«H σχέση του ρεμπέτικου με τα blues και τον Χατζιδάκι» είναι η θεματική της εκδήλωσης που οργανώνει το στέκι πολιτισμού «Μπουκαδούρα» (Πάρκο Λιμενικού Καλαμάτας) για το ρεμπέτικο τραγούδι την προσεχή Κυριακή, 12 Ιουνίου, στις 8.30 το βράδυ.
Θα μιλήσουν οι Θοδωρής Γαλανόπουλος, δημοσιογράφος και Θανάσης Παντές, δημοσιογράφος.
Μετά τις ολιγόλεπτες ομιλίες θα προβληθεί το ημίωρο ντοκιμαντέρ «Λαχανάδες» του Γιώργου Ζέρβα, που αναφέρεται στο τραγούδι «Κάτω στα λεμονάδικα» του Βαγγέλη Παπάζογλου.
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.
Όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, οι δύο αυτοί μουσικοί θησαυροί παρουσιάζουν ομοιότητες. Δημιουργήθηκαν από φτωχούς, αμόρφωτους και παράνομους. Από τραγούδια της ντροπής έγιναν εθνικές μουσικές. Ταξίδεψαν σ' όλο τον κόσμο και έγιναν παγκόσμια.
Ξεκίνησαν σε λιμάνια: Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη, Σύρος, Πειραιάς, Νέα Ορλεάνη.
Το ρεμπέτικο βασίστηκε στη δημοτική μουσική, τη βυζαντινή παράδοση, τα αστικά-λαϊκά τραγούδια. Τα μπλουζ βασίστηκαν στην αφρικανική δημοτική μουσική, στα εκκλησιαστικά spirituals και gospel. Τα πρώτα δημιουργήματα αποτελούνταν από αδέσποτους στίχους, χωρίς να έχουν εννοιολογική σχέση μεταξύ τους. Η θεματολογία τους αφορά στη ζωή της μαγκιάς απ’ τη μια και των μαύρων δούλων απ’ την άλλη.
Και τα δύο είδη ασχολήθηκαν και με κοινωνικά θέματα. Κάτι άλλο κοινό είναι η γλώσσα, η αργκό.
Στις 31 Ιανουαρίου 1949 ο Μάνος Χατζιδάκις έδωσε διάλεξη για το ρεμπέτικο στο «Θέατρο Τέχνης» του Καρόλου Κουν. Εκείνη την περίοδο οι διανοούμενοι το περιφρονούσαν. Ο νεαρός τότε Μάνος τόλμησε ν' αναδείξει το ρεμπέτικο - μέσω της διάλεξης - ως θεμέλιο λίθο της σύγχρονης ελληνικής λαϊκής μουσικής.
Παρουσίασε τον Μάρκο Βαβακάρη και τη Σωτηρία Μπέλλου, οι οποίοι τραγούδησαν μπροστά στο έκπληκτο κοινό. Η διάλεξη προκάλεσε αντιδράσεις.
Θα μιλήσουν οι Θοδωρής Γαλανόπουλος, δημοσιογράφος και Θανάσης Παντές, δημοσιογράφος.
Μετά τις ολιγόλεπτες ομιλίες θα προβληθεί το ημίωρο ντοκιμαντέρ «Λαχανάδες» του Γιώργου Ζέρβα, που αναφέρεται στο τραγούδι «Κάτω στα λεμονάδικα» του Βαγγέλη Παπάζογλου.
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.
Όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, οι δύο αυτοί μουσικοί θησαυροί παρουσιάζουν ομοιότητες. Δημιουργήθηκαν από φτωχούς, αμόρφωτους και παράνομους. Από τραγούδια της ντροπής έγιναν εθνικές μουσικές. Ταξίδεψαν σ' όλο τον κόσμο και έγιναν παγκόσμια.
Ξεκίνησαν σε λιμάνια: Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη, Σύρος, Πειραιάς, Νέα Ορλεάνη.
Το ρεμπέτικο βασίστηκε στη δημοτική μουσική, τη βυζαντινή παράδοση, τα αστικά-λαϊκά τραγούδια. Τα μπλουζ βασίστηκαν στην αφρικανική δημοτική μουσική, στα εκκλησιαστικά spirituals και gospel. Τα πρώτα δημιουργήματα αποτελούνταν από αδέσποτους στίχους, χωρίς να έχουν εννοιολογική σχέση μεταξύ τους. Η θεματολογία τους αφορά στη ζωή της μαγκιάς απ’ τη μια και των μαύρων δούλων απ’ την άλλη.
Και τα δύο είδη ασχολήθηκαν και με κοινωνικά θέματα. Κάτι άλλο κοινό είναι η γλώσσα, η αργκό.
Στις 31 Ιανουαρίου 1949 ο Μάνος Χατζιδάκις έδωσε διάλεξη για το ρεμπέτικο στο «Θέατρο Τέχνης» του Καρόλου Κουν. Εκείνη την περίοδο οι διανοούμενοι το περιφρονούσαν. Ο νεαρός τότε Μάνος τόλμησε ν' αναδείξει το ρεμπέτικο - μέσω της διάλεξης - ως θεμέλιο λίθο της σύγχρονης ελληνικής λαϊκής μουσικής.
Παρουσίασε τον Μάρκο Βαβακάρη και τη Σωτηρία Μπέλλου, οι οποίοι τραγούδησαν μπροστά στο έκπληκτο κοινό. Η διάλεξη προκάλεσε αντιδράσεις.
