Ερμηνευτές και νέοι δημιουργοί αναζητούν το ρεμπέτικο στο Μέγαρο, την Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου.
|
Το Μέγαρο και η Σειρά Γέφυρες (καλλιτεχνική επιμέλεια, προγραμματισμός: Δημήτρης Μαραγκόπουλος) δίνουν χώρο έκφρασης σε αυτούς ακριβώς τους μουσικούς, έλληνες και ξένους, που αναζητούν στον 21ο αιώνα το λαϊκό αστικό τραγούδι που μπορεί να έγινε κάποτε μόδα αλλά ποτέ μουσειακό είδος.
Αναζητώντας το ρεμπέτικο
Το ρεμπέτικο, αυτό το λαϊκό αστικό τραγούδι των λιμανιών, των φτωχών συνοικιών, των φυλακών, με τις ρίζες του να χάνονται μέσα στην ευρύτερη παράδοση του δημοτικού τραγουδιού και των κλέφτικών τραγουδιών έτσι όπως αφομοιώνονται στο χωνευτήρι των πρώτων αστικών κέντρων του 19ου αιώνα, είναι ίσως το τραγούδι με την πιο έντονη ταυτότητα.
Από τα πρώτα «μουρμούρικα» που ακούγονταν από το 1834 στις φυλακές του Μεντρεσέ στην Πλάκα (εκεί που θα φυλακιστεί αργότερα ο Μακρυγιάννης), μέχρι τα σεβνταλίδικα της πλατείας Ψυρρή, τα «γυαλάδικα» του Πειραιά και τα Μικρασιάτικα, ξετυλίγεται ένα συναρπαστικό ταξίδι που διέγραψε πολλούς κύκλους ζωής, μετασχηματίστηκε και έμοιασε κάποια στιγμή να δύει.
Ο Μάνος Χατζιδάκις με τη διεισδυτική διάλεξή του το 1949 τόλμησε να αναδείξει όχι μόνο το ήθος και την κοινωνική του διάσταση αλλά και τη μουσική του σημασία. Η δωρικότητα, το συγκρατημένο πάθος του, η βαθιά αξιοπρέπεια με την οποία εκφράζει τον πόνο, την απώλεια, τον έρωτα, και το περιθώριο, άγγιξαν τους νέους κυρίως δημιουργούς και εκτελεστές που με μια απρόβλεπτη σκυτάλη το περνάνε από γενιά σε γενιά. Ζωντανό, αληθινό και γεμάτο δύναμη.
Συμμετέχουν:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου