Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΟΥΡΗΣ: Ο πιο γρήγορος μπουζουξής του κόσμου....!!! (Videos)


Για όσους αναρωτιούνται αν υπάρχει αυθεντικό λαϊκό τραγούδι σήμερα, η απάντηση είναι εδώ. Ο Μιχάλης Παούρης μας παρουσιάζει τη νέα του δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Σαν Το Μπουζούκι Μου", με αυθεντικά λαϊκά τραγούδια που θα σας ταξιδέψουν στην εποχή των μεγάλων τραγουδιών!

"Άφησα για λίγο τη Jazz και είπα να μοιραστώ μαζί σας τις επιρροές, τα ακούσματα και τα βιώματα μιας εποχής που μας έμαθαν οι γονείς μας.

Τότε που οι σημαντικοί άνθρωποι ήταν πολλοί και όχι λίγοι. Τότε που τα τραγούδια έμπαιναν μιλώντας στις καρδιές των ανθρώπων... τότε που τα τραγούδια έμπαιναν μέσα στις ρωγμές της κάθε μικρής και μεγάλης κοινωνίας και έκαναν τους ανθρώπους να προβληματίζονται και να αισθάνονται... Εύχομαι ολόψυχα να αγαπήσετε αυτή την αυθεντική δουλειά.

Ο δίσκος αυτός είναι αφιερωμένος στον Μεγάλο Βασίλη Τσιτσάνη."

Ρεμπέτες και στέκια των ρεμπέτηδων.

Πολλά έχουν λεχθεί και έχουν γραφτεί για τους διάφορους ρεμπέτες.
Λίκνο των ρεμπέτηδων ήταν η περιοχή του Πειραιά, πρώτα η Δραπετσώνα και μετά η Τρούμπα.
Στις περιοχές αυτές γεννήθηκε το ρεμπέτικο τραγούδι γύρω στα 1920.
Απέναντι από τον Άγιο Διονύση είναι η γέφυρα του Ρεμπέτη, η γέφυρα που ενώνει τον Πειραιά με τη Δραπετσώνα, που από κάτω περνούσε το τραίνο της Λαρίσης.
Για να γίνει κανείς ρεμπέτης έπρεπε να περάσει τη γέφυρα.
Στη Δραπετσώνα έγιναν μετά το 1922 τα πρώτα μπουζουκτσίδικα που συγκέντρωναν τους μάγκες της εποχής. Ο ρεμπέτης Νίκος Μάθεσης ή Τρελάκιας γιος ψαρά από τη Σαλαμίνα - αναφέρει σε μια αφήγησή του: « Η Δραπετσώνα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα στέκια της μαγκιάς. Στους τεκέδες της και στα Βούρλα σύχναζαν κάθε καρυδιάς καρύδι. Στους τεκέδες οι μάγκες κάπνιζαν ναργιλέ».
Στην «Κρεμμυδαρού» ήταν πολλοί τεκέδες όπως του Μίχαλου, του Σάλωνα, του Μαρκεζίνη, του Σαραντόπουλου και άλλων.
Πολύ αργότερα, το 1968, έκλεισαν και τα «σπίτια», λιγόστεψαν τα καμπαρέ, όμως η φήμη κι ο φόβος στην Τρούμπα έμεινε.

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

Τα αλήτικα μικρόβια του Τόλη Χάρμα...


Ο Τόλης Χάρμας ήταν ένας από τους τελευταίους ρεμπέτες, αν και λίγο πιο μπριλάντε και φαντεζί από το σύνηθες. Θύμιζε λίγο Χιώτη στην κοκεταρία και αληθώρησε προς την επιθεώρηση και το ελαφρό. Ήταν όμως λαϊκός ως το κόκαλο.


Ο Τόλης Χάρμας έχει τη δική του ιστορία στο τραγούδι (το πραγματικό του όνομα είναι Απόστολος Χαρμαντάς).
Λίγοι θα γνωρίζουν και θα θυμούνται ότι έχει ερμηνεύσει σε πρώτη εκτέλεση κομμάτια, όπως τα:
«Κάποια μάνα αναστενάζει» του Βασίλη Τσιτσάνη, «Ενα τραγούδι απ' το Αλγέρι» του Απόστολου Καλδάρα, «Πάλι εχτές στις τρεις ήρθες να κοιμηθείς» του Μανώλη Χιώτη, «Ένα καράβι απ' τον Περαία» του Γιώργου Μητσάκη.
Ο ίδιος έχει γράψει κι ερμηνεύσει σε δικούς του στίχους πάνω από 150 λαϊκά τραγούδια (αρκετά με τη γυναίκα του, Λίτσα, τη δεκαετία τού '50, τότε που αποτελούσαν το ντούο Χάρμα).
Τραγούδια επιτυχίες, όπως τα: «Η καρδιά του μάγκα», «Γκιουλτζαμάλ», «Το σφάλμα», αλλά και το πρόσφατο ωραίο ζεϊμπέκικο «Αλήτικα μικρόβια».

Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

ΕΣΤΟΥΔΙΑΝΤΙΝΕΣ ..

(Άγνωστη μέχρι στιγμής Σμυρναίικη εστουδιαντίνα. Από το περιοδικό Μηνιαίος Εικονογραφημένος Εθνικός Κήρυξ της Αμερικής, τεύχος Μαρτίου 1919)  
Τη σημαδιακή χρονιά του 1898, οπότε στην Ελλάδα αρχίζει τη δράση του ο Διεθνής Οικονομικός ‘Ελεγχος (ΔΟΕ), στην πολυτραγουδισμένη προκυμαία της Σμύρνης κάποιοι νεαροί μουσικοί από τους δεκάδες ή εκατοντάδες που από τις αρχές του 19ου αιώνα είχαν διαμορφώσει τη μουσική παράδοση του σμυρναίικου τραγουδιού, δημιουργούν το πρώτο επώνυμο μουσικό σχήμα.

Πρόκειται για τα Πολιτάκια, που αργότερα ονομάστηκαν Σμυρναική Εστουδιαντίνα  ή Εστουδιαντίνα του Σιδερή. Η πρωτοβουλία ανήκε στονΒασίλειο Σιδερή, Φαναριώτη απ’ την Κωνσταντινούπολη και στον Αριστείδη Περιστέρη, επίσης  κάτοικο της Πόλης με καταγωγή όμως απ’ την Αθήνα. Σύμφωνα με τον  Λαίλιο Καρακάση:

Οι κυρίως καλλιεργηταί  και διαδόται του λαικού τραγουδιού στη Σμύρνη ήταν «Τα Πολιτάκια» λεγόμενα, όμιλος μουσικών, ένα είδος μαντολινάτας με επί τούτω τραγουδιστές.

Αφιέρωμα στο Ρεμπέτικο και Λαϊκό τραγούδι στο Παντοπωλείο Πολίτικη Κουζίνα στην Πάτρα..

ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΔΥ
ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ Ή ΠΟΤΟ


ΘΑΝΑΣΗΣ ΖΕΡΛΕΝΤΕΣ - ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ, ΜΠΑΓΛΑΜΑΣ, ΦΩΝΗ
ΑΝΔΡΙΑΝΝΑ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ - ΦΩΝΗ
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΖΑΝΟΤΙ - ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ - ΚΙΘΑΡΑ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝΑΓΑΚΗΣ - ΦΩΝΗ

Ρεμπέτικο τραγούδι (ή γενικά στον πληθυντικό Ρεμπέτικα) ονομάζεται το ελληνικό αστικό λαϊκό τραγούδι που εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και απέκτησε τη γνώριμη μορφή του μέρχι το 1937. Εξελίχθηκε στα λιμάνια ελληνικών πόλεων, όπου ζούσε η εργατική τάξη (τον Πειραιά, τη Θεσσαλονίκη, τον Βόλο) και στη συνέχεια πέρασε και σε άλλα αστικά κέντρα.
Την ίδια περίπου εποχή αναπτύχθηκε στα Ταμπάχανα Πάτρας μια διαφορετική μορφή αστικού λαϊκού τραγουδιού.

Σάββατο 26 Μαρτίου 2016

Ο ρεμπέτης Γιοβάν που φτιάχτηκε στο χέρι και τραγουδά με την ψυχή του (Δείτε φωτογραφίες και βίντεο)

Ο ρεμπέτης Γιοβάν που φτιάχτηκε στο χέρι και τραγουδά με την ψυχή του
Μια κούκλα μάς ξεναγεί στο κουκλοθέατρο και το θέατρο δρόμου στην εποχή της κρίσης - Δείτε φωτογραφίες και βίντεο
Όσοι κάνουν τη βόλτα τους στην οδό Ερμού ή τον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, το πιθανότερο είναι να τον έχουν συναντήσει μία ή και περισσότερες φορές. 
Το σκηνικό του σπιτιού του, με φόντο το δρόμο και τους περαστικούς, είναι η καρέκλα που κάθεται κι ένα τραπεζάκι με ωραίο τραπεζομάντηλο, το μπρίκι και το φλιτζάνι του καφέ του, τη φωτογραφία της αγαπημένης του. Και φυσικά, το μπουζούκι του.
Είναι ο Γιοβάν ο ρεμπέτης.
Ο Γιοβάν είναι κούκλα, φτιαγμένη από τα χέρια της κουκλοπαίκτριας Αννέτας Στεφανοπούλου. Εκείνη του «δίνει ζωή» εμψυχώνοντάς τον με τρόπο τόσο εκφραστικό που ξεχνάς πού σταματά ο άνθρωπος και που αρχίζει η κούκλα. Άλλωστε εκείνη είναι που του έδωσε «σάρκα και οστά»- ή για την ακρίβεια αφρολέξ, ξύλα και σύρματα.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

Βιογραφία | Δόμνα Σαμίου, ερμηνεύτρια και ερευνήτρια της Ελληνικής παραδοσιακής μουσικής


Η κυρά Δόμνα δεν είναι πια ανάμεσά μας, έφυγε το βράδυ του Σαββάτου 10/3/2012 για το μεγάλο ταξίδι, όμως θα συνεχίσει να τραγουδάει, να μιλά, να πετά και ν’ αγγίζει τις ψυχές όλων εκείνων που την αγάπησαν για τη φωτεινή τέχνη της και την πολύτιμη προσφορά της. 
Η Δόμνα Σαμίου γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1928 στην Καισαριανή της Αθήνας. Οι γονείς της ήταν μικρασιάτες πρόσφυγες από το Μπαϊντίρι, χωριό της περιοχής της Σμύρνης.
H μητέρα της ήρθε στην Ελλάδα το 1922, ο πατέρας της, αιχμάλωτος στρατιώτης, λίγο αργότερα, με την Ανταλλαγή.
Έζησε τα παιδικά της χρόνια μέσα στις απάνθρωπες αλλά παράλληλα πολύ ανθρώπινες και αλληλέγγυες συνθήκες της προσφυγιάς, κι εκεί απέκτησε τα λαϊκά ερείσματα της προσωπικότητάς της και την ατόφια συμμετοχικότητά της.
Στο περιβάλλον αυτό είχε τα πρώτα μουσικά της ακούσματα απ’ τα οποία και πήγασε η αγάπη της για την παραδοσιακή μουσική.
Σε ηλικία 13 ετών η Δόμνα Σαμίου έχει την πρώτη διδακτική επαφή με τη βυζαντινή και τη δημοτική μουσική αλλά και με τη λογική της επιτόπιας έρευνας, μαθητεύοντας κοντά στον Σίμωνα Καρά, στο «Σύλλογο προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής», ενώ παράλληλα φοιτά στο νυχτερινό Γυμνάσιο.
Διαβάστε την συνέχεια στο www.tralala.gr

Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

Ο Βαμβακάρης σε τζαζ εκτέλεση στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Ο Βαμβακάρης σε τζαζ εκτέλεση στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης
Το κουαρτέτο Markos Electric διασκευάζει τα τραγούδια του Βαμβακάρη στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του κύκλου Crossover
Μια διαφορετική γεύση από τη μουσική κληρονομιά του Μάρκου Βαμβακάρη θα μας δώσουν την Τετάρτη 23 Μαρτίου οι Markos Electric, το δυναμικό κουαρτέτο που ασχολείται αποκλειστικά με την ορχηστρική εκτέλεση των κομματιών του μεγάλου ρεμπέτη. Με πιάνο και ηλεκτρική κιθάρα –αντί για μπουζούκι και μπαγλαμά- οι τέσσερις μουσικοί που απαρτίζουν το κουαρτέτο θα επιχειρήσουν να αναδείξουν την τζαζ-οικουμενική διάσταση του έργου του πατριάρχη του ρεμπέτικου, την πεμπτουσία της έμπνευσή του που δεν υπόκειται στους περιορισμούς της γλώσσας ή της χρονικής συγκυρίας.
Όπως σημειώνει ο Κώστας Νικολόπουλος, συνθέτης, ενορχηστρωτής και επικεφαλής του Markos Electric: «Δεν υποτιμούμε τους απέριττους στίχους που συνέθεσε ο κορυφαίος ρεμπέτης, ούτε τις πενιές και το μπουζούκι, στο οποίο άλλωστε ήταν δεξιοτέχνης.

Μηχανή του Χρόνου: 'Σκύλα με έκανες ρεζίλι, βρε, στον πασά και στο βεζίρη'

http://1.bp.blogspot.com/-T4ndNUXq-TA/VS9VFe4pyOI/AAAAAAAAb-Y/Tu-207UHUbA/s1600/skula-me-ekanes-rezili-markos-vamvakakis.jpg
Ο Μάρκος Βαμβακάρης χώρισε την πρώτη του γυναίκα γιατί τον απατούσε κατ΄ εξακολούθηση. Πώς τον τιμώρησε η Καθολική Εκκλησία.
«Σκύλα με έκανες κομμάτια, βρε, με τα δυο σου μαύρα μάτια, σκύλα με έκανες ρεζίλι , βρε, στον πασά και στο βεζίρη».
Αυτό είναι ένα από τα πολλά τραγούδια που έγραψε ο Μάρκος Βαμβακάρης, εμπνευσμένος από τον πόνο που του προκάλεσε ο χωρισμός με την πρώτη του γυναίκα η οποία τον απατούσε. Ο Μάρκος Βαμβακάρης όταν δούλευε στα καρβουνάδικα του Πειραιά, γνώρισε την πρώτη του γυναίκα την Ελένη, την οποία ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε σε ηλικία 19 χρόνων.
Ο γάμος του όμως με τη Ζιγκοάλα, όπως την αποκαλούσε, αποδείχτηκε ατυχής, καθώς εκείνη τον απατούσε με τον καλύτερο του φίλο και κουμπάρο τους, τον Σήφη.

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

Μηχανή του Χρόνου: Η πραγματική ιστορία πίσω από το θρυλικό τραγούδι 'Πότε Βούδας – Πότε Κούδας'


Η ιστορική συνάντηση του Παοκτζή ηγέτη με τον Μανώλη Ρασούλη ένα χρόνο πριν από τον θάνατο του
Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις ο Μανώλης Ρασούλης, συναντήθηκε με τον «μάτζικ» όπως τον αποκαλούσε Γιώργο Κούδα και εξομολογήθηκαν στη δημοσιογράφο Κρυσταλία Πατούλη άγνωστες ιστορίες από το παρελθόν τους.
Μίλησαν για την ιστορία του τραγουδιού «Πότε Βούδας Πότε Κούδας», το αριστερό τους παρελθόν και παρόν, το ρεκόρ του Κούδα στο βιβλίο Γκίνες και τα λόγια του πατέρα του, που ακόμα του φέρνει δάκρυα στα μάτια.
Όπως αποδείχτηκε, πρόλαβαν οριακά, αφού η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε ένα χρόνο πριν από τον θάνατο του μουσικού.

Τρίτη 15 Μαρτίου 2016

10 "άγνωστες" λέξεις που ακούγονται στα Ρεμπέτικα

 10 "άγνωστες" λέξεις που ακούγονται στα Ρεμπέτικα
Γράφει o Στέλιος Γουναράς Πηγή: www.musicpaper.gr
Το ρεμπέτικο τραγούδι θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα από τα ήδη του τραγουδιού που βρίσκει χαρά ένας λεξικογράφος ή ένας λαογράφος. Πολλές λέξεις σήμερα άγνωστες. Αλλά και τότε που γραφόταν τα ρεμπέτικα τραγούδια κάποιες από αυτές δεν ήταν συνηθισμένες ή παραποιήθηκαν μέσα στα τραγούδια. Η αργκό είναι πραγματικά ένα από τα ωραιότερα στοιχεία των ρεμπέτικων εκτός από τις ερμηνείες, τη μουσική κλπ.
Σας παρουσιάζουμε δέκα λέξεις που εμφανίζονται σε ρεμπέτικα τραγούδια, με την ετοιμολογία τους.
Ανθίζομαι
Αντιλαμβάνομαι, καταλαβαίνω κάτι που υποκρύπτεται, παίρνω είδηση, πιάνω, ψυχανεμίζομαι. Ακούγεται στο τραγούδι: "Ο πασατέμπος" (1946) Στ. - μουσ.:Μ. Χιώτης Ερμηνεία: Κασιμάτης, Ρόζα. "Τα παραμύθια σου τ΄ανθίστηκα πια τώρα..." [ΕΤΥΜ. <από συμφυρμό των λέξεων: άνθος + μυρίζομαι].
Βιδάνιο
1. Τα ποσοστά από τα κέρδη χαρτοπαιξίας που έχει το δικαίωμα να κρατάει η χαρτοπαιχτική λέσχη ή το καφενείο, αλλιώς γκανιότα. 2. Το υπόλειμμα πιοτού στο ποτήρι, το απόπιομα. Ακούγεται στο τραγούδι: "Παίζω πόκα, παίζω πινόκλι" (1929) Στ. - μουσ.: Ζάππας Ερμην.: Κατσαρός (Θεολογίτης) "...Παίζω πόκα, παίζω πινόκλι παίζω κοντσίνα, τριόνφο, φαραώ και αντίς για να ρεφάρω χάνω και το βιδάνιο..." [ΕΤΥΜ. ‹ ιταλ. quatagno]
Χάσικος
Σημαίνει καλής ποιότητας, εκλεκτός, καθαρός, άσπρος. Ακούγεται στο τραγούδι: "Είσ' αφράτη σαν φραντζόλα" (1940) Στ., μουσ., ερμ.: Βαμβακάρης "...είσαι αφράτη σαν φραντζόλα σαν το χάσικο ψωμί..." [ΕΤΥΜ. < τουρκ. has]
Η συνέχεια στο www.musicpaper.gr

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ (1923 – 1940)

Μετά την καταστροφή του 1922, περίπου 1.200.000 Έλληνες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα. Το προσφυγικό αυτό δυναμικό, εγκαταστάθηκε τόσο στο αστικό, όσο και στο αγροτικό στοιχείο της χώρας. 
 
Οι ήδη αυτοί καταπονημένοι άνθρωποι, δέχτηκαν πίεση και την προκατάληψη των αυτοχθόνων και ο αγώνας για την επιβίωση τους ήταν έτσι ακόμα πιο δύσκολος.
 
Οι πρόσφυγες, σε αντίθεση με τους τότε Έλληνες, ήταν πιο ανοιχτοί, πιο κοινωνικοί, και η διασκέδαση τους περιλάμβανε όλα τα μέλη της οικογένειας τους. Γενικά, μπορούμε να πούμε, ότι ήταν συνηθισμένοι σε ένα πιο κοσμοπολίτικο τρόπο ζωής. Για να μπορούν να διασκεδάζουν και να παίζουν την μουσική τους άνοιγαν τα δικά τους μαγαζιά. Ένας άλλος τρόπος διασκέδασης και συγχρόνως μια ανατολίτικη συνήθεια, ήταν να πηγαίνουν συχνά στους τεκέδες για να καπνίσουν, εκεί άκουγαν την μουσική και τα τραγούδια του μάγκα και του ρεμπέτικου.

«ΛΑΒΥΡΥΘΜΟΣ» οι λαικορεμπέτες...

https://i.ytimg.com/vi/C2gfY5J6adM/hqdefault.jpg
Το συγκρότημα «ΛΑΒΥΡΥΘΜΟΣ» αποτελούν οι:
Νικόλας Τριήρης -Τρίχορδο μπουζούκι
Γιάννης Τσιαντής -Τρίχορδο μπουζούκι, μαντολίνο, μπαγλαμάς, τραγούδι
Γιάννης Χαραλαμπάκης -Τρίχορδο μπουζούκι, λαούτο, τραγούδι
Φώτης Τσορανίδης - Κιθάρα, κόρνο, τραγούδι
Κώστας Βλαχόπουλος - Φυσαρμόνικα
Βαγγέλης Χαλάς - Βιολί
Θοδωρής Μαραϊδώνης - Κοντραμπάσο
Σπύρος Μαυροδημητράκης - Κρουστά
Τζέλα Κουπετώρη -- Τραγούδι

Ρεμπέτικη βραδιά αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες..

Η μουσική συλλογικότητα «SOLIDARebetika» σε συνεργασία με το Ίλιον Plus διοργανώνουν, τη Δευτέρα 21 Μαρτίου (Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού), μουσική βραδιά με την ευγενική συμμετοχή περισσότερων από 50 καλλιτεχνών του ρεμπέτικου, με σκοπό τη συγκέντρωση τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα.

Η είσοδος στη συναυλία θα είναι δωρεάν και όσοι παρευρεθούν (κοινό και καλλιτέχνες), αντί εισιτηρίου, παρακαλούνται να φέρουν τρόφιμα ή άλλα είδη από την ακόλουθη λίστα.

Παρακαλούμε πολύ να τα έχετε χωρίσει στις ακόλουθες 4 κατηγορίες ώστε να διευκολυνθεί η διαλογή και διανομή τους:

Σάββατο 12 Μαρτίου 2016

Σταύρος Κουγιουμτζής 1932 – 2005

Μικρασιάτης στην καταγωγή, ο μουσικοσυνθέτης Σταύρος Κουγιουμτζής γεννήθηκε το 1932 στη Θεσσαλονίκη. Με το χώρο της μουσικής ήρθε σε επαφή σε ηλικία 15 ετών, οπότε κι άρχισε τις σπουδές του στη Σχολή πιάνου του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης.

Το πρώτο τραγούδι του το έγραψε το 1960. Ήταν το «Περιστεράκι», με το οποίο συμμετείχε ένα χρόνο αργότερα στο Φεστιβάλ του ΕΙΡ, με ερμηνεύτρια τη Ζωή Κουρούκλη. Ακολούθησε μια σειρά από τραγούδια που έγιναν επιτυχίες, όπως «Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά», «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», καθώς και μια σειρά από συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής: Γιάννης Βογιατζής, Γιάννης Πουλόπουλος, Γιώργος Ζωγράφος, Καίτη Χωματά.

Το 1966 μπήκε δυναμικά και στο χώρο του θεάτρου, γράφοντας τη μουσική για το έργο του Γιώργου Θεμελή «Το ταξίδι», το οποίο ανέβηκε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, σε σκηνοθεσία Ευγένιου Σπαθάρη.

Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

Χαράλαμπος Βασιλειάδης...Ο άγνωστος «Τσάντας» των διάσημων στίχων

Ένα   αφιέρωμα   στον πιο... διάσημο άγνωστο του λαϊκού μας τραγουδιού, το στιχουργό Χαράλαμπο Βασιλειάδη (1902-1970), που άφησε τόσα και τόσα υπέροχα λόγια, ερωτικά και αλέγρα, τραγουδισμένα από γενιές και γενιές. 
 
Θυμίζουμε ενδεικτικά:
Με τον Γιάννη Παπαϊωάννου: «Πριν το χάραμα», «Απ' της Ζέας το λιμάνι», «Σβήσε το φως να κοιμηθούμε», «Ανοιξε γιατί δεν αντέχω», «Είσαι γυναίκα του μπελά». 

Με τον Γιώργο Ζαμπέτα: «Ηρθα κι απόψε στα σκαλοπάτια σου», «Τα δειλινά», «Πάει-πάει», «Αγωνία», «Ο πιο καλός ο μαθητής», «Πατέρα κάτσε φρόνιμα», «Ο κυρ-Αλέκος», «Πού 'σαι Θανάση», «Ο Αγαθοκλής».

Οι String Demons το Σάββατο 19 Μαρτίου στο Θέατρο Απόλλων

Από το παραδοσιακό στο κλασικό, από το heavy metal στο λαϊκό, από τους εκκλησιαστικούς  ύμνους στο ρεμπέτικο
Oι “String Demons’’ έχουν ξεκινήσει από την Αθήνα την περιπέτεια τους στον κόσμο και στέκονται πανάξια δίπλα στα κορυφαία ξένα σχήματα του είδους τους.
Το Σάββατο 19 Μαρτίου έρχονται στο Θέατρο Απόλλων  στην Ερμούπολη της Σύρου για να μας παρασύρουν σε μία αναπάντεχη συμφωνική γιορτή με βάση τα έγχορδα.
Από το παραδοσιακό στο κλασικό, από το heavy metal στο λαϊκό, από τους εκκλησιαστικούς  ύμνους στο ρεμπέτικο, στο rock και όπου αλλού φτάνει η μουσική με αφοπλιστική φαντασία και δυνατό ρυθμό.
Το “δαιμόνιο” πρόγραμμα τους με συνθέσεις των Iron Maiden, Χατζιδάκι, Bach, Vivaldi, Τσιτσάνη κ.ά. θα το συμπληρώσουν με κομμάτια από τον καινούργιο δίσκο τους που θα κυκλοφορήσει σύντομα σε Ελλάδα και εξωτερικό από μεγάλη δισκογραφική εταιρία.
Ήδη κυκλοφορεί ένα mini album τους από την FM Records, προάγγελος του τι μας επιφυλάσσουν οι δαίμονες των εγχόρδων, ενώ αν και έχουν ξεκινήσει ως group μόλις το 2014 έχουν καταφέρει να ...καταγράψουν τα πρώτα τους sold out.
Πηγή ανάρτησης: koinignomi.gr

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

Η Ευτυχία Μητρίτσα στον Σταυρό Του Νότου..


Η Ευτυχία Μητρίτσα μετά από μια επιτυχημένη εμφάνιση στο Club του Σταυρού του Nότου (στις 26.2), επιστρέφει την Τετάρτη 16 Μαρτίου, για ακόμα μια βραδιά στον ίδιο χώρο, παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα – προσωπογραφία.
Πιο διάφανη από ποτέ, θυμάται τα ηχοχρώματα του τραγουδιού που την έκαναν να συγκινηθεί και να περιπλανηθεί στα αριστουργήματα της έντεχνης, λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής. Παρέα με τρεις εξαιρετικούς μουσικούς αναζητά την απλότητα και την αμεσότητα σε τραγούδια που ανασύρονται σα μνήμες παιδικές και βρίσκουν διέξοδο στα χείλη μας. Με τρόπο λιτό και ουσιαστικό, επιστρέφει στη δύναμη του ακουστικού ήχου και μας φέρνει κοντά στην καταγωγή των τραγουδιών.
Το κλαρίνο, το λαούτο, η κλασική κιθάρα, το πιάνο και το μπάσο φτιάχνουν ένα τοπίο από εικόνες γνώριμες, μα και απρόβλεπτες. Ο Τσιτσάνης, ο Τούντας, ο Χιώτης, ο Μικρούτσικος, ο Λοΐζος, ο Ξυδάκης, ο Σούκας, ο Ζαμπέτας, ο Καλδάρας, ο Χατζιδάκις και πολλοί άλλοι συναντιούνται σε ένα πρόγραμμα που αποκαλύπτει τις πιο βαθιές επιρροές της Ευτυχίας. Οδηγός η ζεστή φωνή της και η συγκινητική εκφραστική της δύναμη.

Πέθανε η σκηνοθέτης Γιάννα Σπυροπούλου

 Πέθανε η σκηνοθέτης Γιάννα Σπυροπούλου
Η μοντέζ και σκηνοθέτης Γιάννα Σπυροπούλου, σημαντική προσωπικότητα της ελληνικής κινηματογραφίας και της τηλεόρασης, «έφυγε» από τη ζωή.

Για περισσότερες από έξι δεκαετίες, η Γιάννα Σπυροπούλου αναλώθηκε στην τέχνη του μοντάζ και άφησε πίσω της ένα πολυσήμαντο έργο. Από πολύ νέα, μυήθηκε δίπλα στον μεγάλο μοντέρ του ελληνικού κινηματογράφου Γιώργο Τσαούλη στην τέχνη και τις τεχνικές του μοντάζ. Γρήγορα αναδείχθηκε σε μία από τις καλύτερες και πλέον αξιόπιστες μοντέζ, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’60.

Δεκάδες κινηματογραφικές ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, εκατοντάδες επεισόδια τηλεοπτικών σειρών και αμέτρητος αριθμός ταινιών ντοκιμαντέρ, είναι σήμερα κατάλοιπα της άριστης τεχνικής, της γνώσης και της ακρίβειας της Γιάννας Σπυροπούλου, κληρονομιά για όλους τους νεότερους μοντέζ.

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2016

Λαϊκή μουσική: όταν η παράδοση και η τέχνη συνυπάρχουν

 
Επιμέλεια: Ζωή Καραθανάση
Η σημερινή μέρα, γνωστή ως Τσικνοπέμπτη, είναι ευρύτερα διαδεδομένη σ’ ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο. Αυτή την ημέρα οι περισσότεροι αν όχι όλοι οι Έλληνες καταναλώνουν μεγάλη ποσότητα κρέατος. 
Στην πραγματικότητα η Τσικνοπέμπτη είναι ένα έθιμο που προηγείται από τη νηστεία της Σαρακοστής. Παρόλα αυτά, έχει συνδεθεί στενά με την παράδοση. Πολλοί πηγαίνουν σε ταβέρνες ή οποιοδήποτε άλλο ψητοπωλείο, ενώ άλλοι μαζεύονται σε σπίτια και ψήνουν.
Τι άλλο θα ταίριαζε περισσότερο σ’ ένα παραδοσιακό έθιμο από την ύπαρξη παραδοσιακής μουσικής; Σε όλες τις ταβέρνες, σε κάθε οικογενειακό ή φιλικό τραπέζι θα υπάρχει μία λαϊκή μελωδία να συνοδεύει το φαγητό. Αυτό συμβαίνει διότι από τη διασκέδαση συνεπάγεται η μουσική. Αναμφίβολα, η μουσική ενώνει τους ανθρώπους, καθώς και τους εντάσσει περισσότερο στο γιορτινό περιβάλλον.
Γενικότερα, το λαϊκό ελληνικό τραγούδι είναι αυτό το είδος τραγουδιού που προσαρμόζεται στο ύφος της ελληνική λαϊκής αστικής μουσικής. Στη σημερινή εποχή το λαϊκό τραγούδι εξελίχθηκε από το δημοτικό και το ρεμπέτικο, ενώ ενισχύθηκε με νέα πιο μοντέρνα μουσικά όργανα, όπως το τύμπανο, το αρμόνιο.

Next page