Επιμέλεια συνέντευξης: Ντέμη Ρούσσα |
Όσοι έχουν ακούσει τους Ρεμπετιέν στο YouTube σίγουρα δε χόρτασαν με ένα τραγούδι. Όσοι τους έχουν δει live δε χόρτασαν ποτέ και τους παρακολουθούν όπου κι αν παίζουν.
Τώρα που το πρώτο τους cd είναι διαθέσιμο στο κοινό θα τους μάθουν ακόμα περισσότεροι. Εν κατακλείδι, αν είχατε καιρό να αγαπήσετε ένα συγκρότημα έχετε την ευκαιρία σας. Ταξιδέψτε νοσταλγικά στο παρελθόν, ακούστε με τέρψη ψυχής στο παρόν και αρχίστε να ανυπομονείτε για να τους δείτε live στο μέλλον.
Το μουσικό σχήμα “Ρεμπετιέν” αποτελείται από τους μουσικούς:
Φώτης Βεργόπουλος (μπουζούκι, τραγούδι),
Κωστής Κωστάκης (κιθάρα, τραγούδι),
Γιάννης Ζαρίας (βιολί, μπαγλαμάς),
Γιάννης Κάτος (κοντραμπάσο).
1.Αρχικά τα συγχαρητήριά μας για τον εξαιρετικό τρόπο που υπηρετείτε τη ρεμπέτικη μουσική. Το όνομα της ορχήστρας είναι από εκείνα που δύσκολα τα ξεχνάς. Ποιος ήταν ο νονός που έδωσε όνομα στην ταυτότητα σας;
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ! Η αλήθεια είναι ότι είναι αρκετά πετυχημένο σαν όνομα μπάντας, διότι περιγράφει το στυλ περισσότερο ίσως από το ρεπερτόριο. Σε βάζει μεν σε μια ατμόσφαιρα, ότι η βάση βρίσκεται στα ρεμπέτικα τραγούδια, αλλά παράλληλα σου δίνει μια κατεύθυνση ως προς την προσέγγιση ακουσμάτων που δεν ανήκουν καθαρά στο ρεμπέτικο στυλ και ρεπερτόριο.
Ο νονός του σχήματος μας υπήρξε ο Μιχάλης Κουλουμής, σπουδαίος βιολιστής και μουσικός γενικότερα. Ο Μιχάλης έπαιξε βιολί στους Ρεμπετιέν στα πρώτα πρώτα παιξίματα. Έτσι σε μια πρόβα τότε του ήρθε αναλαμπή για το όνομα του σχήματος, το πρότεινε, άρεσε σε όλους μας τότε και αυτό ήταν!
Προσωπικό αρχείο Ρεμπετιέν |
2.Ο Μάνος Χατζιδάκις συνέβαλε καθοριστικά στην απαλλαγή του ρεμπέτικου από το στερεότυπο του απαγορευμένου. Στα δικά σας μάτια το “απαγορευμένο” είναι πιο δελεαστικό; Ποιο ήταν το δικό σας έναυσμα στο να υπηρετήσετε τόσο άξια αυτό το είδος μουσικής;
Όλοι λίγο έως πολύ πήραμε τα συγκεκριμένα ακούσματα από το οικογενειακό μας περιβάλλον.
Αυτό σε συνδυασμό με την εξέλιξη του διαδικτύου, όπου πλέον η πρόσβαση στο συγκεκριμένο υλικό και όχι μόνο έγινε πολύ πιο εύκολη σε σχέση με παλαιότερες εποχές, είχε ως αποτέλεσμα να βρούμε σαν ομάδα έναν κοινό παρονομαστή γύρω από την ελληνική μουσική της εποχής του γραμμοφώνου. Σαν γενιά δεν μπορώ να πω ότι αντιμετωπίσαμε κάποιο ιδιαίτερο θέμα “απαγόρευσης”, τουλάχιστον στην τέχνη, άσχετα αν τελευταία επανέρχεται το ζήτημα της λογοκρισίας στην πολιτική ατζέντα.
Οπότε δε μπορώ να πω ότι αυτό αποτέλεσε έναυσμα για εμάς στο να ασχοληθούμε με αυτή τη μουσική. Έναυσμα μάλλον αποτέλεσε η αλήθεια και η διαχρονικότητα που πηγάζει από τους στίχους και τις μελωδίες που χάνονται στο βάθος των αιώνων.
3.Θεωρείτε πως τα ρεμπέτικα στέκια λείπουν από τη νυχτερινή Αθήνα; Τι αποδοχή έχει το ρεμπέτικο από τη σύγχρονη νεολαία;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου