Το δράμα του Κώστα Φέρρη

Του Κώστα Χαρδαβέλλα

Η απίστευτη σκληρότητα, ο κυνισμός και η απανθρωπιά ενός κράτους, που αφήνει έναν από τους πιο γνωστούς και επιτυχημένους Έλληνες σκηνοθέτες –τον Κώστα Φέρρη- να πεινάει και πλέον να μην μπορεί να ζήσει, σηματοδοτούν τα νέα πολιτικά ήθη στην εποχή μας.

Ο βραβευμένος πολλές φορές σε Ελλάδα και εξωτερικό για τις κινηματογραφικές του ταινίες Κώστας Φέρρης, αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να ζήσει, δεν έχει ούτε ένα ευρώ για τα στοιχειώδη, γιατί ενώ το ελληνικό κράτος του χρωστάει πολλές χιλιάδες ευρώ για ταινίες του που έχουν παιχτεί στην κρατική ΕΡΤ, δεν του παρέχει τη δυνατότητα να πάρει φορολογική ενημερότητα, για να μπορέσει να εισπράξει αυτό το ποσό από τη ΔΤ για να ζήσει.

Γρηγόρης Μπιθικώτσης: Ό ένας και μοναδικός «σερ» του ελληνικού τραγουδιού.

ΦΩΤΟ catisart.gr

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, λαϊκός τραγουδιστής που αγαπήθηκε απ' όλους τους Έλληνες και η φωνή του συνδέθηκε με ιδιαίτερα σημαντικές στιγμές της νεότερης ελληνικής μουσικής ιστορίας γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1922, στη φτωχογειτονιά του Περιστερίου.

 
Παιδί οκταμελούς, πολύ φτωχής οικογένειας, άρχισε από τα παιδικά του χρόνια να ασχολείται με τη μουσική και, ενώ τα αδέλφια του, το 1940 έφυγαν για το ελληνοαλβανικό μέτωπο, εκείνος έμεινε πίσω, ασκούσε το επάγγελμα του υδραυλικού και μάθαινε κιθάρα

Εκείνος έκανε τα πρώτα του βήματα σ' ένα ταβερνάκι της γειτονιάς του, τραγουδώντας με μία κιθάρα, ευρωπαϊκά. Όλα άλλαξαν, όταν μια κρύα νύχτα του χειμώνα του 1937 πήγε ν' ακούσει τρεις μουσικούς που έπαιζαν με τα μπουζούκια τους σ' ένα κουτούκι. Ήταν ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Μανώλης Χιώτης και ο Στράτος Παγιουμτζής. Ο μικρός Γρηγόρης ενθουσιάστηκε κι από τότε ασπάστηκε το ρεμπέτικο και το λαϊκό.

Η Ρόζα η «ναζιάρα» Τριάντα τρία χρόνια από το θάνατό της..

Επιμέλεια: Νάνσυ Φαφούτη

Τριάντα τρία χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το θάνατο της κορυφαίας ερμηνεύτριας του ρεμπέτικου και του σμυρναίικου τραγουδιού Ρόζας Εσκενάζυ.

Η Ρόζα  Εσκενάζυ, ή αλλιώς Σάρα Σκενάζη ή Ζαρντινίδη, όπως λέγεται ότι ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ των ετών 1883-1890 από γονείς Εβραίους, σεφαρδίτικης καταγωγής (Ισπανοεβραία). Γύρω στο 1900, η οικογένειά της μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη. Αρχικά ξεκίνησε ως χορεύτρια στον Πειραιά (γύρω στο 1910) αλλά σύντομα άρχισε επίσης να τραγουδά ελληνικά, τουρκικά και αρμενικά τραγούδια. Στα μέσα της δεκαετίας του '20 κατέβηκε στην Αθήνα κι έπιασε δουλειά ως τραγουδίστρια στα στέκια των μουσικών της προσφυγιάς.