Παύλος Μπερμπερίδης: Ο τραγουδοποιός και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού από το Αγρίνιο

Τα πρώτα βήματα στο Αγρίνιο, η πορεία του στη λαϊκή μουσική καθώς και η μεταλαμπάδευση των γνώσεων στα νέα παιδιά.

Ο Παύλος Μπερμπερίδης γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1987, σε ένα περιβάλλον, όπου η λαϊκή μουσική κυριαρχούσε. Από τα πρώτα του ακούσματα ήταν ο Καζαντζίδης, o Διονυσίου, η Μπέλλου, ο Νίκος Παπάζογλου κ.ά. Σε ηλικία επτά ετών ήρθε σε πρώτη επαφή με το μπουζούκι και αμέσως γοητεύτηκε!

 
Στα πλαίσια της μουσικής αυτής αναζήτησης συνεργάστηκε με τους περισσότερους δάσκαλους του Αγρινίου, διδάσκοντάς του το τετράχορδο μπουζούκι. 

Τα Ρεμπέτικα της Κιθάρας, με τον Δημήτρη Μυστακίδη στη Ρεματιά.. 🎸

Με Τα Ρεμπέτικα της Κιθάρας, από τον δεξιοτέχνη της λαϊκής κιθάρας και ανανεωτή του ρεμπέτικου Δημήτρη Μυστακίδη, ρίχνει αυλαία το Φεστιβάλ Ρεματιάς 2018 – Νύχτες Αλληλεγγύης την Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου.

Το Φεστιβάλ Ρεματιάς προσφέρει την τέχνη, εμείς την αλληλεγγύη. Προσφέρουμε τρόφιμα, φάρμακα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης για την επιβίωση των συνανθρώπων μας που πλήττονται από την κρίση.

Στο πρώτο μέρος της συναυλίας, παρουσιάζονται προπολεμικά και μεταπολεμικά ρεμπέτικα (από τους δίσκους του Δημήτρη Μυστακίδη 16 ρεμπέτικα με κιθάρα και Εσπεράντο) ενώ το δεύτερο μέρος είναι κυρίως αφιερωμένο σε ρεμπέτικα της Αμερικής (από τον νέο δίσκο του καλλιτέχνη AMERIKA), δηλαδή σε τραγούδια που εκδόθηκαν και παίχτηκαν ζωντανά μόνο στην Αμερική, στο τέλος του 19ου και στις αρχές του 20 ου αιώνα.

ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ τα παρεξηγημένα..

 
Του Πάνου Γεραμάνη από την σελίδα: Ρεμπέτο.Μάνια  

Αν πριν από 50 η 60 χρόνια, έλεγες σε κάποιον ότι σου αρέσουν, τα ρεμπέτικα τραγούδια, εκείνος θα σε κοίταζε με....περιφρόνηση.

 Αυτό συνέβαινε γιατί ο Όρος "ρεμπέτικο", ήταν τότε συνώνυμος του "Υποκόσμου, του Τεκέ, του χασισιού, των φόνων , κλπ" Από τότε μέχρι και σήμερα, τα ρεμπέτικα τραγούδια είναι μονίμως "παρεξηγημένα" Κατ' αρχήν, ο Όρος "παρεξηγημένα", πηγάζει, η αν θέλετε αφορά τους δημιουργούς τους. Οι αιτίες της "παρεξήγησης"; Πολλές.

 

Μερικές από αυτές, έχουν να κάνουν με αρθρογράφους-μουσικοκριτικούς της εποχής εκείνης (1930-1950). Κανένας δεν αμφισβητεί, ότι υπήρχαν τραγούδια του Υποκόσμου μέσα στα ρεμπέτικα. Υπήρξαν όμως και τραγούδια "διαμάντια", τα οποία τα τραγουδάμε ακόμα και σήμερα. Άλλωστε, πολλοί ιστορικοί και μελετητές του ρεμπέτικου, ίσως για να λυθεί η "παρεξήγηση" που στιγμάτισε τα ρεμπέτικα τραγούδια, τα χώρισαν σε ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ, βάσει της θεματολογίας τους.

Τι ακριβώς έγινε με τους στίχους στη θρυλική «Συννεφιασμένη Κυριακή»

Λέγεται ότι στη μουσική δεν υπάρχει παρθενογένεση εδώ και πολλά χρόνια, καθώς λίγο-πολύ όλοι έχουν εμπνευστεί από κάτι που έχουν ακούσει και τους άρεσε. 
Μια μελωδία, ένας στίχος, ίσως και μια λέξη μπορούν να αποτελέσουν το έναυσμα για τη δημιουργία ενός άλλου, νέου τραγουδιού. Επίσης, πολλά από τα τραγούδια που έχουν γίνει τεράστιες επιτυχίες, η πατρότητά τους έχει αμφισβητηθεί έντονα. Το «Stairway to Heaven» που εκτόξευσε την καριέρα των Led Zeppelin είναι ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα διεθνώς.
Στην Ελλάδα υπάρχουν αντίστοιχα παραδείγματα, αλλά αυτό που συμβαίνει με τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» ίσως αποτελεί μοναδική περίπτωση, όχι μόνο στη χώρα μας. Γιατί η υπόθεση είναι τόσο μπερδεμένη, που μέχρι και σήμερα το τοπίο δεν έχει ξεκαθαρίσει. Μάλιστα, με έναν… μαγικό τρόπο, μπλέκεται μέχρι και το ποδόσφαιρο στην ιστορία, για την οποία πολλοί έχουν πάρει θέση, αλλά κανείς δεν έχει καταφέρει να πει με βεβαιότητα ότι «έγινε έτσι», βάζοντας το χέρι του… στη φωτιά.

Ο Λαρισαίος που διεκδίκησε μέρος της επιτυχίας, μέσω μιας ήττας

Η συνέχεια στο: www.newsbeast.gr...

Έκθεση με "Τα ρεμπέτικα" του Αντώνη Μπιφέρνο στο Ναύπλιο ..

Έκθεση ζωγραφικής του Αντώνη Μπιφέρνο θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Βουλευτικού από την Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου έως τη Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου, με τίτλο «Τα Ρεμπέτικα»

Στα εγκαίνια της έκθεσης την Κυριακή 16/9, στις 8.30 μμ, θα συνοδεύσει μουσικά η κομπανία “Τρεις και Μία και το Βιολί τους”.

Η έκθεση πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του ΔΟΠΠΑΤ.

Πηγή: Αργολικές Ειδήσεις

Σαν σήμερα, 14 Σεπτεμβρίου 2001 «έφυγε» ο μεγάλος Στέλιος Καζατζίδης (vids)

Πηγή: sansimera.gr

Ο Στέλιος Καζαντζίδης υπήρξε ένας από τους λίγους τραγουδιστές, που κέρδισαν αδιαφιλονίκητα τον τίτλο του λαϊκού ερμηνευτή, αγαπήθηκε φανατικά, μπήκε στις καρδιές και στα σπίτια των ανθρώπων, τραγουδήθηκε όσο λίγοι και χάρισε το αίσθημα της οικειότητας σε όσους ένιωσαν ότι τραγουδά για εκείνους.

Με τη μοναδική υφή της φωνής του κατάφερε να εκφράσει τις αγωνίες, τους φόβους, αλλά και τις ελπίδες μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων, για τους οποίους η επιβίωση δεν ήταν και τόσο αυτονόητη. Οικονομικά και κοινωνικά αποκλεισμένοι, πρόσφυγες, εργάτες, όλοι αγωνιστές της καθημερινότητας αναζητούσαν στα τραγούδια του παρηγοριά για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν καθημερινά. Και το κοινό του, βέβαια, δεν σταματούσε μόνο σε αυτούς.

Θρήνος για το λαϊκό τραγούδι: Πέθανε η Ευαγγελλία Μαργαρώνη – Ήταν πιανίστρια του Τσιτσάνη

 

Πέθανε η Ευαγγελία Μαργαρώνη η οποία ήταν η πιανίστρια του σπουδαίου Βασίλη Τσιτσάνη σε όλες σχεδόν τις ηχογραφήσεις του από το 1949 και μετά.

Την είδηση έκανε γνωστή από το προφίλ του στο Faceboοk o διακεκριμένος μουσικογράφος και ερευνητής του ελληνικού τραγουδιού Γιώργος Τσάμπρας.

Συγκεκριμένα έγραψε στην ανάρτησή του:
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΜΑΡΓΑΡΩΝΗ . Όταν έμαθα ότι έφυγε, μου ήρθε στο νου η πρώτη συνάντηση και η πρώτη συνομιλία μαζί της Νομίζω περιγράφεται παραστατικά στον πρόλογο της δημοσίευσής της. Αύριο, θα την αποχαιρετίσουμε από την εκκλησία μπροστά στο σπίτι της,στη Νίκαια. Δεν ξέρω πότε θα βρω το κουράγιο να ξανασκύψω στις καταγεγραμμένες μνήμες της. Τα παρακάτω γράφτηκαν το 1997:

Όταν ένας Γερμανός άκουσε και αγάπησε το ρεμπέτικο [βίντεο]

Πώς να πει ένας Γερμανός έστω στα αγγλικά τις λέξεις «μάγκας», «τουμπεκί», «Καίγομαι και σιγολιώνω/ και για σένα μαραζώνω» και μάλιστα να το…τραγουδήσει;
«Τraductor traditor est («ο μεταφραστής είναι προδότης»)» λέει, επικαλούμενος το λατινικό μότο ο Γερμανός επαγγελματίας τηλεοπτικός δημοσιογράφος και εραστής της τέχνης της μουσικής, Christian Ronig, που εμφανίστηκε προ ολίγων μηνών στη δισκογραφία με σειρά ελληνικών ρεμπέτικων, λαϊκών και παραδοσιακών τραγουδιών που μετέγραψε (τους στίχους στα αγγλικά και γερμανικά και τους ήχους σε ένα δυτικότροπο μεν γοητευτικό δε, μίγμα τζαζ, μπλουζ, σόουλ , που «ακούγεται» σαν …γερμανόφωνη μπαλάντα του Λου Ριντ).
Το «Greece is mine» -το πρώτο του άλμπουμ, που κυκλοφόρησε στις αρχές του χρόνου- περιλαμβάνει τραγούδια- ορόσημα, όπως το «Μινόρε της αυγής», το «Είμαι πρεζάκιας (πρέζα όταν πιεις)», την «Προσευχή του μάγκα (Θεέ μου μεγαλοδύναμε)», το «Δεν ξέρω πόσο σ’ αγαπώ», το «Ξημερώνει», την «Γκαρσόνα», το «Σερσέ λα φαμ», το «Ένα αστέρι πέφτει πέφτει», αλλά και τα νεότερα, όπως το «Όταν χαράζει» και το «Όλο ταξιδεύω».
Με αφορμή την κυκλοφορία του άλμπουμ (απ την Violins Productions- με έδρα την Πάρο), ο μουσικός από τη Γερμανία πραγματοποιεί σειρά εμφανίσεων ανά την Ελλάδα «με μία στάση» και συναυλία στο Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών– μεθαύριο Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου.

Ο Αγάθωνας Ιακωβίδης μιλάει στην «Espresso» για τα 46 χρόνια προσφοράς του στο ρεμπέτικο.

Από την ΚΛΑΡΑ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

---

Αυθεντικός, ευθύς, εκρηκτικός, πνευματώδης, ανήσυχος. Έχει χτίσει μια καριέρα, που μετρά ήδη 46 χρόνια, πάνω σε αυτό που αγάπησε πιο πολύ: το ρεμπέτικο τραγούδι. Ο Αγάθωνας Ιακωβίδης δημιουργεί -αν μη τι άλλο- έντονες εντυπώσεις και συναισθήματα. Ή θα τον λατρέψεις ή θα τον αντιπαθήσεις. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορείς να μην του αναγνωρίσεις το ταλέντο και την επιτυχία σε ένα ομολογουμένως δύσκολο είδος και χώρο.
Πού γεννηθήκατε;
Γεννήθηκα το 1955 στον Ευαγγελισμό Λαγκαδά Θεσσαλονίκης. Εμεινα εκεί μέχρι τα 15 μου και μετά κατέβηκα στη Θεσσαλονίκη.
Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
Πολύ καλά! Γεμάτα παιχνίδι, ποδόσφαιρο και πολλή δουλειά. Εκείνα τα χρόνια στα χωριά τα παιδιά βοηθούσαν τους γονείς τους στις δουλειές, στα χωράφια ή όπου μπορούσαν.

Η συνέχεια της ανάρτησης στην: espressonews.gr ....