«Η Σωτηρία Μπέλλου είναι για την Ελλάδα ό,τι και η Μπίλι Χόλιντεϊ για την Αμερική. Αλλά η Ελλάδα τρέφει για την Μπέλλου μεγαλύτερο σεβασμό από ό,τι η Αμερική για τη Χόλιντεϊ», έγραψε τον Οκτώβριο του 2015 η Κάθλιν Ντίξον, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Ντακότα.
Η μουσική που άκουγε σε ταξί και ταβέρνες μιλούσε στην καρδιά της πριν μάθει τις πρώτες ελληνικές λέξεις. «Έμοιαζε με μια ηθοποιό μεθόδου πάνω στη σκηνή: πνιγόταν η ίδια στον καημό της ιστορίας που αφηγούνταν με το τραγούδι της. Η Μπέλλου έμπαινε τόσο βαθιά στον κόσμο του ρεμπέτικου, ώστε δεν ήταν πλέον γυναίκα την ώρα που τραγουδούσε – ούτε και άντρας. Για αυτόν τον λόγο, είναι δύσκολο να αποφασίσεις πώς θα την αποκαλέσεις, ρεμπέτη ή ρεμπέτισσα;»
Η ακαδημαϊκή έρευνα και διδασκαλία της Κάθλιν Ντίξον επικεντρώνονται στη γλώσσα, στο φύλο και στις πολιτισμικές σπουδές. Όμως, μεγαλώνοντας, «με ελκύουν όλο και περισσότερο εκείνα τα πράγματα που μιλούν στην καρδιά μου. Για αυτόν τον λόγο η έρευνά μου αυτόν τον καιρό επικεντρώνεται στη Σωτηρία Μπέλλου». Είναι ενδιαφέρουσες οι παρατηρήσεις της Ντίξον στο σημείωμα της, ένα νέο στοιχείο στην επανέκδοση της βιογραφίας «Πότε ντόρτια, πότε εξάρες» (εκδ. Αγγελάκη) που έγραψε η συγγραφέας και δημοσιογράφος Σοφία Αδαμίδου.
Η Μπέλλου ποζάρει στον Γιάννη Τσαρούχη το 1987. |
Η Αδαμίδου, που έζησε από κοντά την αντισυμβατική τραγουδίστρια και έλαβε την έγκρισή της για το βιβλίο, φωτίζει σε 400 σελίδες τη ψυχοσύνθεση της σπουδαίας ρεμπέτισσας. Μέσα από διηγήσεις της ίδιας πριν φύγει από τη ζωή, ανθρώπων που τη γνώρισαν, άλλων που είδαν από κοντά τις ρωγμές και τα πάθη της. Μια έκδοση που συμπληρώνεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό και ντοκουμέντα, σημειώματα της Μπέλλου κ.ά. Φέτος τον Αύγουστο συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννησή της και 24 από τον θάνατό της, όμως πόσοι γνωρίζουν ποια ήταν τελικά αυτή η γυναίκα;
Αντισυμβατική, εκρηκτική, ανυπότακτη, παθιασμένη, οξύθυμη, αθυρόστομη, ελεύθερη, είναι χαρακτηρισμοί που ακολουθούν και μετά τον θάνατό της τη Σωτηρία Μπέλλου. Φωνή ατσαλένια, σφράγισε το ρεμπέτικο, το λαϊκό και το έντεχνο τραγούδι. Μια τραγουδίστρια που οι 20άρηδες μαθαίνουν μέσω του YouTube, ενώ τα τραγούδια της συνεχίζουν να στηρίζουν εκπομπές και προγράμματα. Το θεατρικό κοινό την ανακάλυψε μέσα από τρία ανεβάσματα (Λήδα Πρωτοψάλτη, Ντίνα Κώνστα, Έφη Σταμούλη) του θεατρικού έργου της Σ. Αδαμίδου «Σωτηρία με λένε»
Τραγουδάει με τον Γιώργο Γεννηματά. |
Επαναστατική φύση από μικρή στη Χαλκίδα, το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας, στάλθηκε να μεγαλώσει με τον παππού της. Με τον παπα-Σωτήρη έζησε μέχρι τα επτά της, γι’ αυτό και αγαπούσε τους εκκλησιαστικούς ύμνους και πίστευε πολύ, αν και αριστερή στις πεποιθήσεις. Στα 13 της ξεμυαλίστηκε με το τραγούδι σαν είδε τη Σοφία Βέμπο στην ταινία «Προσφυγοπούλα». Όμως ήταν αγύριστο κεφάλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου