Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2022

Σωτηρία Μπέλλου: Η μεγάλη ρεμπέτισσα που «κουβάλησε» στη φωνή της όλη την Ελλάδα.

Σωτηρία Μπέλλου
Φωτογραφία: Wikipedia

Αν μια φωνή έχει ταυτιστεί με το ρεμπέτικο τραγούδι, αλλά και τη μεταπολεμική Ελλάδα  αυτή είναι της Σωτηρίας Μπέλλου.

Με τη δωρική της ερμηνεία, ντυμένη πάντα αυστηρά, έγινε η πρώτη γυναίκα που «έπιασε» καρέκλα στο λαϊκό πάλκο -πράγμα που μέχρι τότε ήταν αποκλειστικά ανδρικό προνόμιο- και πάντα με το τσιγάρο στο χέρι τραγούδησε τον πόνο ενός ολόκληρου λαού, που προσπαθούσε να επουλώσει τα τραύματά του.

Η Μπέλλου γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1921 στο χωριό Χάλια της Χαλκίδας. Οι γονείς της είχαν μπακάλικο και, επειδή δούλευαν πολλές ώρες, την ανατροφή της, όπως και των τεσσάρων αδερφών της, ανέλαβε ο ιερέας παππούς της. Η Σωτηρία μεγάλωνε, ακούγοντας του εκκλησιαστικούς ύμνους, αποκτώντας στενή σχέση με τη βυζαντινή μουσική, κάτι που αργότερα χρησιμοποίησε στον τρόπο που ερμήνευε τα τραγούδια της. Αν και εγγονή παππά, η ίδια περιγράφει τον εαυτό της ως «διαβολάκι». Άτακτη και απείθαρχη, σκάρωνε συνέχεια πλάκες και έκανε πάντα το δικό της, μα όταν οι χωριανοί δεν άκουγαν την καμπάνα έτρεχε, από πόρτα σε πόρτα για να τους μαζέψει στην εκκλησία.

Ήταν δεκαεφτά χρονών όταν στον κινηματογράφο είδε την «Προσφυγοπούλα» με τη Σοφία Βέμπο. Περνούσε ώρες μπροστά στον καθρέφτη της αντιγράφοντας τις κινήσεις της μεγάλης τραγουδίστριας. Οι γονείς της γελούσαν με τα καμώματά της, όταν όμως τους ανακοίνωσε ότι ήθελε να κατέβει στην Αθήνα και να βγει στο πάλκο, αντέδρασαν αρνητικά.

Για να ξεφύγει από τον έλεγχό τους, το 1938 παντρεύτηκε τον Βαγγέλη Τριμούρα, ο οποίος εργαζόταν ως ελεγκτής στα λεωφορεία. Άνδρας βίαιος και κακοποιητικός, ο Τσιμούρας συχνά την χτυπούσε. Μάλιστα, όταν για πρώτη φορά έμεινε έγκυος, εξαιτίας του ξύλου που έτρωγε, απέβαλε. Εκείνη έκανε υπομονή μέχρι που έμαθε ότι την απατούσε. Τότε την έπιασε τρέλα: πάνω σε έναν καβγά, του έριξε βιτριόλι στο πρόσωπο και κατέληξε στη φυλακή. Στο Εφετείο αργότερα η ποινή της μειώθηκε από 3,5 χρόνια σε 6 μήνες και αφέθηκε ελεύθερη, όμως το στίγμα της φυλακισμένης την κυνηγούσε. Η οικογένειά της τη θεωρούσε «ντροπή» και η κοινωνία την είχε περιθωριοποιήσει. Τότε ήταν που οργανώθηκε στην Αριστερά.

Διαβάστε εδώ την συνέχεια...

 ♪𝆕𝅘𝅥𝅯𝅘𝅥𝅲

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Next page