«Γοητεύτηκα με το ρεμπέτικο και σχεδόν αμέσως αφοσιώθηκα σε αυτό.Τώρα απολαμβάνω αυτό το επίτευγμα του Νεοελληνικού Πολιτισμού και το υπηρετώ ακόμη»
«Δεν θα ξεχάσω… την βραδιά στο «ΠΕΡΙΒΟΛΙ Τ’ ΟΥΡΑΝΟΥ» το 2005 για τα 80 χρόνια του Μίκη, την οποία προετοίμασα ο ίδιος και μάλιστα στάθηκα δίπλα στον μεγάλο Θεοδωράκη στο πάλκο. Από την ένταση και την ευχαρίστηση κοιμήθηκα μετά από δύο μέρες…»Για την κρίση της πανδημίας που έπληξε και τον καλλιτεχνικό κόσμο και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν, είναι ξεκάθαρος. «Τους Δημιουργούς και τα μάτια μας…»
Πώς βιώσατε την πρωτόγνωρη κατάσταση καραντίνας ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης;