ΛΟΛΕΚ - Κλείνω το μάτι στο ρεμπέτικο

Το να συναντάς νέους καλλιτέχνες, με ταλέντο και σεβασμό γι' αυτό που κάνουν, είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο.

Ενας τέτοιος καλλιτέχνης είναι και ο Λόλεκ, τον οποίο πρωτογνωρίσαμε πριν από μία πενταετία μέσα από το πρώτο, αγγλόφωνο άλμπουμ του και τις εμφανίσεις του σε διάφορους φεστιβαλικούς χώρους. Τώρα επανέρχεται με την τρίτη δισκογραφική δουλειά του, η οποία έχει τίτλο «Ουρανός Μολύβι» και είναι εμπνευσμένη από τον κορυφαίο δάσκαλο του ρεμπέτικου Μάρκο Βαμβακάρη.

 
Κι αν σε κάποιους αυτό το δισκογραφικό κόνσεπτ μοιάζει απρόσμενο, για τον Γιάννη Αναγνωστάτο ?αυτό είναι το όνομά του? ήταν κάτι αναμενόμενο. «Με ενδιαφέρει οποιαδήποτε καλή μουσική, από όποια εποχή κι αν προέρχεται. Η σχέση μου με το ρεμπέτικο ξεκίνησε στα είκοσί μου χρόνια, κυρίως μέσα από προγράμματα αυθεντικών ρεμπετάδικων. Εκεί γνώρισα τα ρεμπέτικα τραγούδια και ένιωσα να συνδέομαι με τον Μάρκο. Γι' αυτό λοιπόν ήταν για μένα σαφές πως μια τέτοια δουλειά θα έβγαινε αργά ή γρήγορα», λέει ο ίδιος.

Κι όταν τον ρωτάμε τι είναι αυτό που τον γοητεύει, κυρίως, στα τραγούδια του Βαμβακάρη, εκείνος απαντά με σιγουριά: «Η αμεσότητά του, η αμεσότητα του στίχου, της μουσικής, της φωνής του. Τα τραγούδια του μιλάνε τόσο βρώμικα και καθαρά ταυτόχρονα. Για παράδειγμα, ακούγοντας -Σκύλα μ' έκανες να λιώνω-νιώθω ότι είναι από τους πιο ερωτικούς στίχους που έχω ακούσει ποτέ...».

Στο νέο αυτό άλμπουμ ο Λόλεκ συμπράττει μουσικά με τον Κάχη (Γιάννη Καχραμάνογλου), ο οποίος έχει βάλει την υπογραφή του και στους στίχους. «Αυτό που φαντάστηκα όταν ξεκινούσα ήταν τραγούδια με ροκ ενορχηστρώσεις κι αρμονίες που έρχονται μέσα απ' το ρεμπέτικο. Αυτό λοιπόν έκανα. Διατηρώντας τις ίδιες δομές δημιούργησα κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα κλείσιμο του ματιού», υπογραμμίζει ο ίδιος.

Ο νεαρός καλλιτέχνης, αφού πρώτα σπούδασε ηλεκτρολόγος μηχανικός, αποφάσισε να εγκαταλείψει τη δουλειά που είχε πάνω σε αυτό το αντικείμενο και να αφοσιωθεί στη μουσική: «Ηταν μια δύσκολη απόφαση, για την οποία όμως δεν έχω μετανιώσει», εξομολογείται και συμπληρώνει: «Εχω αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες. Το ότι βρήκαν απήχηση τα τραγούδια μου δεν σημαίνει πως εξασφαλίζω οικονομικά ούτε καν το παρόν μου. Ο κόσμος δεν αγοράζει πια μουσική αλλά ακόμη και στις ζωντανές εμφανίσεις, για να έχεις κέρδη, πρέπει να υπάρχει από πίσω μια οργανωμένη πολυδάπανη διαφήμιση. Στη διανομή της μουσικής φύγαμε από τις δισκογραφικές εταιρείες και πήγαμε στο Διαδίκτυο, το οποίο όμως επίσης προβάλλει αυτούς που θα πληρώσουν τα περισσότερα».
 

Μετά την αλλαγή πολιτικού σκηνικού στη χώρα είναι φυσικό ένας νέος άνθρωπος να έχει τις δικές του αγωνίες και προσδοκίες: «Κατά τη γνώμη μου, η προηγούμενη κυβέρνηση έπρεπε να τιμωρηθεί για τον τρόπο που λειτούργησε γιατί υποβάθμισε και τη δημοκρατία και τη νοημοσύνη μας. Το μόνο θετικό που σκέφτομαι είναι πως με την αλλαγή πολιτικού σκηνικού μπορεί να βγει μια αισιοδοξία, έστω και επίπλαστη, που θα δημιουργήσει μια κίνηση. Ακόμη κι αυτό όμως δεν μπορώ να ξέρω αν και πόσο θα κρατήσει».

Αναστασία Κουκά

ΑΠΟ www.ethnos.gr