 |
«Στο Φάληρο που πλένεσαι, περιστεράκι γένεσαι» και άλλα πέντε τραγούδια για θερινά μεράκια |
Κάποιο παλιό ραδιόφωνο σε ένα από τα μπαλκόνια της κυψελιώτικης γειτονιάς παίζει «Τα Μπλε Παράθυρα» του Μάρκου Βαμβακάρη.
Από τότε που νόμισα πως είχα ερωτευτεί έναν…»ρεμπέτη δικηγόρο» μηχανόβιο στην Άνδρο, στον οποίο είχα για κάποιο άγνωστο λόγο αφιερώσει αυτό το τραγούδι, τα Μπλε Παράθυρα μού θυμίζουν καλοκαίρι.
Μπάνια, ζέστη, κάψα, τζιτζίκια, σαγιονάρες, σκόνη, νύχτες έναστρες.
Γκουγκλάρω «Τα Ρεμπέτικα του καλοκαιριού». Ψιλοτζίφος.
Πέφτω όμως πάνω σε ένα νόστιμο, μικρό αφιέρωμα στον Ταχυδρόμο. Παραθέτω αποσπάσματα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου