Γιώργος Ζαμπέτας: 86 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου μουσικοσυνθέτη

25 Ιανουαρίου του 1925, γεννήθηκε ο Γιώργος Ζαμπέτας, γνωστός για τη δεξιοτεχνία, με την οποία χρησιμοποιούσε το μπουζούκι και ο «μάγκικος» τρόπο, με τον οποίο ερμήνευε τα τραγούδια του.

Γιος κουρέα, βοηθούσε τον πατέρα του από μικρός στο μαγαζί και παράλληλα μάθαινε τις πρώτες νότες στο μπουζούκι. Μόλις στα εφτά του χρόνια κέρδισε το πρώτο βραβείο για το παίξιμό του σε σχολική γιορτή.

Η γνωριμία του με το Βασίλη Τσιτσάνη και η  μετακόμισή του στο Αιγάλεω, τον έδεσαν συναισθηματικά ακόμη περισσότερο με τη μεγάλη του αγάπη. Στα χρόνια της Κατοχής τραγουδούσε καντάδες, κάτι που άλλαξε τη δεκαετία του 1950, όταν και δημιούργησε πολλά γνωστά ρεμπέτικα τραγούδια του. Από το 1960 και ενώ είχε αρχίσει η συνεργασία του με το Μάνο Χατζιδάκι, καθιερώθηκε ως ο αθυρόστομος «σόουμαν», που εμφανιζόταν σε λαϊκά κέντρα, σε πολλές ελληνικές ταινίες και θεατρικά έργα ξεσηκώνοντας τους θαμώνες.

Γιώργος Μουφλουζέλης - 1912-1991 (Βιογραφία)

Πηγή φωτογραφίας: katiousa.gr

Από την Μυτιλήνη στον Πειραιά

Ο Γιώργος Μουφλουζέλης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1912 και, μετά από πολλές άκαρπες προσπάθειες, κατάφερε και κατέβηκε οριστικά στον Πειραιά το 1958.

Τα πρώτα χρόνια δούλεψε, ψήνοντας καφέδες, στο καφενείο του Μπάτη, όπου και γνώρισε όλους τους ρεμπέτες (Βαμβακάρη, Μάνεση, Δελιά, Παγιουμτζή κ.ά.), ενώ, μετέπειτα, κέρδιζε τα προς το ζην βγάζοντας “πιατάκι” σε ταβέρνες και κουτούκια.

Αυτή την εποχή γνώρισε τον Απόστολο Καλδάρα και κυκλοφόρησε το πρώτο του δισκάκι με το «Ανεβαίνω σκαλοπάτια», χωρίς όμως να αναφέρεται το όνομά του στην ετικέτα. Δεύτερη επιτυχία του ήταν το «Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο» με ερμηνευτή το Γρηγόρη Μπιθικώτση, ενώ, αυτή τη φορά, εμφανίζεται, κατόπιν εκβιασμού, ως συνδημιουργός ο Μπάμπης Μπακάλης, αφού, εκείνα τα χρόνια, είχε το ελεύθερο να κυκλοφορεί ότι ήθελε στις εταιρείες.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΕΡΟΜΥΤΗΣ 1908-1979 (Βιογραφία)

Αξιόλογος ρεμπέτης, ο λεγόμενος «αριστοκράτης μπουζουξής», γνωστός και ως Μπούμπης. Γεννήθηκε το 1903 στον Πειραιά και καταγόταν από ευκατάστατη οικογένεια.
Το μπουζούκι το έπιασε στα χέρια του από πολύ μικρός. Πήρε τα πρώτα του μαθήματα βλέποντας τον πατέρα του Χαρίλαο, που την εποχή εκείνη συγκαταλεγόταν μέσα στα πέντε καλύτερα μπουζούκια του Πειραιά, αν και ποτέ δεν ασχολήθηκε επαγγελματικά, λόγω της επιχειρηματικής του δραστηριότητας.
Με το ρεμπέτικο ασχολήθηκε από το 1926, όταν γνώρισε τον Μάρκο Βαμβακάρη, με τον οποίο συνεργάστηκε για πολλά χρόνια.
Το 1935, κατόπιν συστάσεως του Στράτου Παγιουμτζή, μπήκε για πρώτη φορά σε στούντιο και ηχογράφησε το «Μες στου Βάβουλα τη γούβα». Η Columbia τον προόριζε ως το «αντίπαλο δέος» του Βαμβακάρη, που εκείνη την περίοδο συνεργαζόταν με την Odeon.
Ως λαϊκός καλλιτέχνης συγκέντρωνε όλα τα προτερήματα ενός ολοκληρωμένου δημιουργού. Συνέθετε, έγραφε τους στίχους των τραγουδιών του, έπαιζε μπουζούκι, μπαγλαμά και κιθάρα, ενώ η φωνή του ανήκε στην παραδοσιακή λαϊκή σχολή, που εκπροσωπήθηκε από άξιους τραγουδιστές όπως Μάρκος Βαμβακάρης, ο Στράτος Παγιουμτζής, ο Γιώργος Κάβουρας και ο Στελλάκης Περπινιάδης.