Πέμπτη 25 Απριλίου 2019

Νίκος Ορδουλίδης: Η απενοχοποίηση των λαϊκών μουσικών δημιουργημάτων, αποφέρει τη συνειδητοποίηση του πυρήνα της υπόστασής τους...

Κείμενο: Δημήτρης Μεντές

Η πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου-CD Η Εποχή του Ρεμπέτικου, έδωσε την ευκαιρία για μια εκτενή συζήτηση με έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους διανοητές πάνω στο λαϊκό πιάνο και στο λαϊκό τραγούδι γενικότερα...

Τι σημαίνει σήμερα λαϊκό τραγούδι; Και ποια η θέση του πιάνου μέσα σε αυτό;

Λόγω του διττού μου ρόλου (μουσικού και μουσικολόγου), δεν μπορώ να εννοήσω τον όρο «λαϊκό» με μία λιτή περιγραφή. Ακόμη, δυσκολεύομαι και να τον ετεροπροσδιορίσω, περιγράφοντάς τον ας πούμε ως αντίθετο του όρου «λόγιο». Θα παγιδευτούμε στη λογική του διπολισμού, κάτι που συνήθως επιβάλλεται από έξω και από πάνω. Νομίζω πως υπάρχουν πολλά παραδείγματα στο σημερινό ρεπερτόριο που μας δείχνουν ενδιάμεσους «τόπους»· τραγούδια δηλαδή με ανάμεικτα χαρακτηριστικά. Ορισμένα από αυτά τα χαρακτηριστικά θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο να τα κατατάξουμε σε λόγιες κατηγορίες συνθέσεων (για παράδειγμα ο στίχος ή μία σύνθετη φόρμα, που δεν ακολουθεί τις λαϊκές πρακτικές), ενώ άλλα θα μπορούσαν να καταταχθούν σε λαϊκής μορφής κατασκευές (για παράδειγμα τα χρησιμοποιούμενα όργανα ή ο τρόπος τραγουδίσματος). 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου