Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1919. Στο πάλκο, σαν τραγουδιστής και μπουζουξής, ανέβηκε σχεδόν παιδί, το 1936, και γι’ αυτό έγινε γνωστός με το όνομα «Μαρινάκης».
Παράλληλα ασχολήθηκε με το γράψιμο ρεμπέτικων. Σαν τραγουδιστής, μουσικός και συνθέτης ακολούθησε τη σχολή του Μάρκου Βαμβακάρη. Είναι αυθόρμητος και πηγαίος.
Τα τραγούδια του όλα πάνω σε δικούς του στίχους ανήκουν στα κλασσικά δείγματα του ρεμπέτικου. Τραγούδησε με πάθος τους καημούς του λαού μας, τα βάσανα και τους αγώνες του στην Κατοχή, την αγάπη, τον πόθο για μια άσπρη μέρα. Ο Μαρίνος Γαβριήλ είναι χαρακτηριστικός εκπρόσωπος της «λεβέντικης» νοοτροπίας στο ρεμπέτικο.
«Το σπίτι μου ήταν φτωχό κι έτσι αναγκάστηκα από πολύ μικρός να μπω στη βιοπάλη. Τότε έμενα στην οδό Κανελλοπούλου, στη συνοικία Καλοκαιρινού, λίγο παραπάνω από τα Βούρλα. Ήμουν δεν ήμουν δέκα χρονών όταν άρχισα τη δουλεία. Σαν γίνηκα 15 χρονών, δούλευα σ ένα χοντροχασάπη, τον Γιάννη Φάνη, που ήταν και ο πρώτος δάσκαλός μου.»
Παράλληλα ασχολήθηκε με το γράψιμο ρεμπέτικων. Σαν τραγουδιστής, μουσικός και συνθέτης ακολούθησε τη σχολή του Μάρκου Βαμβακάρη. Είναι αυθόρμητος και πηγαίος.
Τα τραγούδια του όλα πάνω σε δικούς του στίχους ανήκουν στα κλασσικά δείγματα του ρεμπέτικου. Τραγούδησε με πάθος τους καημούς του λαού μας, τα βάσανα και τους αγώνες του στην Κατοχή, την αγάπη, τον πόθο για μια άσπρη μέρα. Ο Μαρίνος Γαβριήλ είναι χαρακτηριστικός εκπρόσωπος της «λεβέντικης» νοοτροπίας στο ρεμπέτικο.
«Το σπίτι μου ήταν φτωχό κι έτσι αναγκάστηκα από πολύ μικρός να μπω στη βιοπάλη. Τότε έμενα στην οδό Κανελλοπούλου, στη συνοικία Καλοκαιρινού, λίγο παραπάνω από τα Βούρλα. Ήμουν δεν ήμουν δέκα χρονών όταν άρχισα τη δουλεία. Σαν γίνηκα 15 χρονών, δούλευα σ ένα χοντροχασάπη, τον Γιάννη Φάνη, που ήταν και ο πρώτος δάσκαλός μου.»
Μαρίνος Γαβριήλ ή Μαρινάκης, 1938. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου