Ρεμπετιέν ..Είναι νέοι και ρεμπέτες (Βίντεο)

Αναδημοσίευση από: www.pathfinder.gr

Μεσημέρι Κυριακής στα νοτιοανατολικά της Πελοποννήσου, και τρεις νέοι μουσικοί μεταφέρουν τις παρέες που έχουν μαζευτεί στο μαγαζί σε αλλοτινές εποχές, με τους σκοπούς τους, με μοναδικές ερμηνείες ρεμπέτικων τραγουδιών και αυτοσχέδια τερτίπια. 

Οι “Ρεμπετιέν” μας αποκαλύπτονται.

Ο Γιάννης, ο Κωστής και ο Θοδωρής είναι τρεις νέοι που αγαπούν τα ρεμπέτικα και το δείχνουν από την κίνηση, το πάθος και την εκφραστικότητα που έχουν όταν παίζουν και τραγουδούν μπροστά στο κοινό τους. Βρεθήκαμε τυχαία σε ένα από τα παραθαλάσσια ταβερνάκια της Λακωνίας που εμφανίζονται αυτό το καλοκαίρι και από το πρώτο άκουσμα τους ξεχωρίσαμε. Σε ένα οικείο κλίμα, το βιολί, η κιθάρα και το μπουζούκι ενώθηκαν για να αποδείξουν πως σαν το ρεμπέτικο τραγούδι δεν έχει.
Στην Αθήνα, η ορχήστρα τους αποτελείται από άλλα δύο μέλη, πλην του Θοδωρή, και ονομάζεται “Rebetien”. Πρόκειται για τέσσερις μουσικούς που ερμηνεύουν με την ψυχή τους τραγούδια και σκοπούς από το ρεπερτόριο του ρεμπέτικου και της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, αλλά και νέες δικές τους συνθέσεις. Χαρακτηριστικό στοιχείο του ήχου του συγκροτήματος αποτελεί το νοσταλγικό χρώμα της εποχής του γραμμοφώνου, σε διακριτικό συνδυασμό ενίοτε, με αλλογενείς μουσικές γεύσεις από ένα κράμα παραδόσεων της ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων.
Εκείνο που προκαλεί εντύπωση από τα πρώτα κιόλας, τραγούδια είναι ο φυσικός, ακουστικός ήχος των οργάνων, ο συνδυασμός των οποίων παραπέμπει με έναν τρόπο σε σμυρνέικη ορχήστρα του μεσοπολέμου, καθώς επίσης στον πειραματισμό και στη σύνθεση ενός δικού τους ηχητικού και ενορχηστρωτικού ύφους. Οι τεχνοτροπίες και το φάσμα του ρεπερτορίου τους αποκτούν μεγάλες διαστάσεις όταν παίρνουν τα τρία "μαγικά" μουσικά όργανα στα χέρια τους.

Οι Ρεμπετιέν σε μία από τις εμφανίσεις τους, το ίδιο αυθόρμητοι και δημιουργικοί με τα τραγούδια τους

Παίζοντας για περίπου τρεις ώρες, με μία αρκετά αυτοσχέδια διάθεση, κατάφεραν να μετατρέψουν το μουσικό κλίμα από ιδιαίτερα μελαγχολικό και ρομαντικό σε άκρως δυναμικό και γλεντζέδικο. Ο Κωστής, γεννημένος το 1986, ασχολείται από τα γεννοφάσκια του με τη μουσική. Σε ηλικία οκτώ χρονών έκανε την πρώτη επίσημη επαφή με την κιθάρα, πρώτα με την κλασική και μετά με την ηλεκτρική. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, “Τα ρεμπέτικα και σμυρνέικα με ακολουθούν σαν άκουσμα από πολύ μικρή ηλικία, μέσω του πατέρα μου, που ασχολείται ερασιτεχνικά με το ακορντεόν”.Για τον ίδιο, η ταυτότητα του ρεμπέτικου συνοψίζεται σε ένα τραγούδι του Τσιτσάνη, "Τέτοια νιάτα τέτοια κάλλη θα τα φάει η μαύρη γη. Να γιατί θα την γλεντήσω τη ζωή μου κι όπου βγει. Μια κι η ζωή θα σβήσει και θα λιώσει το κορμί στις ταβέρνες το έχω ρίξει κι έτσι σβήνουν οι καημοί. Απ' τον κόσμο αυτόν τον ψεύτη είμαστε περαστικοί, πριν το νιώσουμε, το ζούμε και περνούμε βιαστικοί. Όλα αψήφιστα τα παίρνω και μποέμικα γλεντώ. Όταν έχω τα ξοδεύω και ρεζέρβα δεν κρατώ".
Προσπαθώντας να δώσουν και οι τρεις, έναν ολοκληρωμένο ορισμό των ρεμπέτικων τραγουδιών, αναφέρουν πως το ρεμπέτικο αποτελεί ένα είδος μουσικής που δεν έχει ξεκάθαρα χαρακτηριστικά. Καταπιάνεται όμως, με θέματα που μας αφορούν όλους, τον έρωτα, την ζωή, τον θάνατο. Αν και οι στίχοι σχετίζονται με την ζωή του καθενός από εμάς, η θεματολογία τους είχε απήχηση στα φτωχά λαϊκά στρώματα κι από αυτά αγαπήθηκε.

Όταν η κιθάρα του Κωστή συνοδεύεται από την φωνή του, το ρεμπέτικο απογειώνεται

Αποσπώντας πληροφορίες από τον βιολιτζή της παρέας, τον Γιάννη, μαθαίνουμε πως πέρα από ένα αξιοσημείωτο εύρος μουσικών σπουδών, είναι και διδάκτορας βιολιού του τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Ο τρόπος που συνοδεύει την φωνή του Κωστή είναι πραγματικά συγκινητικός. Ο Θοδωρής είναι ο πιο μικρός της παρέας και η “ήρεμη δύναμη” της μπάντας. Προσηλωμένος από την αρχή μέχρι το τέλος της εμφάνισής τους, στο μπουζούκι του ξέρει πολύ καλά πώς να ανταμείβει το κοινό που τον παρατηρεί.    

"Απ' τον κόσμο αυτόν τον ψεύτη είμαστε περαστικοί, πριν το νιώσουμε, το ζούμε και περνούμε βιαστικοί".

Όπως μας λένε οι ίδιοι, το κοινό που τους προτιμά, προέρχεται από όλες τις ηλικίες και κυρίως, από τους νέους. Η οικονομική κρίση μάλλον, ευνόησε αυτή την στροφή, καθώς ο Κωστής αναφέρει ότι, “όσο ανεβαίνουν οι τιμές για να διασκεδάσεις σε κάποια άλλα μουσικά είδη, ανεβαίνει και η ποιότητα. Ο κόσμος τον τελευταίο καιρό, λόγω οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, δείχνει να προτιμά ακούσματα που μιλάνε κατευθείαν, στην ψυχή. Δείχνει να μην αρκείται στο να πετάει λουλούδια και να ανοίγει μπουκάλια στις πίστες, αντίθετα ψάχνει κάτι πιο βαθύ κι εσωτερικό. Επιστρέφει με έναν τρόπο στις ρίζες".
Είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει, αλλά εμείς ζητούσαμε ένα ακόμα τραγούδι. Το ένα έγιναν πολλά. Θα μπορούσε να έχει ξημερώσει και εμείς να είμαστε ακόμη εκεί στις ίδιες καρέκλες, να τους ακούμε προσηλωμένοι, επιθυμώντας λίγη ακόμη παράταση στο όνειρο, στις νότες του "μποέμικου γλεντιού", στις εποχές του Τσιτσάνη και στο αρχοντικό, παραδοσιακό ρεμπέτικο τραγούδι.
Οι εμφανίσεις τους γίνονται σε διάφορες μουσικές σκηνές και φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στην παρακάτω μουσική εκτέλεση των Ρεμπετιέν, αποδεικνύεται πως μία αμήχανη αρχή εκτυλίσσεται σχεδόν πάντα, σε ένα όμορφο αποτέλεσμα. 

        Rebetien (Ρεμπετιέν)