Πίτσα Παπαδοπούλου: «Ο νταλκάς βγαίνει μόνο από το λαϊκό τραγούδι»

Συνέντευξη στην Άννα Τσιάλτα
 Απλή προσιτή και πολύ ευγενική, ως γνήσια σταρ, μιλάει για όλους και για όλα. Η πιο αυθεντική λαϊκή φωνή, με πολύ μεγάλη ιστορία, η Πίτσα Παπαδοπούλου, σχολιάζει εκείνα τα χρόνια της καριέρας της δίπλα στον Γιώργο Ζαμπέτα, τον άρχοντα όπως τον αποκαλεί, αλλά και για το σήμερα της ελληνικής μουσικής, όπως εκείνη μοναδικά το έχει ζήσει. Μια συνέντευξη απλή, προσιτή, χωρίς σταριλίκι και πάνω από όλα Αληθινή και ανθρώπινη. Όπως ακριβώς είναι και η Πίτσα Παπαδοπούλου Αληθινή και Αυθεντική! Απολαύστε την!

 Μετά από δισκογραφική απουσία έχετε ετοιμάσει μια νέα δουλειά και έχετε συνεργαστεί και με νέους καλλιτέχνες, πείτε μας λίγα λόγια για αυτήν τη νέα δουλειά.

Ναι, ήθελα να κάνω έναν δίσκο με νέους δημιουργούς, γιατί πιστεύω στα νέα παιδιά και ξέρω ότι έχουμε πολύ καλούς δημιουργούς, βέβαια σ’ αυτόν τον δίσκο υπάρχουν και τραγούδια μεγάλων καταξιωμένων δημιουργών.
 
Είστε μια γυναίκα που ερμηνεύει με πάθος. Τι σκέφτεστε κάθε φορά που ερμηνεύεται ένα κομμάτι;


Η ερμηνεία είναι κατάθεση ψυχής, κάθε φορά που λέω ένα τραγούδι περνάνε διάφορες παραστάσεις από το μυαλό μου, στιγμές που έχουμε ζήσει και ταυτίζουμε τις εικόνες αυτές με ένα τραγούδι. Νομίζω πως συμβαίνει σε όλους αυτό.
 
Τι είναι αυτό που αγγίζει τον κόσμο από τα τραγούδια σας;

Δεν ξέρω ακριβώς, ίσως αυτό που είπα πριν, ότι αυτά που έχουμε ζήσει, αυτά που μας έχουν κάνει να χαρούμε να λυπηθούμε, αυτά ίσως να βγαίνουν πολύ έντονα προς τα έξω και να δημιουργούν πολύ δύναμη, ώστε να αγγίζει το ακροατή και να ταυτίζει δικές του στιγμές με το τραγούδι μου.

Ξεκινήσατε την καριέρα σας στο τραγούδι με τον Γιώργο Ζαμπέτα, ο οποίος ήταν και ακόμα θεωρείται ένας «θρύλος» για την ελληνική μουσική, πως ήταν η συνεργασία μαζί του;

Δεν είχα καταλάβει το τι μου συμβαίνει, ήταν λες και ζούσα στιγμές παραμυθιού και πραγματικότητας ταυτόχρονα. Έγιναν τόσο γρήγορα τα πράγματα που άργησα να συνειδητοποιήσω ότι τώρα εγώ είμαι τραγουδίστρια. Είμαι σε ένα μαγαζί που λέγεται «Ξημερώματα» και τραγουδάω εγώ, δίπλα στον Γιώργο Ζαμπέτα, στην Πόλυ Πάνου.

Τι σας συμβούλεψε πριν εμφανιστείτε για πρώτη φορά σε κοινό, ήσασταν πολύ μικρή σε ηλικία και φαντάζομαι θα είχατε τρακ.

Τίποτα, το μόνο που μου έλεγε είναι κάτσε εδώ, γιατί εγώ ήθελα να φύγω, μου πονούσαν τα πόδια από τα παπούτσια. (γέλια) Του έλεγα Κύριε Γιώργο, αφήστε με να φύγω, δεν θέλω να γίνω τραγουδίστρια, μου πονάν τα πόδια. (γέλια)

Τι θυμάστε από την συνεργασία μαζί του;

Ο Γιώργος Ζαμπέτας ήταν Άρχοντας, με όλη τη σημασία της λέξης.


Το παιδικό σας όνειρο ήταν να γίνεται ηθοποιός, όταν ξεκινήσατε την καριέρα σας στο τραγούδι και καταξιωθήκατε ως τραγουδίστρια, εγκαταλείψατε εντελώς αυτή την ιδέα ή είχατε πάντα κάποιο «απωθημένο» με το θέατρο;

Αυτά δεν εγκαταλείπονται, ακόμα και τώρα σκέφτομαι πως θα ήταν αν ήμουν Ηθοποιός, αλλά δεν ξέρω αν θα τα είχα καταφέρει.

Ζήσατε το λαϊκό τραγούδι στις μεγάλες του δόξες, σήμερα όμως περνάει κρίση, καθώς ο κόσμος προσανατολίζεται σε νέα είδη μουσικής, πως το σχολιάζεται αυτό, ποια πιστεύετε ότι θα είναι η εξέλιξη του;

Το λαϊκό τραγούδι δεν μπορεί να φύγει από τον Έλληνα, είναι μέσα στις φλέβες μας, στο DNA μας, ο πόνος, ο «νταλκάς», αν θέλεις να το πω έτσι, βγαίνει μόνο από το λαϊκό τραγούδι.

Πιστεύεται ότι σήμερα βγαίνουν καλά λαϊκά τραγούδια;

Βεβαίως… Έχουμε πολύ καλούς δημιουργούς!

Είστε μια από τις καλύτερες τραγουδίστριες του ελληνικού τραγουδιού, τι νιώθετε κάθε φορά που το ακούτε αυτό;

Ευγνωμοσύνη. Η Αγάπη του κόσμου με κράτησε και με κρατάει όλα αυτά τα χρόνια σ αυτόν τον χώρο και μου δίνει δύναμη.

Σας έφερε ποτέ κάποιος θαυμαστής-ρια σας σε δύσκολη θέση από την εκδήλωση θαυμασμού του;

Κακοπροαίρετα ποτέ! Μπορώ να πω πως δεν ήταν περιστατικά που με έφεραν σε δύσκολη θέση.            

Αυτή την εποχή η δισκογραφία βιώνει μια μεγάλη κρίση, καθώς δεν πωλούνται πλέον εύκολα τα cd, γιατί ο κόσμος έχει τη δυνατότητα να κατεβάζει τα τραγούδια που του αρέσουν από το ιντερνέτ. Ποια πιστεύεται ότι θα είναι η εξέλιξη αυτής της κατάστασης;
 
Κοίταξε να δεις, όταν ο κόσμος δεν έχει να πάρει τα απαραίτητα για να ζήσει την οικογένεια του, δεν μπορεί να πάει να αγοράσει ένα cd 15 και 20 ευρώ. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι εταιρίες. Σαφώς και με στενοχωρεί το γεγονός της πειρατείας, γιατί κι αυτό είναι ένα μέρος της πειρατείας όταν δεν κατεβαίνουν τα τραγούδια από σελίδες που συνεργάζονται οι εταιρίες για να μπορεί ο δημιουργός και ο καλλιτέχνης να πάρει τα δικαιώματα του, αλλά και τι να κάνουμε; Πιστεύω πως αυτός που πραγματικά αγαπάει έναν καλλιτέχνη, θα κάνει λίγο υπομονή κι όταν έχει, θα πάει να αγοράσει το αυθεντικό cd της εταιρίας για να στήριξη τον αγαπημένο του καλλιτέχνη.

Βλέπουμε ότι καινούργιες δισκογραφικές δουλειές πωλούνται στα περίπτερα μαζί με περιοδικά και εφημερίδες. Εσείς θα δεχόσασταν να γίνει κάτι τέτοιο στη δική σας δισκογραφική δουλειά;

Σαφώς, γιατί όχι; Κι εμείς πρέπει να απλώσουμε λίγο το χέρι μας σ’ αυτούς που μας κρατάνε χρόνια στον χώρο. Ο κοσμάκης μας κρατάει, μας βάζει μες στα σπίτια του, μας έχει σε μια βιτρίνα να μην σκονιστούμε, εφόσον δεν μπορεί πλέον να έχει την οικονομική άνεση, γιατί να μην το δεχτώ. Έτσι καταπολεμάτε και η πειρατεία, γιατί είναι αυθεντικά.

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης της νέας γενιάς που να θέλετε πολύ να συνεργαστείτε μαζί του, είτε αυτός είναι τραγουδιστής είτε συνθέτης;

Έχουμε πολύ σπουδαία νέα παιδιά στον χώρο μας, δεν θέλω να ονομάσω τώρα κάποιους, αλλά θεωρώ ότι όλοι εμείς «οι μεγάλοι» μπορούμε και θα έπρεπε να δώσουμε την ευκαιρία και στα νέα παιδιά για να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους.

Πέρα από την κρίση που βιώνει το λαϊκό τραγούδι και η δισκογραφία, ολόκληρη η χώρα ζει μια μεγάλη κρίση με το ΔΝΤ, σας φοβίζουν τα νέα μέτρα αλλά και η καθημερινότητα των επόμενων χρόνων στη χώρα μας.

Όποιος λέει πως δεν τον φοβίζουν, να ξέρεις πως λέει ψέματα! Είναι δυνατόν; Με φοβίζουν, γιατί δεν είναι ένας τομέας που χτυπήθηκε από την κρίση. Όλοι οι τομείς αντιμετωπίζουν φοβερά προβλήματα. Έχουμε οικογένειες, παιδιά, φίλους, που σκεφτόμαστε όλοι το τι θα κάνουμε.

Έχω παρατηρήσει πως σε συνεντεύξεις σας μιλάτε με νοσταλγία για τα παιδικά σας χρόνια, τι είναι αυτό που νοσταλγείτε περισσότερο;

Την αθωότητα της ψυχής! Τότε δεν υπήρχε η πονηριά, τότε ότι είχε ο ένας είχε και ο άλλος, δεν υπήρχε η ζήλια και η κακία, τώρα ο ένας προσπαθεί να βγάλει το μάτι του άλλου γιατί έχει περισσότερα υλικά αγαθά. Τότε ήταν αλλιώς, τρέχαμε και ξυπόλυτοι στις αλάνες, όχι γιατί δεν είχαμε παπούτσια, αλλά γιατί δεν μας ένοιαζε, τώρα αν τα παιδιά μας δεν φοράνε «φίρμες» είναι κατώτεροι των άλλων. Αστεία πράγματα κι όμως μας έχουν βάλει στο τρυπάκι του παγκόσμιου μάρκετινγκ.

Υπάρχει κάτι που θέλατε να αλλάξετε από όλα όσα έχετε στην ζωή σας;

Όχι, νιώθω καλά, πάνω απ’ όλα με τον εαυτό μου, δεν έχω πειράξει κανέναν, δεν έχω κάνει κακό σε κανέναν, κι αν έχω κάνει κάποια στιγμή κάποιο κακό, θα είναι στον εαυτό μου με τα λάθη μου και τις επιλογές μου.

Όλα αυτά τα χρόνια της καριέρας σας και με τις συνεργασίες που έχετε κάνει, τι είναι αυτό που έχει χαραχθεί στη μνήμη σας;

Ότι πρέπει να παραμένουμε άνθρωποι, τι σημασία έχει αν εγώ είμαι η Πίτσα και εσύ η Άννα, Είμαστε Άνθρωποι; Έχουμε τον σεβασμό ο ένας απέναντι στον άλλον; Δεχόμαστε τον συνάνθρωπο μας με τα καλά και τα κακά του; Κράτα αυτό!

Που θα σας απολαύσει ο κόσμος τον Χειμώνα που έρχεται;

Φέτος θα είμαστε μαζί με τον αγαπημένο μου Βασίλη Λέκκα σε έναν πολύ όμορφο και ζεστό χώρο. Θα ξεκινήσουμε στις 26 Οκτωβρίου στο Antart στην Γλυφάδα κάθε Σάββατο.

Μια ευχή για να κλείσουμε όμορφα την συνέντευξη μας;

Να παραμείνουμε Άνθρωποι και να έχουμε την υγεία μας, όλα τα άλλα θα φτιάξουν γιατί είμαστε γερός λαός! Έλληνες!

Πηγη αναρτησης  www.e-orfeas.gr