Γεννήθηκε στις 18 Ιανουαρίου του 1914 στην Κίο της Μικράς Ασίας και πέθανε στις 3 Αυγούστου του 1972 σε τροχαίο δυστύχημα, στην Αθήνα.
Υπήρξε κουμπάρος του Βασίλη Τσιτσάνη. Πρωτοεμφανίσθηκε επαγγελματικά δίπλα στους Μάρκο Βαμβακάρη και Στέλιο Κερομύτη το 1937. Πρώτο του τραγούδι ήταν η “Φαληριώτισσα” που κυκλοφόρησε σε δίσκο και είχε τεράστια επιτυχία.
Ακολούθησαν πλήθος άλλων μεταξύ των οποίων και είναι τα: Καπετάν Αντρέας Ζέπος, Μοδιστρούλα, Βαδίζω και παραμιλώ, Πριν το χάραμα, Σβήσε το φως να κοιμηθούμε, κ.ά.
Γενικά τα τραγούδια του Γ. Παπαϊωάννου χαρακτηρίζονται από ένα κράμα καντάδας, μπάλου και μικρασιάτικων ακουσμάτων. Θεωρείται ο πρώτος, στο λαϊκό ρεμπέτικο τραγούδι, που χρησιμοποίησε στις ηχογραφήσεις του το λεγόμενο “πρίμο σεκόντο” (διφωνία).
Ο Γιάννης Παπαϊωάννου ήταν ο πρώτος Έλληνας λαϊκός συνθέτης που ταξίδεψε στην Αμερική, το 1953, για να τραγουδήσει στους εκεί απόδημους Έλληνες.
Μετά την επιστροφή του έμεινε μόνιμος συνεργάτης του Βασίλη Τσιτσάνη. Στο χώρο του είχε το παρατσούκλι “Ψηλός” ή “Πατσάς”.
Κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο της Καλλιθέας.
