Απο: musicpaper.grΤην τετάρτη 27 Γενάρη στις 21:00, γίνεται κάτι πολύ ωραίο και ενδιαφέρον στη Στέγη.«Μετασχηματισμοί» στη μουσική…
Έπειτα από πρόσκληση του Ελληνικού σχεδίου για τον κύκλο συναυλιών Μετασχηματισμοί θα έχω τη χαρά την τιμή να ερμηνεύσω στο πρώτο μέρος, το ΡΕΜΠΕΤΟΡΙΟ για σόλο κιθάρα του αξέχαστου Νίκου Μαμαγκάκη…
Τι είναι το ΡΕΜΠΕΤΟΡΙΟ;
Το Ρεμπετόριο βρίσκονταν σχεδόν πάντα στις συζητήσεις που έκανα με τον Νίκο Μαμαγκάκη. Ήταν μια ιδέα που στριφογύριζε στο μυαλό του τα τελευταία 40 χρόνια της ζωής του. Μια ατέλειωτη σειρά «Ρεμπετόριων» η οποία θα ξεκινούσε από το Ρεμπετόριο για σόλο κιθάρα και ένας Θεός ξέρει που θα κατέληγε.
Το παράξενο αυτό πάντρεμα μεταξύ της κλασσικής φόρμας και των ρεμπέτικων δρόμων.
Πίστεψε σ’ αυτό και έδωσε τις τελευταίες του δυνάμεις για να το πραγματοποιήσει. Ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του «ρεμπέτη» η «παρ’ ολίγον ρεμπέτη» για την ακρίβεια και το ρεμπέτικο, μεγάλο νεοελληνικό πολιτιστικό γεγονός.
Το έργο ξεκίνησε με την προοπτική της συμφωνικής ορχήστρας, πέρασε από μικρότερα μουσικά σύνολα, πέρασε από το πιάνο και κατέληξε στην εκδοχή της κιθάρας. Ο λόγος απλός… οι εμπειρίες και τα βιώματα του, από τους «αγγελόμαγκες» φίλους του, όπως ο Χιώτης, ο Τατασόπουλος ο Στεργίου, ο Λεμονόπουλος και ο ρεμπέτης Κατσαρός, που ξεκίνησαν από κιθαριστές και έγιναν μπουζουξήδες.
Σ' αυτούς είναι αφιερωμένο άλλωστε. Για το ρεμπέτικο, η κιθάρα ήταν η ίδια μια ορχήστρα. Όπως έλεγε ο ίδιος…
Αρχίσαμε λοιπόν να συζητάμε την υλοποίηση.
Οι ιδέες, οι δρόμοι, οι τεχνικές, οι ήχοι… όλα επάνω στο τραπέζι και σιγά σιγά το έργο άρχισε να παίρνει μορφή.
Εγώ ξεψάχνιζα το όργανο για να προσαρμόσω όλον αυτόν τον όγκο ιδεών, ψάχνοντας πράγματα που θα ήταν εφικτά, άλλα και ανέφικτα πολλές φορές και ένωνα τα κομμάτια του πάζλ. Εκείνος ακούραστος, κάθε μέρα μου έστελνε υλικό και με καθοδηγούσε.
Έπρεπε να ξεφύγω από τα καθιερωμένα και να δω με άλλο μάτι το όργανο. Για μένα ήταν μια απίστευτη εμπειρία η ενασχόληση μου με όλο αυτό. Έμαθα πολλά και για το ρεμπέτικο και για την κιθάρα.
Μας πήρε πάνω από έναν χρόνο για να τελειώσουμε και γύρω στους 6 μήνες να το ηχογραφήσουμε. Το υλικό που «περίσσεψε» έγινε σπόρος για να ξεκινήσουμε το «ΡΕΜΠΕΤΟΡΙΟ 2» φτιάχνοντας τα πρώτα 3 μέρη μα δυστυχώς δεν πρόλαβε να το τελειώσει. Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να το κάνω εγώ για εκείνον, όταν και αν νιώσω κάποτε έτοιμος. Τα εφόδια άλλωστε μου τα έδωσε εκείνος.
Έβλεπα τη χαρά στο πρόσωπο του, κάθε φορά που πήγαινα στο σπίτι του για αυτό το σκοπό.
Το άκουγε 2-3 φορές τη μέρα αφού εκδόθηκε και με έπαιρνε τηλέφωνο να μου το πει. Άλλες φορές ήθελε να ξαναηχογραφήσουμε και άλλες ότι είναι τέλειο και ότι δεν χρειάζεται τίποτα. Νιώθω βαθύτατα συγκινημένος που το τελευταίο του έργο, είχα την τιμή όχι μόνο να το ερμηνεύσω, άλλα και να τον βοηθήσω να το φτιάξει.
Ο Νίκος Μαμαγκάκης υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα κεφάλαια στην παγκόσμια μουσική ιστορία. Άφησε πίσω του ένα έργο τεράστιας καλλιτεχνικής αξίας. Πολιτιστική κληρονομιά για την Ελλάδα. Ας το ψάξουμε, ας το γνωρίσουμε και μόνο να κερδίσουμε έχουμε…