 |
Κείμενο – Φωτογραφίες : Δημήτρης Καστανάρας |
«Ουζάδικο η Ανατολή» γράφει η ταμπέλα στην είσοδο και νομίζω πως τα λέει όλα. Είναι ο χώρος με τη μαγευτική θέα που διατηρεί στη Σκόπελο από το 1982 ο Γιώργος Ξηντάρης, όπου και εμφανίζεται το καλοκαίρι με τους δυο γιους του, τον Αντώνη και τον Θοδωρή, που παίζουν κιθάρα, μπουζούκι και τραγουδούν.
Ατμόσφαιρα οικεία, θαρρείς σπιτική. Πελάτες και μουσικοί μια παρέα, σε έναν χώρο που συνδυάζει τιμιότητα και αυθεντικότητα. Μεζέδες προσεγμένοι, κρασί, ούζο και τσίπουρο σήμα κατατεθέν άλλωστε της Θεσσαλίας.
Για να πας στου Ξηντάρη, στην «Ανατολή», πρέπει να κλείσεις τραπέζι αλλιώς καλύτερα να μην επιχειρήσεις να ανέβεις τον λόφο με τα 180 σκαλιά (αν τα μέτρησα καλά).
Ήμουν ίσως από τους τυχερούς που βρήκα τραπέζι από ακύρωση.
Καθισμένος σε μια γωνιά του μαγαζιού πίνοντας το δροσερό κρασάκι και τρώγοντας τα νόστιμα σπιτικά μεζεδάκια άρχισα να ακούω για αρχή το υπέροχο παίξιμο και τραγούδι από τους γιους του κυρ Γιώργη, τον Αντώνη και τον Θοδωρή και τον Γιώργο Αναγνώστου χωρίς μικρόφωνα και κονσόλες, με έναν καθαρό ήχο.
Ατμόσφαιρα οικεία, θαρρείς σπιτική. Πελάτες και μουσικοί μια παρέα, σε έναν χώρο που συνδυάζει τιμιότητα και αυθεντικότητα. Μεζέδες προσεγμένοι, κρασί, ούζο και τσίπουρο σήμα κατατεθέν άλλωστε της Θεσσαλίας.
Για να πας στου Ξηντάρη, στην «Ανατολή», πρέπει να κλείσεις τραπέζι αλλιώς καλύτερα να μην επιχειρήσεις να ανέβεις τον λόφο με τα 180 σκαλιά (αν τα μέτρησα καλά).
Ήμουν ίσως από τους τυχερούς που βρήκα τραπέζι από ακύρωση.
Καθισμένος σε μια γωνιά του μαγαζιού πίνοντας το δροσερό κρασάκι και τρώγοντας τα νόστιμα σπιτικά μεζεδάκια άρχισα να ακούω για αρχή το υπέροχο παίξιμο και τραγούδι από τους γιους του κυρ Γιώργη, τον Αντώνη και τον Θοδωρή και τον Γιώργο Αναγνώστου χωρίς μικρόφωνα και κονσόλες, με έναν καθαρό ήχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου