έχουν χρησιμοποιηθεί στο φόντο παραπέμπουν στα εξώφυλλα της πρώτης δισκογραφικής τους δουλείας, ενώ σε άλλους (χαρακτήρες) τα χρώματα υπηρετούν στη δημιουργία «απεικόνισης» του συναισθηματικού τους κόσμου.

Αυτή η έκδοση ευελπιστώ να σταθεί η βασική αιτία ώστε ο αναγνώστης να ανατρέξει κατόπιν σε επιμέρους βιβλιογραφίες, έρευνες, βιογραφίες και ιστορικά άρθρο-γραφήματα με σκοπό να επιστρέψει ξανά και ξανά στις εικονογραφήσεις για να αποκωδικοποιήσει τα επιμέρους αυτά στοιχεία της ζωής και του έργου των πρωταγωνιστών του ρεμπέτικου που έχουν φιλοτεχνηθεί.

Ποιος είναι ο σκοπός του βιβλίου και πώς ξεκίνησε η όλη ιδέα για τη δημιουργία του;

Σκοπός του βιβλίου είναι ο αναγνώστης να δει και να «βιώσει» το ρεμπέτικο με ένα διαφορετικό τρόπο αυτή τη φορά: Μέσα από τα μάτια ενός καλλιτέχνη. Μια πρόσκληση σε ένα ταξίδι χρωμάτων, εικονογραφήσεων, και παραστάσεων πίσω στον χρόνο, που σκοπό έχει να «ξυπνήσει» όλες τις αισθήσεις του αναγνώστη καθώς εκείνος θα «βιώνει» οπτικά, όλα εκείνα τα στοιχεία που συνέθεσαν και συντέλεσαν στη δημιουργία κάθε εποχής/σταθμού του ρεμπέτικου

Η ιδέα του βιβλίου ήρθε εντελώς, μα εντελώς τυχαία. Ξεκίνησα τη δημιουργία κάποιων εικονογραφήσεων του ρεμπέτικου για προσωπική μου χρήση (ήθελα να γεμίσω ένα άδειο τοίχο του γραφείου μου με προσωπικούς πίνακες μεγάλων διαστάσεων) που τελικά εξελίχθηκαν μέρος του βιβλίου. Για αυτό τον λόγο και όλες οι εικονογραφήσεις είναι σε διαστάσεις poster… κάτι που δεν χρειαζόταν για την έκδοση ενός βιβλίου.

Έχει θέση το ρεμπέτικο στο σήμερα; Τι μπορεί να προσφέρει;

Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο παίχτης του ρεμπέτικου, παραμένει σταθερός και αμετάκλητος. Η στάση του παραμένει σταθερή και αμετάβλητη δηλώνοντας τόσο λιτά τη συνοχή, και τη δύναμη του ρεμπέτικου μέσα από το πέρασμα του χρόνου.

Κάτι τόσο αληθινό, τόσο όμορφο, και τόσο διαχρονικό (όπως είναι το ρεμπέτικο) έχει πολλά να προσφέρει σήμερα!

Στην Ελλάδα του σήμερα, όπου κυριαρχεί η οικονομική κρίση, η φτώχεια, και η μετανάστευση σε άλλες χώρες, ο νεοέλληνας θαρρώ πως επιστρέφει πίσω στις σταθερές αξίες και τις ρίζες του, αναζητώντας κάτι αληθινό και αμετάβλητο μέσα από το πέρασμα του χρόνου. Το αστικό λαϊκό τραγούδι και το ρεμπέτικο, εξιστορούν τόσο έγκαιρα, τόσα χρόνια αργότερα, αυτό που συμβαίνει σήμερα.

Η εργασία σας δεν έχει καμία σχέση με τη συγγραφή και την εικονογράφηση. Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας;

Ναι, έχετε δίκιο. Η συγγραφή και η εικονογράφηση δεν είναι μέρος της δουλειάς μου. Επιστρέφοντας στο σπίτι από τη δουλειά, -καθημερινά εμπλεκόμενος με καινοτόμα έργα ανάπτυξης και τεχνολογίας, (χρησιμοποιώντας τεχνολογία αιχμής ολογραμμάτων και ρομποτικής), ανακάλυψα ότι η συγγραφή και η εικονογράφηση είναι για μένα μια γλυκιά απόδραση, μια αναζωογονητική όαση, μια μηχανή του χρόνου, που με γυρίζει πίσω σε μια παλιά εποχή γεμάτη αγνότητα, παραδόσεις, απλότητα, και αθωότητα. Για αυτό λοιπόν τον λόγο θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου ονειροπόλο μιας άλλης παλιάς εποχής, που ίσως δεν ήταν τόσο αγνή όσο φαντάζει στα δικά μου μάτια.

 

The History of Rebetiko – A Digital Art Anthology (δίγλωσσο λεύκωμα)

€32.00 συμπερ. Φ.Π.Α.

Πηγή: www.pelop.gr