Μέχρι τώρα από τα ρεμπέτικα άσματα (χαρακτηριστικό αυτό εδώ) είχαμε σχηματίσει μια άποψη για την αντίληψη που είχαν οι παλιοί ρεμπέτες για τις κρατικές δυνάμεις καταστολής της εποχής τους.
Αξιοσημείωτος όμως είναι και ο
τρόπος με τον οποίον στέκεται απέναντι στο ρεμπέτικο τραγούδι, και στους ρεμπέτες φυσικά, η μπασκηναρία της δεκαετίας του ’50. Στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του συντρόφου Γ. Αλεξάτου «Το τραγούδι των ηττημένων. Κοινωνικές αντιθέσεις και λαϊκό τραγούδι στην μεταπολεμική Ελλάδα», βρίσκουμε το κύριο άρθρο που έχει δημοσιευτεί στο περιοδικό «Αστυνομική Επιθεώρηση» το 1954.
Εχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Το παραθέτουμε:
«Κατά την περίοδον των τελευταίων τούτων ετών, ο Ελληνικός Λαός έπειτα από τας τόσας δοκιμασίας και συμφοράς αι οποίαι τον έπληξαν, ήρχισε, δυστυχώς, να αποβάλη πολλάς των κληρονομικών του αρετών, των αρετών εκείνων, που χάρις εις αυτάς διετηρησε άσπιλον την εθνικήν του υπόστασιν, την θρησκείαν και τη\ γλώσσαν του επί τόσας χιλιετηρίδας.
Εννοούμεν την εκ μέρους μεγάλου αριθμού νέων μας, προτίμησιν προς την μουσικήν, την άλλως ρεμπέτικην καλουμένην, η οποία αποδίδεται από τα ξενικής προελεύσεως “μπουζούκια”, ως και την προτίμησιν των επίσης προς τους αυτής προελεύσεως και ποιότητος χορούς.
Είναι γνωστόν, ότι οι λαϊκοί χοροί όλων των λαών, μη εξαιρουμενών ουδέ των χορών των ανθρωποφάγων, αποδίδουν με τα βήματα, τας χειρονομίας και τας κινήσεις γενικώς των χορευτών, τα διάφορα συναισθήματα και την ψυχικήν διάθεσιν των λαών, όπως π.χ. το πολεμικόν μένος, των ιδίων ή των προγόνων των, τον ερωτισμόν των, τας αγροτικός ή άλλας ασχολίας των (θερισμόν, τρυγητόν, ψάρεμμα -τράτα-) την χαράν, την λύπην, τον ενθουσιασμόν των κ.λπ. κ.λπ.
Και οι ρεμπέτικοι χοροί, μη εκφεύγοντες του γενικού αυτού κανόνος, αποδίδουν εν πολλοίς με τα βήματα, τας χειρονομίας, και τους στροβιλισμούς του σώματος τα έργα των... διαρρηκτών και των δολοφόνων, και τας καννιβαλικάς των διαθέσεις. Με άλλους λόγους, τα πλέον χυδαία ένστικτα.
Οι χορευταί των Ελληνικών χορών (νέας και παλαιός Ελλάδος, Κρήτης, νήσων) έχουν το σώμα των ευθυτενές, την κεφαλήν υψηλά, όπως είναι υψηλόν και το φρόνημα του λαού, και έχουν παράστασιν γεμάτην λεβεντιά και χάριν, που αντικατοπτρίζει την ψυχικήν ευγένειαν και δύναμιν και τας μεγάλας αρετάς των Ελλήνων.
Οι χορευταί των ρεμπέτικων χορών, ουδέποτε έχουν υψηλά την κεφαλήν. Την έχουν κεκλιμένην προς τα κάτω δείγμα της υπούλου ψυχικής διαθέσεως των κακοποιών.
Το σώμα των επίσης είναι κυρτόν, δείγμα των χυδαίων των διαθέσεων, και του σαρκικού των ερωτισμού.
Δεν έχουν λεβεντιά. Δεν έχουν καμάρι. Και όταν στροβιλίζουν το σώμα και σπαθίζουν με τας χείρας των τον αέρα, μιμούνται τας κινήσεις των κακοποιών, που με την αμφίστομον μάχαιρα πολιορκούν το θύμα των δια να το κατακρεουργήσουν.
Άλλαι κινήσεις αυτών υποδηλούν την ψυχικήν εξέγερσιν των φυλακισμένων, που ζητούν να σπάσουν “της φυλακής τα σίδερα” δια να αποδράσουν και επανέλθουν εις την ελευθέραν ζωήν.
Δεν εννοούμεν βεβαίως ότι οι χορεύοντες τους χορούς αυτούς είναι κακοποιοί. Εννοούμεν και διασαφηνίζομεν, προς άρσιν τυχόν πάσης παρεξηγήσεως, ότι οι χοροί αυτοί έχουν αυτήν την σημασίαν. Και εφ’ όσον, δυστυχώς, επεκράτησαν ως μόδα, παρέσυρον τους αφελείς νέους και τας νέας και τείνουν να τους κατακτήσουν ολοκληρωτικώς.
Κατά μίαν πληροφορίαν, δημοσιευθείσαν εις τον ημερήσιον τύπον, από τους πωληθέντας κατά το παρελθόν έτος δίσκους γραμμοφώνου, οι 70% περίπου ήσαν ρεμπέτικοι, έτεροι 20% με ελαφράν
μουσικήν, και μόνον 10% περίπου ήσαν με μουσικήν σοβαράν.
Τούτο σημαίνει ότι η στάθμη του πολιτισμού μας κατήλθε πολύ χαμηλά. Και επιβάλλεται εις κάθε άνθρωπον που αισθάνεται ότι έχει κάποιαν ευθύνην έναντι του τόπου αυτού να εξεγερθή δια να
σταματήση αυτός ο κατήφορος.
Και η Εκκλησία μας, και η Αστυνομία, και τα Σωματεία και αι οργανώσεις, οφείλουν να κηρύξουν μίαν αληθινήν σταυροφορίαν δια να αναχαιτισθή το κύμα αυτό της παρακμής και να προστατευθή το μουσικόν αίσθημα του Λαού, που τείνει να διαστρεβλωθή από την επήρειαν των συνηθειών και των προτιμήσεων αυτών.
Η Αστυνομία ιδίως, οφείλει, όπως έκαμε και κατά το παρελθόν, να προβεί εις επιλογήν των κυκλοφορούντων δίσκων γραμμοφώνου, και να καταστρέψη όσους θα χαρακτηρισθούν ως χυδαίοι και ως έχοντες ψυχοφθόρον επίδρασιν. Και αυτών των δίσκων (διότι υπάρχουν και ρεμπέτικοι ανεκτοί, που έχουν ακίνδυνον χιούμορ και προκαλούν την ευθυμίαν) να απαγορεύση την κυκλοφορίαν και κατοχήν.
Διότι με χυδαία άσματα και ακόσμους χορούς γαλουχούνται σήμερον αι λαϊκαί τάξεις.
Και το χειρότερον, θεωρούνται μοντέρνοι οι χοροί και τα άσματα αυτά και πας όστις τα κατηγορεί θεωρείται ως άνθρωπος οπισθοδρομικός και αντιπροοδευτικός. Οφείλομεν όθεν να αντιμετωπίσωμεν με σύστημα και αποφασιστικότητα την φοβερόν αυτήν κατάστασιν. Διότι το κακόν έχει παραγίνει. Και η βραδύτης, η αμέλεια, οι δισταγμοί και αι ταλαντεύσεις θα συντελέσουν εις παγίωσιν της καταστάσεως αυτής.
Κάθε τίμιος Έλλην, έχων συναίσθησιν των υποχρεώσεών του έναντι της πατρίδος, οφείλει να κάμη το καθήκον του, εν προκειμένω»/
tsak-giorgis.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου