 |
| Δύο χρόνια, με βραδιές αξέχαστες, παρέα με τους Con Kalamaras και Wayne Simmons και για όσους αγαπούν ρεμπέτικες μελωδίες -και όχι μόνο- με ρίζες βαθιές στην Ελλάδα μιας άλλης εποχής |
ΓΡΑΦΕΙ Ο:
«Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά εμένα μ’ αγαπούνε… Όσοι δε με γνωρίζουνε τώρα θα με γνωρίσουν…» τραγουδούσε ο Μάρκος Βαμβακάρης.
Στην αυτοβιογραφία του, ο «πατριάρχης» του ρεμπέτικου όπως θεωρείται, θυμάται ότι έγραψε το τραγούδι αυτό στα Τρίκαλα, σε περιοδεία που έκανε εκεί.
Ηχογραφήθηκε το 1937 και έκτοτε οι στίχοι και η μελωδία του, όπως και άλλων σημαντικών τραγουδιών του ρεμπέτικου -που έχουν τη δική τους στενή σύνδεση με μία Ελλάδα άλλης εποχής- έχουν ακουστεί εκατομμύρια φορές ανά τον Κόσμο.
Σήμερα, 84 χρόνια μετά, όσοι αγαπούν το ρεμπέτικο, έμπειροι μουσικοί ή ερασιτέχνες που θέλουν να το γνωρίσουν καλύτερα, γνώστες της ιστορίας του ή λιγότερο μυημένοι, έχουν το δικό τους στέκι και στη Μελβούρνη.
Κάθε Τετάρτη -εκτός την περίοδο των lockdown- στον φιλόξενο χώρο του καταστήματος Triakosia (300 Queens Prd Clifton Hill), λαμβάνει χώρα το Melbourne Rebetiko Jam, το οποίο ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2019, από δύο μουσικούς, γνώριμους στην παροικία, τον Wayne Simmons και τον Con Kalamaras.
 |
| Από το Melbourne Rebetiko Jam στο Triakosia. Φώτο: Supplied |
Το Triakosia πλημμυρίζει από ρεμπέτικες μελωδίες που «ταξιδεύουν», μεγάλους και μικρούς, σε μία άλλη Ελλάδα.
Όπως επεσήμανε ο κ. Kalamaras στον «Νέο Κόσμο», με τον W. Simmons, «θέλαμε να δημιουργήσουμε έναν χώρο ασφαλή, με συμμετοχή όλων των μουσικών, ανεξάρτητα από την εμπειρία και τις ικανότητές τους…και όχι μόνο αυτούς. Αυτό είναι που λείπει. Τα άτομα να νιώθουν άνετα να παίξουν δημόσια».
Στόχος, είπε, είναι όσοι έρχονται να μάθουν για το ρεμπέτικο (γνωστό και ως Greek Blues), να μοιραστούν το πάθος τους γι’ αυτό.
Παράλληλα άλλωστε έχει δημιουργηθεί ένα «ηλεκτρονικό σχολείο». Σε ειδικό φάκελλο στο διαδίκτυο (Dropbox), προσβάσιμο για όσους ενδιαφέρονται για την εκμάθηση της ρεμπέτικης μουσικής μοιράζονται παρτιτούρες (sheet music) και ηχητικά αρχεία. «Λέμε ορίστε τα τραγούδια…αν μπορείτε να τα μάθετε, ‘ΟΚ’, αν όχι μην πιέζεστε. Αλλά ως αποτέλεσμα του Jam, πολλοί μαζεύονται, δύο-τρία άτομα και εξασκούνται μαζί».
Αυτό, τόνισε ο κ. Kalamaras, είναι «ιδιαίτερα σημαντικό» καθώς χάρη στο Rebetiko Jam το «ενδιαφέρον για το ρεμπέτικο αυξάνεται συνεχώς». «Από αυτό, άρχισαν και άλλες μικρές ομάδες, είναι πολύ σημαντικό. Το βλέπουμε σαν πολιτιστική επένδυση στη Μελβούρνη», τόνισε. «Όταν ακούω ότι παιδιά έκαναν πρόβα και εκτός Jam, η δουλειά μας έχει γίνει. Είμαι πολύ χαρούμενος».
 |
| Melbourne Rebetiko Jam για όλους…Φώτο: Supplied |
Όταν ξεκινούσαν την προσπάθεια με τον κ. Simmons ήθελαν να δουν σε μερικά χρόνια που θα βρίσκεται το ρεμπέτικο στη Μελβούρνη.
Στο μυαλό τους είχαν το κλίμα που βίωσαν οι ίδιοι σε ουκ ολίγα ρεμπετάδικα στην Ελλάδα. Μία παρέα μουσικών, γύρω από ένα τραπέζι, να παίζουν τραγούδια -προπολεμικά ρεμπέτικα, δημοτικά, ρεμπέτικα της περιόδου 1940-1955, στην αρχική τους μορφή.
Δεν είναι τυχαίο ότι κάποιοι οδηγούν από πολύ μακριά για να δώσουν το παρών στο Rebetiko Jam. Να εξασκηθούν, να παίξουν, αλλά και να μάθουν περισσότερα για το ποιος ήταν ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Κώστας Σκαρβέλης, η Ρίτα Αμπατζή, η Ρόζα Εσκενάζυ, η Μαργαρίτα Παπαγκίκα, μία από τις πρώτες που ηχογράφησαν ελληνικά τραγούδια στις ΗΠΑ.
Σημαντική είναι και η μακροπρόθεσμη επιρροή, όπως η χρήση του 3χορδου μπουζουκιού σιγά-σιγά στη Μελβούρνη, ανέφερε ο κ. Kalamaras, σημειώνοντας ότι από μικρά πράγματα, μεγάλα πράγματα προκύπτουν (From little things, big things grow).
Και κάπως έτσι το Jam έφτασε τα δύο του χρόνια, φέρνοντας ανθρώπους από κάθε… μετερίζι της ζωής, μαζί, να παίξουν μουσική, να τραγουδήσουν. Περί τους 15-20 συμμετέχοντες κάθε εβδομάδα, από 10 έως 60 ετών, ελληνικής και μη καταγωγής, μοιράζονται την αγάπη τους για το ρεμπέτικο.
Η δημοφιλία του εγχειρήματος έφτασε μέχρι το Δήμο του Yarra ο οποίος με χορηγία του στηρίζει την πρωτοβουλία Rebetiko Jam.
Και βέβαια κάθε Τετάρτη στο Triakosia δε λείπουν οι εκπλήξεις με νησιώτικα, μελωδίες από τη βόρεια Ελλάδα και δημοτικά.
Όπως θέλει να επανασυνδεθεί με τις ελληνικές ρίζες, μουσικός ή μη, έμπειρος ή ερασιτέχνης, μπορεί να δώσει το παρών, αλλά να μην ξεχάσει να κάνει κράτηση.
«Αν ξέρεις από που έρχεσαι, ξέρεις που πηγαίνεις…», επεσήμανε ο κ. Kamalaras. Θυμάται, ότι ο πατέρας του, του έλεγε πως μελωδίες του Μικρασιάτη ρεμπέτη, Γιάννη Παπαϊωάννου, τις τραγούδαγε ο παππούς του. «Είναι περίεργο να τραγουδάς στίχους από το ’30 και να ξέρεις ότι ήταν δημοφιλή τότε που ζούσε ο παππούς σου…νιώθεις τη σύνδεση», σχολίασε.
Για τα γενέθλια, τα δύο χρόνια του Rebetiko Jam τον Μάρτιο, θα κάνετε κάτι ιδιαίτερο, ρωτήσαμε τον κ. Kamalara. «Κάθε εβδομάδα, κάθε Τετάρτη στο Triakosia είναι ειδική εκδήλωση…», απάντησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου